جمعی از ((وهابیین)) که اصرار دارند مساءله ((توسل و شفاعت)) با حقیقت
@@تفسیر نمونه جلد 16 صفحه 194@@@
توحید سازگار نیست گاهی به آیه فوق، و آیات مشابه آن، استدلال کرده اند، آنها می گویند: قرآن صریحا از عبادت و پرستش غیر خدا و اینکه نام کسانی را همراه نام خدا ببریم نهی کرده است فلا تدعوا مع الله احدا (سوره جن آیه 18) .
در حالی که منظور از این گونه آیات مسلما این نیست که ما اشخاص دیگری را صدا نزنیم، منظور همان چیزی است که از کلمه ((مع الله)) (با خدا) استفاده می شود، یعنی اگر کسی کار خدا را از غیر خدا بخواهد و او را مستقل در انجام آن بداند، مشرک است .
اما اگر ما همه قدرتها را مخصوص خدا بدانیم و کسی را با او همراه و مبدء اثر نشناسیم، ولی معتقد باشیم اولیاء خدا به اذن و فرمان او شفاعت می کنند و به آنها متوسل شویم که در پیشگاه خدا برای ما شفاعت کنند، این عین توحید است و این همان چیزی است که مکرر در آیات قرآن به آن اشاره شده است .
آیا هنگامی که برادران یوسف به پدر گفتند: یا ابانا استغفر لنا: ((ای پدر برای ما از خداوند آمرزش بطلب)) (سوره یوسف - 97) این شرک بود؟!
یا هنگامی که قرآن می گوید: و لو انهم اذ ظلموا انفسهم جائوک فاستغفروا الله و استغفر لهم الرسول لوجدوا الله توابا رحیما: ((اگر آنها هنگامی که به خود ستم می کنند (و مرتکب گناهی می شوند) نزد تو آیند و از خدا طلب آمرزش کنند و پیامبر نیز برای آنها استغفار کند، خدا را تواب و رحیم می یابند (نساء - 64) دعوت به سوی شرک است؟!
حقیقت شفاعت و توسل نیز چیزی جز این نیست .**برای توضیح بیشتر به جلد چهارم صفحه 366 (ذیل آیه 35 مائده) و جلد اول ذیل آیه 48 سوره بقره مراجعه فرمائید.***
پروردگارا! نور توحید و معرفتت را در قلب ما بیفکن تا جز تو نبینیم
@@تفسیر نمونه جلد 16 صفحه 195@@@
و جز تو نجوئیم و جز تو نخواهیم .
خداوندا! ارتباط ما را به ذات پاکت روز به روز محکمتر کن، تا از این طریق بقاء و جاودانگی ذاتت در روح ما پرتوافکن گردد .
بارالها! محبت دنیا، برتری جوئی، فساد در ارض را از جان ما دور کن و ما را در صف پرهیزگاران که عاقبت نیک برای آنها است، قرار ده (و العاقبة للمتقین) .
@@تفسیر نمونه جلد 16 صفحه 197@@@