إتَّبِعْ مَا أُوحِیَ إِلَیْکَ مِن رَبِّکَ لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ وَ أَعْرِضْ عَنِ الْمُشْرِکِینَ
تنها آنچه را از سوی پروردگارت به تو وحی شده پیروی کن، معبودی جز او نیست و از مشرکان روی بگردان.
نکته ها
در آیهی قبل، تهمت مشرکان به پیامبر مطرح شد که میگفتند: کلام تو وحی نیست، بلکه آموخته از دیگران است. اینجا به پیامبر دلداری میدهد که تو کار خویش را بکن و به حرف مخالفان اعتنایی نداشته باش.
شیوههای برخورد با مخالفان، در موارد مختلف متفاوت است، از جمله:
گاهی سلام کردن است. «اذا خاطَبَهُمُ الجاهلون قالوا سلاماً» **فرقان، 63.***
گاهی سکوت و عدم برخورد است. «ذَرهُم» **حجر، 3.*** ، «حَسبُنا اللّه» ** آلعمران، 173.***
گاهی اعراض و بیاعتنایی است. «أعرِض عنهم» **مائده، 42.***
گاهی درشتی و غلظت است. «و اغلُظ علیهم» **توبه، 73.***
گاهی مقابله به مثل است. «فاْعتَدوا علیه بِمِثل مَا اعتدی علیکم» ** بقره، 194.***
پیام ها
1- رهبران الهی نباید با تهمتها و تحقیرها و تحلیلهای ناروای دشمنان، در راه خود سست شوند. «اِتّبع ما یوحی الیک»
2- گاهی بشر چنان سقوط میکند که پیامبر اکرمصلی الله علیه وآله نیز به فرمان الهی از او روگردان میشود. «وأعرض عن المشرکین»