بـراسـتـی قـرآن کـتـاب تـربـیتی عجیبی است، هنگامی که صحنه قیامت را برای انسانها تـرسـیـم مـی کـنـد، مـی گـویـد، روزی کـه هـمـه مـردم در صـفـوف مـنـظـم بـه دادگـاه عـدل پروردگار عرضه میشوند، در حالی که هماهنگی عقائد و اعمالشان معیار تقسیم آنها در صفوف مختلف است .
دسـتـهـای آنها از همه چیز تهی، تمام تعلقات دنیا را پشت سر افکنده اند، در عین جمعیت، تنها، و در عین تنهائی جمعند، نامه های اعمال گسترده می شود.
هـمـه چـیـز بـه زبـان مـی آیـد و اعـمـال کـوچـک و بزرگ آدمیان را بازگو می کند، و از آن بـالاتـر خـود اعـمـال و افـکـار جـان مـی گـیـرنـد تـجـسـم مـی یـابـند، اطراف هر کسی را اعـمـال تجسم یافتهاش احاطه می کند، آنچنان مردم به خود مشغولند که مادر فرزند را، و فرزند پدر و مادر را به کلی فراموش می کنند.
سـایـه سـنـگـین وحشت از این دادگاه عدل الهی و کیفرهای بزرگی که در انتظار بدکاران اسـت هـمـه را فـرا مـی گـیرد، نفسها در سینه ها حبس می شود، و چشمها از گردش باز می ماند
راسـتـی ایـمـان بـه چـنـیـن دادگـاهـی چـقـدر در تـربـیـت انـسـان و کـنترل شهوات او مؤثر است ؟ و چقدر آگاهی و بیداری و توجه به مسئولیتها به انسان می بخشد؟
در حـدیثی از امام صادق (علیه السلام ) میخوانیم : اذا کان یوم القیامة دفع للانسان کتاب ثـم قـیـل له اقـرء - قـلت فـیـعـرف مـا فـیـه - فقال انه یذکره فما من لحظة و لا کلمة و لا نـقـل قـدم و لا شی ء فعله الا ذکره، کانه فعله تلک الساعة، و لذلک قالوا یا ویلتنا ما لهذا الکتاب لا یغادر صغیرة و لا کبیرة الا احصاها:
هـنگامی که روز قیامت می شود، نامه اعمال آدمی را به دست او می دهند، سپس گفته می شود بـخـوان - راوی ایـن خـبـر مـی گـویـد از امـام پرسیدم آیا آنچه را که در این نامه است می شناسد و به خاطر می آورد؟ - امام فرمود:
@@تفسیر نمونه جلد 12 صفحه 459 @@@
همه را به خاطر می آورد، هر چشم بر هم زدنی، کلمه ای، جابجا کردن قدمی، و خلاصه هـر کـاری را کـه انـجام داده است آنچنان به خاطر می آورد که گوئی همان ساعت انجام داده اسـت ! و لذا فریادشان بلند می شود و می گویند: ای وای بر ما این چه کتابی است که هیچ کار کوچک و بزرگی نیست مگر آنکه آنرا احصا و شماره کرده است ؟!**نور الثقلین جلد 3 صفحه 267.***
نقش مؤثر تربیتی ایمان به چنین واقعیتی ناگفته پیداست، راستی ممکن است انسان به چنین صحنه ای ایمان قاطع داشته باشد باز هم گناه کند؟!
@@تفسیر نمونه جلد 12 صفحه 460 @@@