در قرآن مجید در سوره های اعراف، هود، حجر، انبیاء، نمل و عنکبوت اشاراتی به وضع قوم لوط و گناه شنیع آنها شده است، منتها در هر مورد تعبیرش با مورد دیگر متفاوت است، در حقیقت هر کدام از این تعبیرات به یکی از ابعاد شوم این عمل ننگین اشاره می کند:
در اعراف می خوانیم که لوط به آنها می گوید: بل انتم قوم مسرفون شما جمعیتی اسرافکارید (اعراف - 81).
در سوره انبیاء می خوانیم: و نجیناه من القریة التی کانت تعمل الخبائث انهم کانوا قوم سوء فاسقین: ما لوط را از قریه ای که خبائث انجام می داد رهائی بخشیدیم، آنها قوم بد و فاسقی بودند (انبیاء - 74)
و در آیه مورد بحث نیز خواندیم که لوط به آنها می گوید: بل انتم قوم
@@تفسیر نمونه جلد 15 صفحه 319@@@
عادون: شما جمعیت تجاوزگری هستید.
و در سوره نمل آمده است: بل انتم قوم تجهلون: شما قومی جاهل و نادانید (نمل - 55).
و در سوره عنکبوت آیه 29 از زبان لوط چنین آمده است که به آنها می گوید: انکم لتاتون الرجال و تقطعون السبیل: شما به سراغ مردان می روید و راه فطرت و نسل انسان را قطع می کنید.**یعنی جمله (تقطعون السبیل) را چنین تفسیر کرده اند که قوم لوط دزد و راهزن نیز بوده اند***
به این ترتیب این عمل زشت تحت عنوان اسراف، خبیث، فسق، تجاوز، جهل، قطع سبیل مطرح شده است.
اسراف از این نظر که آنها نظام آفرینش را در این امر فراموش کرده و از حد تجاوز نمودند و تعدی نیز به همین خاطر بر آن اطلاق شده است.
خبیث به معنی کار یا چیز آلوده ای است که طبع سالم آدمی از آن تنفر دارد، و چه عملی از این عمل تنفر آمیزتر است.
فسق به معنی خروج از اطاعت پروردگار و برهنگی از شخصیت انسانی است که از لوازم حتمی این کار است.
جهل به خاطر بی خبری از عواقب شومی است که این عمل برای فرد و جامعه دارد.
و بالاخره قطع سبیل نتیجه شوم این عمل را که در صورت گسترش منتهی به قطع نسل انسانی می گردد، چرا که تدریجا علاقه به جنس موافق جانشین علاقه طبیعی به جنس مخالف می شود می باشد.