آیه و ترجمه
إِنَّا عَرَضنَا الاَمَانَةَ عَلی السمَوَتِ وَ الاَرْضِ وَ الْجِبَالِ فَأَبَینَ أَن یحْمِلْنهَا وَ أَشفَقْنَ مِنهَا وَ حَمَلَهَا الانسنُ إِنَّهُ کانَ ظلُوماً جَهُولاً(72)
لِّیُعَذِّب اللَّهُ الْمُنَفِقِینَ وَ الْمُنَفِقَتِ وَ الْمُشرِکینَ وَ الْمُشرِکَتِ وَ یَتُوب اللَّهُ عَلی الْمُؤْمِنِینَ وَ الْمُؤْمِنَتِ وَ کانَ اللَّهُ غَفُوراً رَّحِیمَا(73)
ترجمه :
72 - ما امانت (تعهدتکلیف، مسئولیت و ولایت الهیه ) را بر آسمانها و زمین و کوهها عرضه داشتیم آنها از حمل آن ابا کردند و از آن هراس داشتند، اما انسان آنرا بر دوش کشید!، او بسیار ظالم و جاهل بود (قدر این مقام عظیم را نشناخت و به خود ستم کرد).
73 - هدف این بود که مردان و زنان منافق و مردان و زنان مشرک (صفوفشان از مؤمنان مشخص گردد و آنها) را عذاب کند و خدا رحمت خود را بر مردان و زنان با ایمان بفرستد خداوند همواره غفور و رحیم است .
تفسیر :