ذکر (حولقه) است؛ یعنی گفتن: (لا حول و لا قوه الا بالله العلی العظیم) که بسیار گفتن آن برای دفع هم و حزن و فقر و وسوسه و حدیث نفس نافع است.
و هر که در هر روز و شبی، بعد از نماز صبح و مغرب صد مرتبه و یا هفت مرتبه، بگوید: بسم الله الرحمن الرحیم. لا حول و لا قوه الا بالله العلی العظیم . از هفتاد نوع از انوات بلا امان یابد. و در روایتی است که هر کس روزی سه مرتبه آنرا بگوید، نود و نه نوع بلا از او برطرف شود و از حضرت امام رضا علیهالسلام منقول است که ذکر شریف حولقه، بعد از بسمله (بسم الله) صد مرتبه، نزدیکتر است به اسم اعظم از سیاهی چشم به سفیدی آن، و اسم اعظم الهی داخل آن است.
و روایت شده است؟ عبدالله بن جندب که از بزرگان اصحاب حضرت امام موسی بن جعفر و امام رضا علیهالسلام است عریضهای به خدمت حضرت ابوالحسن علیهالسلام نوشت و عرض کرد فدایت شوم من پیر و ضعیف شدهام و عاجز شدهام از انجام بسیاری از اعمالی که بر آن قوت داشتم، دوست دارم به من کلامی تعلیم نمائی که مرا به خداوند نزدیکتر کند و فهم و علم مرا زیاد نماید حضرت در جواب او را امر فرموده بود که بسیار بخواند این ذکر شریف را بسم الله الرحمن الرحیم لا حول و لا قوه الا بالله العلی العظیم . و مرویست که هر بنده که بگوید: ما شاء الله لا حول و لا قوه الا بالله . حقتعالی به ملائکه فرماید که بنده مرا در یابید و به او کمک نمائید و حاجتش را برآورید. و هفتاد نوع از بلا را دفع میکند و منقول است که هر که در یک مجلس، هزار مرتبه بگوید: لا حول و لا قوه الا بالله توفیق حج یابدو در روایتی است: هر که هزار مرتبه (ماشاء الله) را در یک مجلس بگوید نیز چنین باشد.