زیارت روز مولود حضرت پیغمبرصلی الله علیه وآله است شیخ مفید و شهید و سیّد بن طاوس روایت کردهاند که حضرت امام جعفر صادقعلیه السلام زیارت کرد حضرت امیرالمؤمنینعلیه السلام را در هفدهم ربیعالأول به این زیارت و تعلیم فرمود آن را به ثقه جلیلالقدر محمّد بن مسلم ثقفیرضی الله عنه و فرمود به او که چون بیائی به مشهد امیرالمؤمنینعلیه السلام پس غسل زیارت کن و بپوش پاکیزهترین جامههای خود را و به بوی خوش خود را معطّر نما و برو به آرامی و وقار پس چون برسی بهباب السَّلام یعنی بردر حرم مطهر روبه قبله بایست و سی مرتبه اللَّهُ اَکْبَرُ بگو و بگو:
اَلسَّلامُ عَلی رَسُولِ اللَّهِ اَلسَّلامُ عَلی خِیَرَةِ اللَّهِ اَلسَّلامُ عَلَی الْبَشیرِ
سلام بر رسول خدا سلام به برگزیده خدا سلام بر نوید ده و
النَّذیرِ السِّراجِ الْمُنیرِ وَرَحْمَةُ اللَّهِ وَبَرَکاتُهُ اَلسَّلامُ عَلَی الطُّهْرِ
بیم ده و آن چراغ تابناک و رحمت خدا و برکاتش بر او باد سلام بر پاک
الطَّاهِرِ اَلسَّلامُ عَلَی الْعَلَمِ الزَّاهِرِ اَلسَّلامُ عَلَی الْمَنْصُورِ الْمُؤَیَّدِ
و پاکیزه سلام بر پرچم رخشان سلام بر آنکه نصرت و تأیید شد
اَلسَّلامُ عَلی اَبِی الْقاسِمِ مُحَمَّدٍ وَرَحْمَةُ اللَّهِ وَبَرَکاتُهُ اَلسَّلامُ عَلی
سلام بر ابیالقاسم محمد و رحمت خدا و برکاتش سلام بر
اَنْبِیآءِ اللَّهِ الْمُرْسَلینَ وَعِبادِاللَّهِ الصَّالِحینَ اَلسَّلامُ عَلی مَلائِکَةِ اللَّهِ
پیمبران مرسلین خدا و بندگان شایستهاش سلام بر آن فرشتگان خدا که
الْحآفّینَ بِهذَا الْحَرَمِ وَبِهذَا الضَّریحِ الّلائِذینَ بِهِ پس به نزدیک قبر برو و
گرداگرد این حرم و ضریحاند و پناهنده به آنند
بگو: اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یاوَصِیَّ الْأَوْصِیآءِ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا عِمادَ الْأَتْقِیآءِ
سلام بر تو ای وصی اوصیاء سلام بر تو ای تکیهگاه پرهیزکاران
اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا وَلِیَّ الْأَوْلِیآءِاَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا سَیِّدَ الشُّهَدآءِ
سلام بر تو ای ولی اولیاء سلام بر تو ای آقای شهیدان
اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا آیَةَ اللَّهِ الْعُظْمی اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا خامِسَ اَهْلِ
سلام بر تو ای آیت بس بزرگ خدا سلام بر تو ای پنجمین اهل
الْعَبآءِاَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا قآئِدَ الْغُرِّ الْمُحَجَّلینَ الْأَتْقِیآءِ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا
عباء سلام بر تو ای پیشوای سفید رویان با تقوی سلام بر تو ای
عِصْمَةَ الْأَوْلِیآءِ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا زَیْنَ الْمُوَحِّدینَ النُّجَبآءِ اَلسَّلامُ
نگهدار اولیاء سلام بر تو ای زیور یکتا پرستان برگزیده سلام بر
عَلَیْکَ یا خالِصَ الْأَخِلاَّءِ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا والِدَ الْأَئِمَّةِ الْأُمَنآءِ
تو ای خالص دوستان صمیمی حق سلام بر تو ای پدر امامان امانتدار
اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا صاحِبَ الْحَوْضِ وَحامِلَ اللِّوآءِ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا
سلام بر تو ای صاحب حوض و پرچمدار (در روز جزا) سلام بر تو ای
قَسیمَ الْجَنَّةِ وَلَظی اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا مَنْ شُرِّفَتْ بِهِ مَکَّةُ وَمِنی
قسمت کننده بهشت و دوزخ سلام بر تو ای که شرافت یافت بدو مکه و منی
اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا بَحْرَ الْعُلُومِ وَکَنَفَ الْفُقَرآءِ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا مَنْ وُلِدَ
سلام بر تو ای دریای علوم و پناه بینوایان سلام بر تو ای که بدنیا آمدی
فِی الْکَعْبَةِ وَزُوِّجَ فِی السَّمآءِ بِسَیِّدَةِ النِّسآءِ وَکانَ شُهُودُهَا
در خانه کعبه و به همسری بانوی زنان درآمدی در آسمان و گواهان عقد ازدواج
الْمَلائِکَةَُ الْأَصْفِیآءَُ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا مِصْباحَ الضِّیآءِ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ
تو فرشتگان برگزیده بود سلام بر تو ای چراغ روشن سلام بر تو
یا مَنْ خَصَّهُ النَّبِیُّ بِجَزیلِ الْحِبآءِ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا مَنْ باتَ عَلی
ای کسی که مخصوصش داشت پیامبر به عطای شایان ویژه سلام بر تو ای که خفتی بر
فِراشِ خاتَِمِ الْأَنْبِیآءِ وَوَقاهُ بِنَفْسِهِ شَرَّ الْأَعْداءِ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا مَنْ
بستر خاتم پیمبران و محافظتش کردی بجان خودت از شر دشمنان سلام بر تو ای که
رُدَّتْ لَهُ الشَّمْسُ فَسامی شَمْعُونَ الصَّفا اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا مَنْ اَنْجَی
بازگشت برای او خورشید و بدین جهت همطراز گشتی با شمعون صفا سلام بر تو ای که
اللَّهُ سَفینَةَ نُوحٍ بِاسْمِهِ وَاسْمِ اَخیهِ حَیْثُ اِلْتَطَمَ الْمآءُ حَوْلَها وَطَمی
خداوند بوسیله نام او و نام برادرش نجات داد کشتی نوح را در آن هنگام که امواج آب گرد آنها را فراگرفت و میخروشید
اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا مَنْ تابَ اللَّهُ بِهِ وَبِاَخیهِ عَلی آدَمَ اِذْ غَوی اَلسَّلامُ
سلام بر تو ای کسیکه بوسیله او و برادرش خدا توبه آدم را پذیرفت در آن هنگام که راه گم کرد سلام
عَلَیْکَ یا فُلْکَ النَّجاةِ الَّذی مَنْ رَکِبَهُ نَجی وَمَنْ تَاَخَّرَ عَنْهُ هَوی
بر تو ای کشتی نجاتی که هر که بر آن سوار شد نجات یافت و هر که از آن کناره گرفت به هلاکت افتاد
اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا مَنْ خاطَبَ الثُّعْبانَ وَذِئْبَ الْفَلا اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا
سلام بر تو ای کسیکه سخن گفت با اژدها و گرگ بیابان سلام بر تو ای
اَمیرَالْمُؤْمِنینَ وَرَحْمَةُ اللَّهِ وَبَرَکاتُهُ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا حُجَّةَ اللَّهِ عَلی
امیر مؤمنان و رحمت خدا و برکاتش سلام بر تو ای حجت خدا بر
مَنْ کَفَرَ وَاَنابَ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا اِمامَ ذَوِی الْأَلْبابِ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا
آن کس که کفر ورزید و بازگشت سلام بر تو ای پیشوای صاحبان خرد سلام بر تو ای
مَعْدِنَ الْحِکْمَةِ وَفَصْلَ الْخِطابِ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا مَنْ عِنْدَهُ عِلْمُ
کان حکمت و جدائیبخش حق و باطل سلام بر تو ای که نزد او است علم
الْکِتابِ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا میزانَ یَوْمِ الْحِسابِ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا
کتاب (قرآن) سلام بر تو ای میزان در روز حساب سلام بر تو ای
فاصِلَ الْحُکْمِ النَّاطِقَ بِالصَّوابِ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ اَیُّهَا الْمُتَصَدِّقُ
یکسره کننده داوری و گویای بصدق و صواب سلام بر تو ای صدقه دهنده
بِالْخاتَمِ فِی الْمِحْرابِ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا مَنْ کَفَی اللَّهُ الْمُؤْمِنینَ الْقِتالَ
انگشتر در محراب سلام بر تو ای که کفایت کرد خدا از مؤمنان پیکار را
بِهِ یَوْمَ الْأَحْزابِ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا مَنْ اَخْلَصَ للَّهِِ الْوَحْدانِیَّةَ وَاَنابَ
بوسیله او در جنگ احزاب سلام بر تو ای کسیکه از روی اخلاص خدا را به یگانگی شناخت و بسویش بازگشت
اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا قاتِلَ خَیْبَرَ وَقالِعَ الْبابِ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا مَنْ دَعاهُ
سلام بر تو ای کشنده (کفار) خیبر و کَننده (آن) دَر سلام بر تو ای که خواندش
خَیْرُ الْأَنامِ لِلْمَبیتِ عَلی فِراشِهِ فَاَسْلَمَ نَفْسَهُ لِلْمَنِیَّةِ وَاَجابَ اَلسَّلامُ
بهترین مردمان برای خوابیدن در بسترش و او جان خود را به کف گرفت و به او پاسخ مثبت داد سلام
عَلَیْکَ یا مَنْ لَهُ طُوبی وَحُسْنُ مَأبٍ وَرَحْمَةُ اللَّهِ وَبَرَکاتُهُ اَلسَّلامُ
بر تو ای که برای او است «طوبی» (خوشی) و سرانجام نیک و رحمت خدا و برکاتش سلام
عَلَیْکَ یا وَلِیَّ عِصْمَةِ الدّینِ وَیا سَیِّدَ السَّاداتِ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا
بر تو ای سرپرست نگهداری دین و ای آقای آقایان سلام بر تو ای
صاحِبَ الْمُعْجِزاتِ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا مَنْ نَزَلَتْ فی فَضْلِهِ سُورَةُ
صاحب معجزات سلام بر تو ای که نازل گشت در فضیلتش سوره
الْعادِیاتِ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا مَنْ کُتِبَ اسْمُهُ فِی السَّمآءِ عَلَی
«العادیات» سلام بر تو ای که نوشته شده نامش در آسمان بر
السُّرادِقاتِ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا مُظْهِرَ الْعَجآئِبِ وَالْآیاتِ اَلسَّلامُ
سراپردهها سلام بر تو ای آشکار کننده شگفتیها و آیات سلام
عَلَیْکَ یا اَمیرَ الْغَزَواتِ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا مُخْبِراً بِما غَبَرَو بِما هُوَ اتٍ
بر تو ای امیر در غزوات سلام بر تو ای خبردهنده از گذشته و از آنچه پس از این آید
اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا مُخاطِبَ ذِئْبِ الْفَلَواتِ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا خاتِمَ
سلام بر تو ای خطاب کننده گرگ بیابان سلام بر تو ای مهرکننده
الْحَصی وَمُبَیِّنَ الْمُشْکِلاتِ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا مَنْ عَجِبَتْ مِنْ
سنگریزه و بیان کننده مسائل مشکله سلام بر تو ای که بشگفت آمدند از
حَمَلاتِهِ فِی الْوَغا مَلائِکَةُ السَّمواتِ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا مَنْ ناجَی
حملههایش در میدان جنگ فرشتگان آسمانها سلام بر تو ای که راز گفت
الرَّسُولَ فَقَدَّمَ بَیْنَ یَدَیْ نَجْویهُ الصَّدَقاتِ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا والِدَ
با رسول خدا و پیش از راز گفتنش صدقهها داد سلام بر تو ای پدر
الْأَئِمَّةِ الْبَرَرَةِ السَّاداتِ وَرَحْمَةُ اللَّهِ وَبَرَکاتُهُ السَّلامُ عَلَیْکَ یا تالِیَ
امامان نیکو و سروران و رحمت خدا و برکاتش سلام بر تو ای تالی مرتبه
الْمَبْعُوثِ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا وارِثَ عِلْمِ خَیْرِ مَوْرُوثٍ وَرَحْمَةُ اللَّهِ
مبعوث به نبوت سلام بر تو ای وارث دانش بهترین ارث گذار و رحمت خدا
وَبَرَکاتُهُ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا سَیِّدَ الْوَصِیّینَ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا اِمامَ
و برکاتش سلام بر تو ای آقای اوصیاء سلام بر تو ای پیشوای
الْمُتَّقینَ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا غِیاثَ الْمَکْرُوبینَ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا
پرهیزکاران سلام بر تو ای فریادرس گرفتاران سلام بر تو ای
عِصْمَةَ الْمُؤْمِنینَ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا مُظْهِرَ الْبَراهینِ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا
نگهدار مؤمنان سلام بر تو ای آشکار کننده براهین سلام بر تو ای
طه وَیس اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا حَبْلَ اللَّهِ الْمَتینَِ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا مَنْ
طه و یاسین سلام بر تو ای ریسمان محکم خدا سلام بر تو ای کسی که
تَصَدَّقَ فی صَلوتِهِ بِخاتَمِهِ عَلَی الْمِسْکینِ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا قالِعَ
صدقه داد در نماز انگشتر خود را بر مسکین سلام بر تو ای کننده
الصَّخْرَةِ عَنْ فَمِ الْقَلیبِ وَمُظْهِرَ الْمآءِ الْمَعینِ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا عَیْنَ
سنگ از در چاه و بیرون آورنده آب گوارا سلام بر تو ای دیده
اللَّهِ النَّاظِرَةِ وَیَدَهُ الْباسِطَةَ وَلِسانَهُ الْمُعَبِّرَعَنْهُ فی بَرِیَّتِهِ اَجْمَعینَ
بینای حق و دست بازش و زبان تفسیر کننده او در میان همه خلق
اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا وارِثَ عِلْمِ النَّبِیّینَ وَمَسْتَوْدَعَ عِلْمِ الْأَوَّلینَ
سلام بر تو ای وارث علم پیمبران و گنجینه علم اولین
وَالْأخِرینَ وَصاحِبَ لِوآءِ الْحَمْدِ وَساقِیَ اَوْلِیآئِهِ مِنْ حَوْضِ خاتَمِ
و آخرین و صاحب پرچم حمد و ساقی دوستان خدا از حوض خاتم
النَّبِیّینَ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا یَعْسُوبَ الدّینِ وَقائِدَ الْغُرِّ الْمُحَجَّلینَ
پیمبران سلام بر تو ای پادشاه دین و پیشوای سفیدرویان
وَوالِدَ الْأَئِمَّةِ الْمَرْضِیّینَ وَرَحْمَةُ اللَّهِ وَبَرَکاتُهُ اَلسَّلامُ عَلَی اسْمِ اللَّهِ
و پدر امامان پسندیده (حق) و رحمت خدا و برکاتش سلام بر نام
الرَّضِیِّ وَوَجْهِهِ الْمُضیئِ وَجَنْبِهِ الْقَوِیِّ وَصِراطِهِ السَّوِیِّ اَلسَّلامُ
پسندیده خدا و جلوه نورانی و طرف نیرومند و راه راست او سلام
عَلَی الْأِمامِ التَّقِیِّ الْمُخْلِصِ الصَّفِیِّ اَلسَّلامُ عَلَی الْکَوْکَبِ الدُّرِّیِ
بر امام با تقوای مخلص برگزیده سلام بر اختر رخشان
اَلسَّلامُ عَلَی الْأِمامِ اَبِی الْحَسَنِ عَلِیٍّ وَرَحْمَةُ اللَّهِ وَبَرَکاتُهُ اَلسَّلامُ
سلام بر امام حضرت ابوالحسن علی علیهالسلام و رحمت خدا و برکاتش سلام
عَلی اَئِمَّةِ الْهُدی وَمَصابیحِ الدُّجی وَاَعْلامِ التُّقی وَمَنارِ الْهُدی
بر پیشوایان راهنما و چراغهای شب تار و نشانههای پرهیزکاری و مشعلهای هدایت
وَذَوِی النُّهی وَکَهْفِ الْوَری وَالْعُرْوَةِ الْوُثْقی وَالْحُجَّةِ عَلی اَهْلِ
و صاحبان خرد و پناه مردم و ریسمان محکم خدا و حجت (او) بر اهل
الدُّنْیا وَرَحْمَةُ اللَّهِ وَبَرَکاتُهُ اَلسَّلامُ عَلی نُورِ الْأَنْوارِ وَحُجَّةِ الْجَبَّارِ
دنیا و رحمت خدا و برکاتش سلام بر نور انوار و حجت پروردگار جبار
وَوالِدِ الْأَئِمَّةِ الْأَطْهارِ وَقَسیمِ الْجَنَّةِ وَالنَّارِ الْمُخْبِرِ عَنِ الْأثارِ
و پدر امامان اطهار و قسمت کننده بهشت و دوزخ و خبر دهنده آثار
الْمُدَمِّرِ عَلَی الْکُفَّارِ مُسْتَنْقِذِ الشّیعَةِ الْمُخْلِصینَ مِنْ عَظیمِ الْأَوْزارِ
فروریزنده (هلاکت) بر سر کفار نجات بخش شیعیان با اخلاص از گناهان سنگینبار
اَلسَّلامُ عَلَی الْمَخْصُوصِ بِالطَّاهِرَةِ التَّقِیَّةِ ابْنَةِ الْمُخْتارِ الْمَوْلُودِ فِی
سلام بر آنکس که مخصوص گشت به (همسری) طاهره (آن بانوی) با تقوا دخت پیامبر مختار و آن آقائی که
الْبَیْتِ ذِیالْأَسْتارِ الْمُزَوَّجِ فِی السَّمآءِ بِالْبَرَّةِ الطَّاهِرَةِ الرَّضِیَّةِ
متولد شد در خانه پردهدار (کعبه) آن که تزویج شد در آسمان به بانوی نیکوکار پاکیزه پسندیده
الْمَرْضِیَّةِ والِدَةِ الْأَئِمَّةِ الْأَطْهارِ وَرَحْمَةُ اللَّهِ وَبَرَکاتُهُ اَلسَّلامُ عَلَی
مرضیه مادر امامان پاک و رحمت خدا و برکاتش سلام بر
النَّبَأِ الْعَظیمِ الَّذی هُمْ فیهِ مُخْتَلِفُونَ وَعَلَیْهِ یُعْرَضُونَ وَعَنْهُ یُسْئَلُونَ
آن خبر بس بزرگی که دربارهاش اختلاف کردند و مردم بر او عرضه شوند و از او بازخواست شوند
اَلسَّلامُ عَلی نُورِ اللَّهِ الْأَنْوَرِ وَضِیآئِهِ الْأَزْهَرِ وَرَحْمَةُ اللَّهِ وَبَرَکاتُهُ
سلام بر روشنترین نور و درخشندهترین پرتوش و رحمت خدا و برکاتش
اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا وَلِیَّ اللَّهِ وَحُجَّتَهُ وَخالِصَةَ اللَّهِ وَخآصَّتَهُ اَشْهَدُ اَنَّکَ
سلام بر تو ای ولی خدا و حجتش و بنده خالص خدا و ویژهاش گواهی دهم که تو
یاوَلِیَاللَّهِ وَحُجَّتَهُ لَقَدْ جاهَدْتَ فی سَبیلِاللَّهِ حَقَّ جِهادِهِ وَاتَّبَعْتَ مِنْهاجَ
