وَإِذَا نَادَیْتُمْ إِلَی الصَّلَوةِ اتَّخَذُوهَا هُزُواً وَلَعِباً ذَلِکَ بِأَنَّهُمْ قَوْمٌ لَّا یَعْقِلُونَ
و هرگاه که شما (به وسیلهی اذان، مردم را) به نماز فرا میخوانید آن را به مسخره و بازی میگیرند. این به خاطر آن است که آنان گروهی هستند که نمیاندیشند.
نکته ها
در شأن نزول آیهی فوق آمده است که جمعی از یهود و بعضی از نصاری، صدای مؤذّن را که میشنیدند و یا قیام مسلمانان را به نماز میدیدند، شروع به مسخره و استهزای آنان میکردند. ** تفسیر نمونه.***
پیام ها
1- از رابطه و دوستی با کسانی که اذان (وشعائر دینی) را مسخره میکنند بپرهیزید. «لاتتّخذوا... و اذا نادیتم...»
2- نماز، چهره و مظهر دین است. (در آیه قبل، استهزای دین مطرح شد و در این آیه استهزای نماز، یعنی نماز سیمای دین است) «اتّخذوا دینکم هزواً... و اذا نادیتم الی الصلوة اتّخذوها هزوا»
3- برای نماز، باید ندا سر داد تا همه جمع شوند.«نادیتم» (نماز باید علنی باشد)
4- در جامعهی اسلامی، باید برای نماز، فریاد زد و تبلیغ کرد و هیچ کس نباید مانع آن گردد. «نادیتم الی الصلوة»
5 - شیوهی عاقلان، برخورد منطقی است ولی بیخردان، اهل استهزا هستند. «ذلک بانّهم قوم لا یعقلون»