ذَلِکَ هُدَی اللَّهِ یَهْدِی بِهِ مَن یَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ وَلَوْ أَشْرَکُواْ لَحَبِطَ عَنْهُم مَا کَانُواْ یَعْمَلُونَ
آن هدایت خداست، هر کس از بندگانش را که بخواهد به آن هدایت میکند و اگر شرک ورزند، قطعاً آنچه انجام دادهاند از دستشان خواهد رفت.
پیام ها
1- هدایت واقعی، هدایت خداوند است. هدایتهای دیگر، سراب است. «ذلک هدی اللَّه»
2- هدایت، کار خداست. حتّی پیامبران، از خود راه هدایتی ندارند. «یهدی به مَن یشاء»
3- شرک، عامل محو و باطل شدن کارهاست. «لو اشرکوا لحبط»
4- در سنّت الهی، تبعیض نیست. حتّی اگر پیامبران شرک ورزند، تنبیه میشوند، چون اصالت با حقّ است، نه اشخاص. (با توجّه به اینکه آیات قبل مربوط به انبیا است). «ولو أشرکوا»
5 - انبیا معصومند و غبار شرک هرگز بر دامانشان نمینشیند. در آیه، فرضِ شرک به عنوان فرض محال آمده است. «لَوْ»
6- در جهانبینی الهی، ارزش کارها در اخلاص آنهاست. اگر اخلاص نباشد، چیزی باقی نمیماند. «ولو أشرکوا لحبط»