ای ولی خدا و حجت او بخوبی در راه خدا جهاد کردی آنطور که شاید و پیروی کردی از طریقه
رَسُولِ اللَّهِ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَآلِهِ وَحَلَّلْتَ حَلالَ اللَّهِ وَحَرَّمْتَ حَرامَ اللَّهِ
رسول خدا صلی اللّه علیه و آله و حلال شمردی حلال خدا را و حرام دانستی حرام خدا را
وَشَرَعْتَ اَحْکامَهُ وَاَقَمْتَ الصَّلوةَ وَآتَیْتَ الزَّکوةَ وَاَمَرْتَ
و مقرر داشتی احکامش را و بپاداشتی نماز را و بدادی زکات را و امر کردی
بِالْمَعْرُوفِ وَنَهَیْتَ عَنِ الْمُنْکَرِ وَجاهَدْتَ فی سَبیلِ اللَّهِ صابِراً
به معروف و نهی کردی از منکر و جهاد کردی در راه خدا بردبارانه
ناصِحاً مُجْتَهِداً مُحْتَسِباً عِنْدَ اللَّهِ عَظیمَ الْأَجْرِ حَتّی اَتیکَ الْیَقینُ
و خیرخواهانه و کوشا و پاداش جویانه در نزد خدا پاداش بزرگ را تا آنکه مرگت فرا رسید
فَلَعَنَ اللَّهُ مَنْ دَفَعَکَ عَنْ حَقِّکَ وَاَزالَکَ عَنْ مَقامِکَ وَلَعَنَ اللَّهُ مَنْ بَلَغَهُ
پس لعنت کند خدا کسی که تو را از حقت ممنوع کرد و از مقامت برکنار کرد و لعنت کند خدا کسی را که این
ذلِکَ فَرَضِیَ بِهِ اُشْهِدُ اللَّهَ وَمَلائِکَتَهُ وَاَنْبِیآئَهُ وَرُسُلَهُ اَنّی وَلِیٌّ لِمَنْ
جریان را شنید و بدان خوشنود گشت گواه گیرم خدا و فرشتگان و پیمبران و رسولانش را که من دوستم با آنکس که
والاکَ وَعَدُوٌّ لِمَنْ عاداکَ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ وَرَحْمَةُ اللَّهِ وَبَرَکاتُهُ پس خود
تو را دوست دارد و دشمنم با آنکس که تو را دشمن دارد سلام بر تو و رحمت خدا و برکاتش
را به قبر بچسبان و قبر را ببوس و بگو: اَشْهَدُ اَ نَّکَ تَسْمَعُ کَلامی وَتَشْهَدُ
گواهی دهم که تو میشنوی کلامم را و میبینی
مَقامی وَاَشْهَدُ لَکَ یا وَلِیَّ اللَّهِ بِالْبَلاغِ وَالْأَدآءِ یا مَوْلایَ یا حُجَّةَ اللَّهِ
جایم را وگواهی دهم دربارهات ای ولی خداکه (وظیفهاترا انجامدادی و) رساندی و پرداختی ای مولای من ای حجت خدا
یا اَمینَ اللَّهِ یا وَلِیَّ اللَّهِ اِنَّ بَیْنی وَبَیْنَ اللَّهِ عَزَّوَجَلَّ ذُنُوباً قَدْ اَثْقَلَتْ
ای امانتدار خدا ای ولی خدا براستی میان من و میان خدای عزوجل گناهانی است که پشتم را
ظَهْری وَمَنَعَتْنی مِنَ الرُّقادِ وَذِکْرُها یُقَلْقِلُ اَحْشآئی وَقَدْ هَرَبْتُ اِلَی
سنگین کرده و خوابم را گرفته و یادآوریش اعضاء درونیم را بلرزه درآورد و من بسوی
اللَّهِ عَزَّوَجَلَّ وَاِلَیْکَ فَبِحَقِّ مِنَ ائْتَمَنَکَ عَلی سِرِّهِ وَاسْتَرْعاکَ اَمْرَ
خدای عزوجل و بسوی تو گریختهام پس بحق آنکس که تو را امین بر راز خود کرده و سرپرستی کار
خَلْقِهِ وَقَرَنَ طاعَتَکَبِطاعَتِهِ وَمُوالاتَکَ بِمُوالاتِهِ کُنْ لی اِلَی اللَّهِ
خلقش را به تو واگذارده و طاعت تو را به طاعت خویش مقرون ساخته و دوستی تو را بدوستی خودش پیوسته
شَفیعاً وَمِنَ النَّارِ مُجیراً وَعَلَی الدَّهْرِ ظَهیراً پس باز خود را به قبر بچسبان و
تو شفیع من باش در درگاه خدا و پناهم از دوزخ و پشت و پناهم در پیش آمد روزگار
قبر را ببوس و بگو: یا وَلِیَّ اللَّهِ یا حُجَّةَ اللَّهِ یا بابَ حِطَّةِ اللَّهِ وَلِیُّکَ وَزائِرُکَ
ای ولی خدا ای حجت خدا ای باب حطه خدا دوستت و زائرت
وَاللّائِذُ بِقَبْرِکَ وَالنَّازِلُ بِفِنآئِکَ وَالْمُنیخُ رَحْلَهُ فی جِوارِکَ یَسْئَلُکَ
و پناهنده به قبرت و فرود آینده بدرگاهت و بارانداز در جوارت از تو درخواست میکند
اَنْ تَشْفَعَ لَهُ اِلَی اللَّهِ فی قَضآءِ حاجَتِهِ وَنُجْحِ طَلِبَتِهِ فِی الدُّنْیا
که شفاعت کنی برایش به درگاه خدا در برآمدن حاجتش و رسیدن به خواستهاش در دنیا
وَالْأخِرَةِ فَاِنَّ لَکَ عِنْدَ اللَّهِ الْجاهَ الْعَظیمَ وَالشَّفاعَةَ الْمَقْبُولَةَ فَاجْعَلْنی
و آخرت که براستی برای تو در پیش خدا جاه و منزلتی بزرگ و شفاعتی پذیرفته است پس ای
یا مَوْلایَ مِنْ هَمِّکَ وَاَدْخِلْنی فی حِزْبِکَ وَالسَّلامُ عَلَیْکَ وَعَلی
مولای من مرا مورد توجه خود ساز و در زمره حزب خودت داخل گردان و سلام بر تو و بر
ضَجیعَیْکَ آدَمَ وَنُوحٍ وَالسَّلامُ عَلَیْکَ وَعَلی وَلَدَیْکَ الْحَسَنِ
دو آرمیده در کنارت آدم و نوح و سلام بر تو و بر دو فرزندت حسن
وَالْحُسَیْنِ وَعَلَی الْأَئِمَّةِ الطَّاهِرینَ مِنْ ذُرِّیَّتِکَ وَرَحْمَةُ اللَّهِ وَبَرَکاتُهُ
و حسین و بر امامان پاک از نژادت و رحمت خدا و برکاتش
آنگاه شش رکعت نماز زیارت بکن دو رکعت برای حضرت امیرالمؤمنینعلیه السلام و دو رکعت برای جناب آدمعلیه السلام و دو رکعت برای جناب نوحعلیه السلام و بسیار بخوان خدای تعالی را که به اجابت خواهد رسید انشاءالله تعالی مؤلّف گوید که صاحب مزار کبیر گفته که این زیارت را در هفدهم ربیعالاوّل در نزد طلوع آفتاب باید به عمل آورد و علامه مجلسیرحمه الله فرموده که این زیارت بهترین زیارات است و به سندهای معتبر در کتب معتبره مذکور است و ظاهر بعضی از روایات آن است که خصوصیّت به این روز ندارد و در هر وقت که این زیارت را به عمل آورند خوب است مولّف گوید که اگر کسی گوید که چگونه است در روز مولود پیغمبرصلی الله علیه وآله یا مبعث آن حضرت زیارت امیرالمؤمنینعلیه السلام وارد شده و زیارت حضرت رسولصلی الله علیه وآله روایت نشده با آنکه شایسته بود که زیارت مخصوصی برای حضرت رسولصلی الله علیه وآله در این اوقات وارد شده باشد جواب گوئیم که این به جهت شدّت اتّصال این دو بزرگوار و کمال اتحاد این دو نور پاکست با هم که هر که زیارت کند امیرالمؤمنینعلیه السلام را زیارت کرده حضرت رسولصلی الله علیه وآله را و شاهد بر این از قرآن آیه اَنْفُسَنا است «وَ هُوَ فی آیَةِ التَّباهُلِ نَفْسُ الْمُصْطَفی لَیْسَ غَیْرُهُ اِیَّاها» و از اخبار بسیاری از روایاتست از جمله شیخ محمّد بن المشهدی روایت کرده از حضرت صادقعلیه السلام که فرمود مردی اعرابی به خدمت حضرت رسولصلی الله علیه وآله مشرّف شد و عرض کرد یا رسولاللَّهصلی الله علیه وآله منزل من دور است از منزل تو و من مشتاق زیارت و دیدن تو میشوم میآیم به زیارت جناب تو و ملاقات تو برایم حاصل نمیشود و ملاقات میکنم علیّ بن ابیطالبعلیه السلام را پس مرا مأنوس میکند به حدیث و مواعظ خود و من برمیگردم با حال اندوه و حسرت بر ندیدن تو فرمود هر که زیارت کند علی را مرا زیارت کرده و هر که او را دوست دارد مرا دوست داشته و کسیکه دشمن دارد او را مرا دشمن داشته است برسان این را به قوم خود از جانب من و هر که برود به زیارت او پس به تحقیق که به نزد من آمده و من جزا خواهم داد او را روز قیامت و جبرئیل و صالح المؤمنین و در حدیث معتبری از حضرت صادقعلیه السلام مروی است که چون زیارت کنی جانب نجف را زیارت کن عظام آدمعلیه السلام و بدن نوحعلیه السلام و جسم علیّ بن ابیطالبعلیه السلام را بدرستیکه زیارت کرده خواهی بود پدران گذشته را و محمّدصلی الله علیه وآله خاتم پیغمبران را و علیعلیه السلام بهترین اوصیا را و در زیارت ششم گذشت که فرمودند رو به قبر امیرالمؤمنینعلیه السلام بایست و بگو «اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا رَسُولَ اللَّهِ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا صَفْوَةَاللَّهِ» الی
غیر ذلک: وَلَقَدْ اَجادَ الشیخ جابر فی تَسْمیطِهِ لِلْقَصیدَةِ الْأُزْرِیَّةِ بقُولِهِ
و چه خوب گفته شیخ جابر در تسمیط خود در قصیده ازریّه
مُشیراً الی القُبّة العلویّة
که اشاره به گنبد علوی(ع) گوید:
فَاعْتَمِدْ لِلنَّبِیِّ اَعْظَمَ رَمْسٍ
فیهِ لِلطُّهْرِ اَحْمَدٍ اَیَّ نَفْسٍ
پس اعتماد کن بر بزرگترین قبری برای پیامبر
که چه جان شریفی از احمد در آن است
اَوْتَرَیالْعَرْشَفیهِاَنْوَرَشَمْسٍ
فَتَواضَعْ فَثَمَّ دارَةُ قُدْسٍ
یا عرش را بینی که نورانیترین خورشید در آنست
پس فروتنی کن که آنجا خانه مقدسی است
تَتَمَنَّی الْأَفْلاکُ لَثْمَ ثَراها
و افلاک آرزو دارند خاکش را ببوسند
وحکیم سنائی گفته:
مرتضائی که کرد یزدانش
همره جان مصطفی جانش
هر دو یکقبله و خردشان دو
هر دو یکروح و کالبدشان دو
دو رونده چو اختر گردون
دو برادر چو موسی و هارون
هر دو یک دُرُّ ز یک صَدف بودند
هر دو پیرایه شرف بودند
تا نه بگشاد علم حیدر دَرْ
ندهد سُنّت پیمبر بَرْ
سیّم از زیارات مخصوصه
زیارت شب مَبْعَث و روز آن است یعنی بیست و هفتم رَجَب و در آن سه زیارت است اوّل زیارت رجبیّه «اَلْحَمْدُلِلَّهِ الَّذی اَشْهَدَنا مَشْهَدَ اَوْلِیآئِهِ» که در اعمال ماه رجب گذشت و آن زیارتی است که در ماه رجب در هر یک از مشاهد مشرّفه خوانده میشود لکن صاحب مَزار قدیم و شیخ محمّد بن المشهدی آنرا از زیارات مخصوصه شب مبعث نیز شمردهاند و چون آن زیارت را خواندی فرمودهاند بعد از آن دو رکعت نماز زیارت بجا آور و آنچه خواهی دعا کن دویّم زیارت «اَلسَّلامُ عَلی اَبیِ الْأَئِمَّةِ وَمَعْدِنِ النُّبُوَّةِ» است که علامه مجلسیرحمه الله آن را زیارت هفتم تحفه قرار داده صاحب مَزار قدیم گفته که آن مختص است به شب بیست و هفتم رجب چنانکه ما در هدیّةالزّائر آن را ذکر کردیم سیّم زیارتی است که شیخ مفید و سیّد و شهید نقل نمودهاند به این طریق که چون خواستی در شب مبعث یا رُوز آن زیارت کنی حضرت امیرالمؤمنینعلیه السلام را
بایست بر دَرِ قبّه شریفه مقابل قبر آن حضرت و بگو: اَشْهَدُ اَنْ لا اِلهَ اِلَّا اللَّهُ وَحْدَهُ
گواهی دهم که معبودی نیست جز خدای یگانه
لا شَریکَ لَهُ وَاَشْهَدُ اَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَرَسُولُهُ وَاَنَّ عَلِیَّ بْنَ اَبی
که شریک ندارد و گواهی دهم که محمد بنده و رسول او است و علی بن
طالِبٍ اَمیرَ الْمُؤْمِنینَ عَبْدُ اللَّهِ وَاَخُو رَسُولِهِ وَاَنَّ الْأَئِمَّةَ الطَّاهِرینَ
ابیطالب امیر مؤمنان بنده خدا و برادر رسول او است و امامان طاهرین
مِنْ وُلْدِهِ حُجَجُ اللَّهِ عَلی خَلْقِهِ پس داخل شو و بایست نزدیک قبر آن حضرت به
از فرزندانش حجتهای بر خلق او هستند
نحوی که روی خود را به جانب قبر کرده باشی و قبله را در پشت خود قرار دهی آنگاه صد
مرتبه تکبیر بگو و بگو: اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا وارِثَ آدَمَ خَلیفَةِ اللَّهِ اَلسَّلامُ
سلام بر تو ای وارث آدم خلیفه خدا سلام
عَلَیْکَ یا وارِثَ نُوحٍ صَفْوَةِ اللَّهِ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا وارِثَ اِبْراهیمَ
بر تو ای وارث نوح برگزیده خدا سلام بر تو ای وارث ابراهیم
خَلیلِ اللَّهِ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا وارِثَ مُوسی کَلیمِ اللَّهِ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا
خلیل خدا سلام بر تو ای وارث موسی هم سخن خدا سلام بر تو ای
