در آیات گذشته دیدیم که خداوند چگونه به هنگام پیری زکریا، یحیی را به او مرحمت فرمود، به دنباله آن در این آیات نخست فرمان مهم الهی را خطاب به ((یحیی )) می خوانیم : ((ای یحیی ! کتاب خدا را با قوت و قدرت بگیر!)) (یا یحیی خذ الکتاب بقوة ).
معروف و مشهور در میان مفسران این است که منظور ((کتاب )) در اینجا ((تورات )) است، حتی ادعای اجماع و اتفاق در این زمینه کرده اند**به تفسیر (آلوسی) و تفسیر (قرطبی) ذیل آیه مورد بحث مراجعه شود***
@@تفسیر نمونه جلد 13 صفحه 24@@@
ولی بعضی این احتمال را داده اند که او کتابی ویژه خود داشت (همانند زبور داود) البته نه کتابی که متضمن آئینی جدید و مذهب تازه ای باشد.**به تفسیر المیزان ذیل آیه مورد بحث مراجعه شود***
ولی احتمال اول قویتر به نظر می رسد.
به هر حال منظور از گرفتن کتاب با قوت و قدرت آنست که با قاطعیت هر چه تمام تر و تصمیم راسخ و اراده ای آهنین کتاب آسمانی تورات و محتوای آنرا اجرا کند، و به تمام آن عمل نماید، و در راه تعمیم و گسترش آن از هر نیروی مادی و معنوی، فردی و اجتماعی، بهره گیرد.
اصولا هیچ ((کتاب )) و ((مکتبی )) را بدون قوت و قدرت و قاطعیت پیروانش نمی توان اجرا کرد، این درسی است برای همه مؤمنان و همه رهروان راه ((الله )).
بعد از این دستور، به مواهب دهگانه ای که خدا به یحیی داده بود، و یا او به توفیق الهی کسب کرد، اشاره می کند.
1 - ((ما فرمان نبوت و عقل و هوش و درایت را در کودکی به او دادیم )) (و آتیناه الحکم صبیا).
2 - ((به او رحمت و محبت نسبت به بندگان از سوی خود بخشیدیم 0)) (و حنانا من لدنا).
((حنان )) در اصل به معنی رحمت و شفقت و محبت و ابراز علاقه و تمایل است .
3 - به او پاکی روح و جان و پاکی عمل دادیم ((و زکوة )).
گرچه مفسران برای ((زکات ))، معانی مختلفی کرده اند، بعضی آن را به عمل صالح، بعضی به اطاعت و اخلاص، بعضی، نیکی به پدر و مادر، بعضی، حسن شهرت، و بعضی به پاکی پیروان، تفسیر کرده اند، ولی ظاهر این است که زکات معنی وسیعی دارد و همه این پاکیزگیها را در بر خواهد گرفت .
@@تفسیر نمونه جلد 13 صفحه 25@@@
4 - ((او پرهیزگار بود و از آنچه خلاف فرمان پروردگار بود، دوری می کرد (و کان تقیا).
5 - ((او را نسبت به پدر و مادرش خوشرفتار و نیکوکار و پر محبت قرار دادیم )) (و برا بوالدیه ).
6 - ((او مردی ستمگر و متکبر و خود برتربین در برابر خلق خدا نبود)) (و لم یکن جبارا).
7 - ((او معصیت کار و آلوده به گناه نبود)) (عصیا).
8 و 9 و 10 - و چون او جامع این صفات برجسته و افتخارات بزرگ بود ((درود ما بر او به هنگام ولادتش، و درود ما بر او به هنگامی که مرگش، و درود بر او در آن روز که زنده و برانگیخته خواهد شد)) (و سلام علیه یوم ولد و یوم یموت و یوم یبعث حیا).
نکته ها: