آیه و ترجمه
وَ ءَایَةٌ لَّهُمُ الَّیْلُ نَسلَخُ مِنْهُ النهَارَ فَإِذَا هُم مُّظلِمُونَ(37)
وَ الشمْس تجْرِی لِمُستَقَرٍّ لَّهَا ذَلِک تَقْدِیرُ الْعَزِیزِ الْعَلِیمِ(38)
وَ الْقَمَرَ قَدَّرْنَهُ مَنَازِلَ حَتی عَادَ کالْعُرْجُونِ الْقَدِیمِ(39)
لا الشمْس یَنبَغِی لهََا أَن تُدْرِک الْقَمَرَ وَ لا الَّیْلُ سابِقُ النهَارِ وَ کلُّ فی فَلَکٍ یَسبَحُونَ(40)
ترجمه :
37 - شب برای آنها (نیز) نشانه ای است (از عظمت خدا) ما روز را از آن بر می گیریم، ناگهان تاریکی آنها را فرا می گیرد.
38 - و خورشید (نیز برای آنها آیتی است ) که پیوسته به سوی قرارگاهش در حرکت است، این تقدیر خداوند قادر و دانا است .
39 - و برای ماه منزلگاههائی قرار دادیم (و به هنگامی که این منازل را طی کرد) سرانجام به صورت شاخه کهنه (قوسی شکل و زرد رنگ ) خرما در می آید.
40 - نه برای خورشید سزاوار است که به ماه رسد و نه شب بر روز پیشی می گیرد و هر کدام از آنها در مسیر خود شناورند.
@@تفسیر نمونه جلد 18 صفحه 380@@@
تفسیر: