یکی از مسائل مهم جامعه، وجود بیکاری است که زمینه ساز انواع انواع فسادهاست. اگر مردم خمس و زکات خود بپردازند، چرخهای اقتصاد به گردش درمی آید و بخش مهمی از افراد بیکار شاغل خواهند شد. همان گونه که گاهی از طریق مضاربه یا قرض الحسنه میتوان ایجاد اشتغال کرد، از طریق پرداخت خمس و زکات و یا بخششهای بلاعوض ویا از طریق ایجاد زمینههای تحصیل برای بیسوادها و کم سوادها و آموزش فن و حرفه و تاسیس و توسعه مراکز فرهنگی و احداث جادهها و پلها و آبادانیها دیگر نیز میتوان ایجاد اشتغال کرد. بنابراین در احیای خمس و زکات، حل مسئله اشتغال و توسعه اقتصادی و فرهنگی و پر کردن ایام فراغت و جلوگیری از مفاسدی که در اثر بیکاری به چشم میخورد، نهفته است. به علاوه کار و اشتغال سبب دلگرمی به مکتب، به امت، به نظام اسلامی و سبب شکوفایی استعدادها و نبوغها و مانع انواع افسردگیها فرد و جامعه است و در مقابل آن بیکاری باعث تبهکاری، افسردگی، سوء ظن، رکود، ایجاد عقده و زمینه ساز انواع فتنهها و آشوبها است که اگر شعله آن برافروخته شود، همه را در خود میسوزاند. شاید به همین دلیل باشد که در قرآن جمله لا تلقوا با یدیکم الی التهلکة یعنی خودتان را با دست خود به هلاکت نیندازند، بعد از دستور انفاق مطرح شده است.
آری اگر در جامعه، مردم در قالب خمس و زکات و سایر کمکها دست از انفاق بردارند و بر فقرا فشار وارد شود، این فشارها تبدیل به آشوب و فتنهای میگردد که فقیر و غنی در آن میسوزند.