قُلْ أَتَعْبُدُونَ مِن دُونِ اللَّهِ مَا لَا یَمْلِکُ لَکُمْ ضَرّاً وَلَا نَفْعاً وَاللَّهُ هُوَ السَّمِیعُ الْعَلِیمُ
(ای پیامبر! به مردم) بگو: آیا غیر از خدا، چیزی را که برای شما هیچ سود و زیانی ندارد میپرستید؟ در حالی که خداوند همان شنوای داناست.
نکته ها
در این آیه، گروهی از مسیحیان به خاطر شرک و غلوّ دربارهی عیسی علیه السلام مورد توبیخ خدا قرار گرفتهاند. «قل أتعبدون من دون اللَّه...»
پیام ها
1- در بطلان راه شرک، به عقل و وجدان خود مراجعه کنید. «أتعبدون»
2- محور و ریشه پرستش، جلب منفعت و یا دفع ضرر است و غیر خداوند نمیتواند ضرری را دفع و منفعتی را جلب کند. «لا یملک لکم ضراً و لانفعاً...»
3- تنها خداوند، شنوای درخواستها و آگاه به سود و زیان انسانهاست، نه معبودهای دیگر. «و اللَّه هو السمیع العلیم»