وارِثَ عیسی رُوحِ اللَّهِ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا وارِثَ مُحَمَّدٍ سَیِّدِ رُسُلِ
وارث عیسی روح خدا سلام بر تو ای وارث محمد آقای رسولان
اللَّهِ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا اَمیرَ الْمُؤْمِنینَ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا اِمامَ المُتَّقینَ
خدا سلام بر تو ای امیر مؤمنان سلام بر تو ای پیشوای پرهیزکاران
اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا سَیِّدَ الْوَصِیّینَ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا وَصِیَّ رَسُولِ رَبِ
سلام بر تو ای آقای اوصیاء سلام بر تو ای وصی رسول پروردگار
الْعالَمینَ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا وارِثَ عِلْمِ الْأَوَّلینَ وَالْأخِرینَ اَلسَّلامُ
جهانیان سلام بر تو ای وارث علم پیشینیان و پسینیان سلام
عَلَیْکَ اَیُّهَاالنَّبَأُالْعَظیمُاَلسَّلامُ عَلَیْکَ اَیُّهَا الصِّراطُ الْمُسْتَقیمُ اَلسَّلامُ
بر تو ای نبأ عظیم (و خبر بسیار بزرگ) سلام بر تو ای راه مستقیم سلام
عَلَیْکَ اَیُّهَا الْمُهَذَّبُ الْکَریمُ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ اَیُّهَا الْوَصِیُّ التَّقِیُ
بر تو ای بس پاکیزه بزرگوار سلام بر تو ای وصی پرهیزکار
اَلسَّلامُ عَلَیْکَ اَیُّهَا الرَّضِیُّ الزَّکِیُّ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ اَیُّهَا الْبَدْرُ الْمُضیءُ
سلام بر تو ای پسندیده پاکیزه سلام بر تو ای ماه تابان
اَلسَّلامُ عَلَیْکَ اَیُّهَا الصِّدیقُ الْأَکْبَرُ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ اَیُّهَا الْفارُوقُ
سلام بر تو ای صدیق اکبر (بزرگترین راستگو) سلام بر تو ای فاروق
الْأَعْظَمُ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ اَیُّهَا السِّراجُ الْمُنیرُ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا اِمامَ
اعظم (بزرگترین جدا کننده حق و باطل) سلام بر تو ای چراغ تابناک سلام بر تو ای پیشوای
الْهُدی اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا عَلَمَ التُّقی اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا حُجَّةَ اللَّهِ
هدایت سلام بر تو ای نشانه پرهیزکاری سلام بر تو ای حجت
الْکُبْری اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا خاصَّةَ اللَّهِ وَخالِصَتَهُ وَاَمینَ اللَّهِ وَصَفْوَتَهُ
کبرای خدا سلام بر تو ای بنده خاص و خالص خدا و امانتدار او و برگزیدهاش
وَبابَ اللَّهِ وَحُجَّتَهُ وَمَعْدِنَ حُکْمِ اللَّهِ وَسِرِّهِ وَعَیْبَةَ عِلْمِ اللَّهِ وَخازِنَهُ
و باباللّه و حجتش و معدن حکم خدا و راز او و گنجینه علم خدا و خزینهدارش
وَسَفیرَ اللَّهِ فی خَلْقِهِ اَشْهَدُ اَ نَّکَ اَقَمْتَ الصَّلوةَ وَآتَیْتَ الزَّکوةَ
و نماینده خدا در میان خلقش گواهی دهم که تو براستی برپا داشتی نماز را و بدادی زکات را
وَاَمَرْتَ بِالْمَعْروُفِ وَنَهَیْتَ عَنِ الْمُنْکَرِ وَاتَّبَعْتَ الرَّسُولَ وَتَلَوْتَ
و امر به معروف و نهی از منکر کردی و پیروی کردی از رسول خدا و تلاوت
الْکِتابَ حَقَّ تِلاوَتِهِ وَبَلَّغْتَ عَنِ اللَّهِ وَوَفَیْتَ بِعَهْدِ اللَّهِ وَتَمَّتْ بِکَ
قرآن کردی آنطور که شایسته تلاوتش بودی و رساندی از جانب خدا و وفا کردی به عهد و پیمان خدا وکامل شد بوسیله تو
کَلِماتُ اللَّهِ وَجاهَدْتَ فِی اللَّهِ حَقَّ جِهادِهِ وَنَصَحْتَ لِلّهِ وَلِرَسُولِهِ
کلمات خدا و جهاد کردی در راه خدا آنطور که شایسته جهاد بود و خیراندیشی کردی برای خدا و رسولش
صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَآلِهِ وَجُدْتَ بِنَفْسِکَ صابِراً مُحْتَسِباً مُجاهِداً
صلی اللّه علیه و آله و در این راه جان بر کف نهادی بردبارانه و پاداش جویانه و دفاع کننده از
عَنْ دینِ اللَّهِ مُوَقِّیاً لِرَسُولِ اللَّهِصلی الله علیه وآله طالِباً ما عِنْدَ اللَّهِ
دین خدا و محافظت کننده از رسول خدا به طلب آن پاداشی که نزد خدا است
راغِباً فیما وَعَدَ اللَّهُ وَمَضَیْتَ لِلَّذی کُنْتَ عَلَیْهِ شَهیداً وَشاهِداً
و به اشتیاق آنچه خدا وعده فرموده بود و هم چنان بر این روش که بودی از جهان رفتی در حال شهادت و گواهی
وَمَشْهُوداً فَجَزاکَ اللَّهُ عَنْ رَسُولِهِ وَعَنِ الْأِسْلامِ وَاَهْلِهِ مِنْ صِدّیقٍ
و گواه گرفتنت پس پاداشت دهد خدا از پیامبرش و از اسلام و اهل اسلام از یک چنین صدیقی
اَفْضَلَ الْجَزآءِ اَشْهَدُ اَنَّکَ کُنْتَ اَوَّلَ الْقَوْمِ اِسْلاماً وَاَخْلَصَهُمْ ایماناً
بهترین پاداش گواهی دهم که براستی توئی نخستین مردم در (پذیرفتن) اسلام و خالصترین ایشان در ایمان
وَاَشَدَّهُمْ یَقیناً وَاَخْوَفَهُمْ للَّهِِ وَاَعْظَمَهُمْ عَنآءً وَاَحْوَطَهُمْ عَلی رَسُولِ
و محکمترین آنها در یقین و بیمناکترینشان از خدا و بزرگترین آنها در رنج و مشقت و با احتیاطترین آنها نسبت به رسول
اللَّهِ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَآلِهِ وَاَفْضَلَهُمْ مَناقِبَ وَاَکْثَرَهُمْ سَوابِقَ وَاَرْفَعَهُمْ
خدا صلی اللّه علیه و آله و برترینشان در مناقب و اوصاف و پرسابقهترین آنها (در اسلام) و برترین آنها
دَرَجَةً وَاَشْرَفَهُمْ مَنِزْلَةً وَاَکْرَمَهُمْ عَلَیْهِ فَقَویتَ حینَ وَهَنُوا وَلَزِمْتَ
