تربیت
Tarbiat.Org

تفسیر نور جلد 3(سوره های مائده و انعام)
حاج شیخ محسن قرائتی

سوره انعام آیه 136

وَجَعَلُواْ لِلَّهِ مِمّا ذَرَأَ مِنَ الْحَرْثِ وَالْأَنْعَمِ نَصِیباً فَقَالُواْ هَذَا لِلَّهِ بِزَعْمِهِمْ وَهَذَا لِشُرَکَائِنَا فَمَا کَانَ لِشُرَکَائِهِمْ فَلَا یَصِلُ إِلَی اللَّهِ وَمَا کَانَ لِلَّهِ فَهُوَ یَصِلُ إِلَی‏ شُرَکَائِهِمْ سَاءَ مَا یَحْکُمُونَ

و (بت پرستان) از آنچه خداوند از کشت و چهارپایان آفریده است، سهمی را برای خدا قرار دادند و به پندار خودشان گفتند: این قسمت برای خداست و این قسمت برای (بت‏هایی که هم) شریکان (خدایند، هم شریک اموال) ما پس آنچه سهم شرکا و بت‏ها بود به خدا نمی‏رسید، ولی هرچه سهم خدا بود به شرکا می‏رسید، چه بد است آنچه داوری می‏کنند!
نکته ها
آنان که از مدار تربیت انبیا بیرون رفته و به وادی خیال می‏روند، حرف‏ها و تصمیم‏هایشان نیز خیالی و بی‏منطق است و خود را مالک همه چیز می‏دانند و تقسیم‏بندی می‏کنند. یکبار پسران را سهم خود و دختران را سهم خدا می‏دانند. «الکم الذکر و له الانثی» ** نجم، 21.*** یکبار هم غلات و حیوانات را بین خدا و بت‏ها تقسیم می‏کنند. مشرکان می‏پنداشتند سهم بت‏ها غیر قابل تغییر است و آن را خرج بتکده‏ها و خدمه آنها می‏کردند، و سهم خدا را نیز به این بهانه که خدای آسمان‏ها بی‏نیاز است، هنگام کم و کسر آمدن‏ها خرج بتخانه‏ها می‏کردند. نه خرج کودکان، فقرا و مهمانان.
پیام ها
1- در کشاورزی و دامداری، گرچه انسان نقش دارد، امّا زارع و خالق اصلی خداست. «للّه ممّا ذرأ» در آیه‏ای دیگر می‏فرماید: «ءانتم تزرعونه أم نحن الزّارعون» **واقعه، 64.***
2- قانون زکات و تقسیم درآمد و منافع، در عقائد انسان‏های قبلی نیز بوده است، هر چند به صورت خرافی. «هذا للّه... هذا لشرکائنا»
3- مشرکان با آنکه بت‏ها را شریک خدا می‏پنداشتند، ولی برای خداوند موقعیّت ویژه‏ای از عزّت و غنا قائل بودند و تلفات را از سهم خدا کم می‏کردند و می‏گفتند: او نیازی ندارد. «ما کان للّه فهو یصل الی شرکائهم»
4- رسالت انبیا، مبارزه با خرافات است. «ساء ما یحکمون»