قَالَ اللَّهُ إِنِّی مُنَزِّلُهَا عَلَیْکُمْ فَمَن یَکْفُرْ بَعْدُ مِنکُمْ فَإِنِّی أُعَذِّبُهُ عَذَاباً لَّا أُعَذِّبُهُ أَحَداً مِّنَ الْعَلَمِینَ
خداوند فرمود: من آن (مائده) را بر شما نازل میکنم، امّا هر کدام از شما بعد از آن کفر ورزد، او را چنان عذاب خواهم کرد که هیچ یک از جهانیان را آن گونه عذاب نکنم.
نکته ها
داستان نزول مائده به صورتی که در قرآن آمده است، در انجیل نیامده است. **تفسیر نمونه.***
بعضی گفتهاند حواریّون با شنیدن تهدید الهی، تقاضای خویش را پس گرفتند و مائده نازل نشد، ولی این، بر خلاف ظاهر آیه و گفتهی روایات است. عبارت «انّی منزّلها» نزول حتمی است نه وعدهی نزول. **فسیر اطیبالبیان.***
در روایات آمده است: پس از نزول مائده، برخی کافر شده و به صورت خوک درآمدند. **تفسیر المیزان.*** در بعضی روایات میخوانیم که آنچه نازل شد نان و گوشت بود. **تفاسیر نورالثقلین ومجمع البیان.***
اگر برای یاران عیسی علیه السلام غذای آسمانی نازل شد، طبق روایات، برای رسول خدا صلی الله علیه وآله هم میوه بهشتی نازل گردید که منشأ پیدایش فاطمهی زهرا علیها السلام شد. ** بحار، ج43، ص5.***
پیام ها
1- دعای پیامبران مستجاب میشود. «ربّنا انزل علینا... انّی منزّلها»
2- آنان که به علم و یقین و شهود میرسند، مسئولیّت سنگینتری دارند و کیفر تخلّفشان هم سختتر است. «فمن یکفر بعد منکم...» پس کسانی که به مقام علم و شهود دست نیافتهاند، از قهر خداوند دورترند.
3- عذاب خداوند، درجاتی دارد. «عذاباً لا اُعذبه احداً»
4- آن که توقّع بیشتری دارد ومائدهی آسمانی میخواهد، باید تعهّد بیشتری هم داشته باشد. «مائدة من السماء... عذاباً لا اُعذبه احداً»