در درجه و شریفترینشان در منزلت و مقام، و گرامیترینشان در پیشگاه او، محکم ایستادی هنگام سستی آنها و ملازم
مِنْهاجَ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَآلِهِ وَاَشْهَدُ اَنَّکَ کُنْتَ خَلیفَتَهُ حَقّاً
گشتی راه رسول خدا صلی اللّه علیه و آله را و گواهی دهم که براستی تو بودی خلیفه او از روی حقیقت
لَمْ تُنازَعْ بِرَغْمِ الْمُنافِقینَ وَغَیْظِالْکافِرینَ وَضِغْنِ الْفاسِقینَ وَقُمْتَ
و کسی حق نزاع با تو در این باره نداشت برغم منافقان و خشم کافران و کینه فاسقان و قیام کردی
بِالْأَمْرِ حینَ فَشِلُوا وَنَطَقْتَ حینَ تَتَعْتَعُوا وَمَضَیْتَ بِنُورِ اللَّهِ اِذْ وَقَفُوا
به امر (ترویج دین) هنگامی که دیگران کاهلی کردند و گویا شدی هنگامی که آنان کام بسته بودند و در پرتو نور خدا
فَمَنِ اتَّبَعَکَ فَقَدِ اهْتَدی کُنْتَ اَوَّلَهُمْ کَلاماً وَاَشَدَّهُمْ خِصاماً
پیش رفتی هنگامیکه آنانتوقف کردند پسهرکه پیروی تو راکرد راهیافت تونخستین ایشان بودی در سخن و سختترین ایشان دربرابر
وَاَصْوَبَهُمْ مَنْطِقاً وَاَسَدَّهُمْ رَاْیاً وَاَشْجَعَهُمْ قَلْباً وَاَکْثَرَهُمْ یَقیناً
خصم، و در گفتار از همه راستگوتر و در رای و تدبیر از همه محکمتر و در شجاعت از همه دلدارتر و یقینت
وَاَحْسَنَهُمْ عَمَلاً وَاَعْرَفَهُمْ بِالْأُمُورِ کُنْتَ لِلْمُؤْمِنینَ اَباً رَحیماً اِذْ
از همه بیشتر و کردارت از همه بهتر و به کارها از همه آنها آشناتر بودی، تو برای مؤمنان پدری مهربان بودی چونکه
صاروُا عَلَیْکَ عِیالاً فَحَمَلْتَ اَثْقالَ ما عَنْهُ ضَعُفُوا وَحَفِظْتَ ما
تحت سرپرستی تو قرار گرفتند تو نیز بارهای سنگینی را که تاب تحملش را نداشتند بدوش کشیدی و نگهداری کردی آنچه را
اَضاعُوا وَرَعَیْتَ ما اَهْمَلُوا وَشَمَّرْتَ اِذْ جَبَنُوا وَعَلَوْتَ اِذْ هَلِعُوا
ایشان ضایع کردند و مراعات کردی آنچه را اهمال کردند و دامن به کمر زدی وقتی ترسیدند و برآمدی هنگامی که بیتابی
وَصَبَرْتَ اِذْ جَزِعُوا کُنْتَ عَلَی الْکافِرینَ عَذاباً صَبّاً وَغِلْظَةً وَغَیْظاً
کردند و بردباری کردی وقتی جزع کردند تو بر کافران عذابی ریزان و با خشونت و خشم بودی
وَلِلْمُؤْمِنینَ غَیْثاً وَخِصْباً وَعِلْماً لَمْ تُفْلَلْ حُجَّتُکَ وَلَمْ یَزِغْ قَلْبُکَ وَلَمْ
و نسبت به مؤمنان بارانی پربرکت و نعمتی فراوان و دانشی بودی، دلیل و برهانت کند نبود و دلت منحرف نشد و
تَضْعُفْ بَصیرَتُکَ وَلَمْ تَجْبُنْ نَفْسُکَ کُنْتَ کَالْجَبَلِ لا تُحَرِّکُهُ
بینائیت سستی نگرفت و خاطرت را ترس نگرفت، بودی همانند کوهی که
الْعَواصِفُ وَلا تُزیلُهُ الْقَواصِفُ کُنْتَ کَما قالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّی اللَّهُ
بادهای تند تکانش نداد و طوفانهای شکننده از جایش نکند چنانچه رسول خدا صلی الله
عَلَیْهِ وَآلِهِ قَوِیّاً فی بَدَنِکَ مُتَواضِعاً فی نَفْسِکَ عَظیماً عِنْدَ اللَّهِ کَبیراً
علیه و آله فرمود، نیرومند بودی در بدن و فروتن بودی در پیش خود و با عظمت بودی نزد خدا و بزرگ بودی
فِی الْأَرْضِ جَلیلاً فِی السَّمآءِ لَمْ یَکُنْ لِأَحَدٍ فیکَ مَهْمَزٌ وَلا لِقآئِلٍ
در زمین و با شکوه بودی در آسمان احدی را بر تو جای بدگوئی نبود و برای گویندهای در تو بهانه عیبجویی وجود نداشت
فیکَ مَغْمَزٌ وَلا لِخَلْقٍ فیکَ مَطْمَعٌ وَلا لِأَحَدٍ عِنْدَکَ هَوادَةٌ یُوجَدُ
و هیچ مخلوقی نتوانست در تو طمع بندد و کسی نبود که از تو توقع نرمش داشته باشد شخص
الضَّعیفُ الذَّلیلُ عِنْدَکَ قَوِیّاً عَزیزاً حَتّی تَاْخُذَ لَهُ بِحَقِّهِ وَالْقَوِیُّ الْعَزیزُ
ناتوان و خوار پیش تو نیرومند و عزیز بود تا حقش را بگیری و شخص نیرومند
عِنْدَکَ ضَعیفاً [ذَلیلاً] حَتّی تَاْخُذَ مِنْهُ الْحَقَّ الْقَریبُ وَالْبَعیدُ عِنْدَکَ
عزیز پیش تو ناتوان و خوار بود تا حق را از او بگیری دور و نزدیک (و خودی و بیگانه) نزد تو
فی ذلِکَ سَوآءٌ شَاْنُکَ الْحَقُّ وَالصِّدْقُ وَالرِّفْقُ وَقَوْلُکَ حُکْمٌ وَحَتْمٌ
در این باره یکسان بود کار تو حقیقت و راستی و خوشرفتاری بود و گفتارت مسلم و حتمی
وَاَمْرُکَ حِلْمٌ وَعَزْمٌ وَرَاْیُکَ عِلْمٌ وَحَزْمٌ اِعْتَدَلَ بِکَ الدّینُ وَسَهُلَ بِکَ
و فرمانت حلم بود و تصمیم، و رأی و اندیشهات از روی دانش و احتیاط ، دین (حق) به تو اعتدال یافت و کار
الْعَسیرُ وَاُطْفِئَتْ بِکَ النّیرانُ وَقَوِیَ بِکَ الْأیمانُ وَثَبَتَ بِکَ الْأِسْلامُ
مشکل بوسیله تو آسان گشت و آتشها بدست تو خاموش شد و ایمان به تو نیرو گرفت و اسلام بوسیله تو پابرجا شد
وَهَدَّتْ مُصیبَتُکَ الْأَنامَ فَاِنَّا للَّهِِ وَاِنَّا اِلَیْهِ راجِعُونَ لَعَنَ اللَّهُ مَنْ قَتَلَکَ
و مصیبت تو مردان را به سختی در هم شکست «انا للّه و انا الیه راجعون» (که چه مصیبت بزرگی بود) خدا لعنت کند هر که تو را کشت
وَلَعَنَ اللَّهُ مَنْ خالَفَکَ وَلَعَنَ اللَّهُ مَنِ افْتَری عَلَیْکَ وَلَعَنَ اللَّهُ مَنْ ظَلَمَکَ
و خدا لعنت کند هر که با تو مخالفت کرد و خدا لعنت کند هر که بر تو دروغ بست و خدا لعنت کند هر که بتو ستم کرد
وَغَصَبَکَ حَقَّکَ وَلَعَنَ اللَّهُ مَنْ بَلَغَهُ ذلِکَ فَرَضِیَ بِهِ اِنَّا اِلَی اللَّهِ مِنْهُمْ
و حق تو را غصب کرد و خدا لعنت کند هر که این جریان را شنید و بدان راضی بود ما بسوی خدا از ایشان
