آیه و ترجمه
وَ قَفَّیْنَا عَلی ءَاثَرِهِم بِعِیسی ابْنِ مَرْیَمَ مُصدِّقاً لِّمَا بَینَ یَدَیْهِ مِنَ التَّوْرَاةِ وَ ءَاتَیْنَهُ الانجِیلَ فِیهِ هُدًی وَ نُورٌ وَ مُصدِّقاً لِّمَا بَینَ یَدَیْهِ مِنَ التَّوْرَاةِ وَ هُدًی وَ مَوْعِظةً لِّلْمُتَّقِینَ(46)
ترجمه:
46 - و به دنبال آنها (یعنی پیامبران پیشین) عیسی بن مریم را قرار دادیم که به آنچهپیش از او فرستاده شده بود از تورات تصدیق داشت وانجیل را به او دادیم که در آن هدایت و نور بود و (کتاب آسمانی او نیز) تورات را کهقبل از او بود تصدیق می کرد و هدایت و موعظه برای پرهیزکاران بود.
تفسیر:
در تعقیب آیات مربوط به تورات، در این دو آیه اشاره به وضع انجیل کرده، می گوید: پس از رهبران و پیامبران پیشین، مسیح (علیه السلام) را مبعوث کردیم، در حالی که نشانه های او کاملا با نشانه هائی که تورات داده بود
@@تفسیر نمونه جلد 4 صفحه 396@@@
تطبیق می کرد
(و قفینا علی آثارهم بعیسی ابن مریم مصدقا لما بین یدیه من التوریة)
این جمله تفسیر دیگری نیز دارد و آن اینکه مسیح (علیه السلام) به حقانیت تورات که بر موسی بن عمران نازل شده بود، اعتراف کرد، همانطور که تمام پیامبران آسمانی به حقانیت پیامبران پیشین، معترف بودند.
سپس می گوید: انجیل را در اختیار او گذاشتیم که در آن هدایت و نور بود
(و آتیناه الانجیل فیه هدی و نور).
در قرآن مجید به تورات و انجیل و قرآن هر سه نور گفته شده است: درباره تورات می خوانیم:
(انا انزلنا التوریة فیها هدی و نور) (مائدة - 44).
و درباره انجیل در آیه فوق، اطلاق نور شده بود، و درباره قرآن می خوانیم:
(قد جائکم من الله نور و کتاب مبین) (مائدة - 15).
در حقیقت همانطور که تمام موجودات جهان برای ادامه حیات و زندگی خود احتیاج شدید به نور دارند، همچنین آئینه ای الهی و دستورهای کتب آسمانی برای رشد و تکامل انسانها ضرورت قطعی دارد.
اصولا ثابت شده که تمام انرژیها، نیروها، حرکات، و زیبائیها، همه از نور سرچشمه می گیرند و اگر نور نباشد، سکوت و مرگ، همه جا را فرا خواهد گرفت، همچنین اگر تعلیمات پیامبران نباشد همه ارزشهای انسانی، اعم از فردی و اجتماعی به خاموشی می گراید که نمونه های آنرا در جوامع مادی به روشنی می بینیم.
قرآن در موارد متعددی از تورات و انجیل به عنوان یک کتاب آسمانی
@@تفسیر نمونه جلد 4 صفحه 397@@@
یاد می کند، در اینکه این دو کتاب در اصل از طرف خدا نازل شده جای هیچگونه شک و تردید نیست، ولی این نیز مسلم است که این دو کتاب آسمانی بعد از زمان پیامبران دستخوش تحریف شدند، حقایقی از آن کم شد و خرافاتی بر آن افزوده گردید و آنها را از ارزش انداخت و یا کتب اصلی فراموش گردید و کتابهای دیگری که تنها بخشی از حقایق آنها را در برداشت جای آنها نشست.**درباره تحریف تورات و انجیل و اسناد تاریخی آن برای توضیح بیشتر به کتاب (الهدی الی دین المصطفی) و (انیس الاعلام) مراجعه شود.***
بنابراین اطلاق نور به این دو کتاب، ناظر به تورات و انجیل اصلی است.
بار دیگر به عنوان تاکید، روی این مطلب تکیه میکند که نه تنها عیسی بن مریم، تورات را تصدیق می کرد، بلکه انجیل کتاب آسمانی او نیز گواه صدق تورات بود.
(مصدقا لما بین یدیه من التوراة).
و در پایان میفرماید: این کتاب آسمانی مایه هدایت و اندرز پرهیزکاران بود.
(و هدی و موعظة للمتقین).
این تعبیر همانند تعبیری است که در آغاز سوره بقره درباره قرآن آمده است آنجا که می گوید: هدی للمتقین: قرآن وسیله هدایت پرهیزکاران است نه تنها قرآن، تمام کتابهای آسمانی چنینند که وسیله هدایت پرهیزکاران می باشند، منظور از پرهیزکاران کسانی هستند که در جستجوی حقند، و آماده پذیرش آن می باشند و بدیهی است، آنها که از سر لجاج و دشمنی دریچه های قلب خود را به روی حق می بندند، از هیچ حقیقتی بهره نخواهند برد.
قابل توجه اینکه در آیه فوق در مورد انجیل نخست فیه هدی گفته شده سپس هدی بطور مطلق آمده است، این تفاوت تعبیر ممکن است بخاطر
@@تفسیر نمونه جلد 4 صفحه 398@@@
آن باشد که در انجیل و کتابهای آسمانی دلائل هدایت بر هر کس بدون استثناء هست ولی برای پرهیزکاران که در آن به دقت می اندیشند، باعث هدایت و تربیت و تکامل است.