بُرَآءُ لَعَنَ اللَّهُ اُمَّةً خالَفَتْکَ وَجَحَدَتْ وِلایَتَکَ وَتَظاهَرَتْ عَلَیْکَ
بیزاری جوئیم خدا لعنت کند مردمی را که با تو مخالفت کردند و ولایت تو را انکار کرده و بر ضد تو به هم کمک دادند
وَقَتَلَتْکَ وَحادَتْ عَنْکَ وَخَذَلَتْکَ اَ لْحَمْدُ للَّهِِ الَّذی جَعَلَ النَّارَ مَثْویهُمْ
و آنکه تو را کشت و از تو رو گرداند و تو را واگذارد ستایش خدائی را که دوزخ را جایگاه آنها قرار داد
وَبِئْسَ الْوِرْدُ الْمَوْرُودُ اَشْهَدُ لَکَ یا وَلِیَّ اللَّهِ وَوَلِیَّ رَسُولِهِ صَلَّی اللَّهُ
و چه بد جایگاهی است برای واردین گواهی دهم برای تو ای ولی خدا و ولی رسول خدا - که درود خدا
عَلَیْهِ وَآلِهِ بِالْبَلاغِ وَالْأَدآءِ وَالْنَّصیحَةِ وَاَشْهَدُ اَنَّکَ حَبیبُاللَّهِ وَبابُهُ
بر او و آلش باد - که تو رساندی و پرداختی و خیرخواهی کردی و گواهی دهم که براستی توئی حبیب خدا و باباللّه و توئی جنباللّه
وَاَنَّکَ جَنْبُاللَّهِ وَوَجْهُهُ الَّذی مِنْهُ یُؤْتی وَاَنَّکَ سَبیلُ اللَّهِ وَاَنَّکَ عَبْدُ اللَّهِ
(طرف خدا) و آن روئی که از آن به نزدش روند و توئی راه خدا و توئی بنده خدا
وَاَخُو رَسُولِهِ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَآلِهِ اَتَیْتُکَ زائِراً لِعَظیمِ حالِکَ وَمَنْزِلَتِکَ
و برادر رسول خدا صلی اللّه علیه و آله آمدهام به درگاهت برای زیارتت چون مقام و منزلتت
عِنْدَ اللَّهِ وَعِنْدَ رَسُولِهِ مُتَقَرِّباً اِلَی اللَّهِ بِزِیارَتِکَ راغِباً اِلَیْکَ فِی
در پیش خدا و پیش رسولش بس بزرگ است و من بوسیله زیارت تو به خدا تقرب جویم و بدان وسیله اشتیاق
الشَّفاعَةِ اَبْتَغی بِشَفاعَتِکَ خَلاصَ نَفْسی مُتَعَوِّذاً بِکَ مِنَ النَّارِ هارِباً
به شفاعت تو دارم و از شفاعت تو خواهان رهائی خودم (از عذاب) هستم و به تو پناهندهام از آتش دوزخ و گریزانم
مِنْ ذُنُوبِیَ الَّتِی احْتَطَبْتُها عَلی ظَهْری فَزِعاً اِلَیْکَ رَجآءَ رَحْمَةِ رَبّی
از گناهانی که بر پشت خود بار کردهام و به درگاه تو هراسانم و امید به رحمت پروردگارم دارم
اَتَیْتُکَ اَسْتَشْفِعُ بِکَ یا مَوْلایَ اِلَی اللَّهِ وَاَتَقَرَّبُ بِکَ اِلَیْهِ لِیَقْضِیَ بِکَ
آمدهام بدرگاهت تا تو را شفیع گیرم ای سرور من بدرگاه خدا و تقرب جویم بوسیله تو بدرگاه خدا تا
حَوآئِجی فَاشْفَعْ لی یا اَمیرَ الْمُؤْمِنینَ اِلیَ اللَّهِ فَاِنّی عَبْدُ اللَّهِ وَمَوْلاکَ
حاجاتم را برآورد پس شفاعت مرا بکن ای امیر مؤمنان بدرگاه خدا که من بنده خدا و دوست تو
وَزآئِرُکَ وَلَکَ عِنْدَ اللَّهِ الْمَقامُ الْمَعْلُومُ وَالْجاهُ الْعَظیمُ وَالشَّاْنُ الْکَبیرُ
و زائرت هستم و برای تو در پیش خدا مقامی معلوم و منزلتی بس بزرگ و شأن کبیر
وَالشَّفاعَةُ الْمَقْبُولَةُ اَللّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَصَلِّ عَلی
و شفاعت پذیرفته است خدایا درود فرست بر محمد و آل محمد و درود فرست بر
عَبْدِکَ وَاَمینِکَ الْأَوْفی وَعُرْوَتِکَ الْوُثْقی وَیَدِکَ الْعُلْیا وَکَلِمَتِکَ
بندهات و با وفاترین امانتدارت و ریسمان محکمت و دست (قدرت) والایت و کلمه
الْحُسْنی وَحُجَّتِکَ عَلَی الْوَری وَصِدِّیْقِکَ الْأَکْبَرِ سَیِّدِ الْأَوْصِیآءِ
نیکویت و حجت تو بر مردمان و بزرگترین راستگو و صدق پیشهات آقای اوصیاء
وَرُکْنِ الْأَوْلِیآءِ وَعِمادِ الْأَصْفِیآءِ اَمیرِ الْمُؤْمِنینَ وَیَعْسُوبِالْمُتَّقینَ
و رکن اولیاء و تکیهگاه برگزیدگان امیرمؤمنان و پادشاه پرهیزکاران
وَقُدْوَةِ الصِّدّیقینَ وَ اِمامِ الصَّالِحینَ الْمَعْصُومِ مِنَ الزَّلَلِ وَالْمَفْطُومِ
و مقتدای راستگویان و پیشوای شایستگان آنکه از لغزش معصوم و از هر خللی
مِنَ الْخَلَلِ وَالْمُهَذَّبِ مِنَ الْعَیْبِ وَالْمُطَهَّرِ مِنَ الرَّیْبِ اَخی نَبِیِّکَ
دور و از هر عیب مبرا و از هر شک و شبههای پاک و پاکیزه است، برادر پیامبرت
وَوَصِیِّ رَسُولِکَ وَالْبآئِتِ عَلی فِراشِهِ وَالْمُواسی لَهُ بِنَفْسِهِ
و وصی رسولت و آنکس که در بستر او خوابید و جانش را در راه او به کف نهاد
وَکاشِفِ الْکَرْبِ عَنْ وَجْهِهِ الَّذی جَعَلْتَهُ سَیْفاً لِنُبُوَّتِهِ وَمُعْجِزاً
و اندوه را از چهرهاش زدود آنکه قرارش دادی برای نبوت پیامبر شمشیری و برای
لِرِسالَتِهِ وَدِلالَةً واضِحَةً لِحُجَّتِهِ وَحامِلاً لِرایَتِهِ وَوِقایَةً لِمُهْجَتِهِ
رسالتش معجزی و برای حجت و برهانش دلالتی روشن و حامل پرچمش و سپر جانش
وَهادِیاً لِأُمَّتِهِ وَیَداً لِبَاْسِهِ وَتاجاً لِرَاْسِهِ وَباباً لِنَصْرِهِ وَمِفْتاحاً لِظَفَرِهِ
و راهنمای امتش و دست توانای نبردش و تاج سرش و دَری برای یاریش و کلیدی برای پیروزیش
حَتّی هَزَمَ جُنُودَ الشِّرْکِ بِاَیْدِکَ وَاَبادَ عَساکِرَ الْکُفْرِ بِاَمْرِکَ وَبَذَلَ
تا اینکه شکست داد سپاههای شرک را به کمک تو و نابود کرد لشگرهای کفر را به فرمانت و جانش را در راه
نَفْسَهُ فی مَرْضاتِکَ وَمَرْضاةِ رَسُولِکَ وَجَعَلَها وَقْفاً عَلی طاعَتِهِ
خوشنودی تو و خشنودی رسول تو بذل فرمود و آن را وقف بر اطاعت او قرار داد
وَمَجِنّاً دوُنَ نَکْبَتِهِ حَتّی فاضَتْ نَفْسُهُ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَآلِهِ فی کَفِّهِ
و سپری در برابر گرفتاریهایش تا وقتی که برآمد جان آن حضرت صلی الله علیه و آله در کف او
وَاسْتَلَبَ بَرْدَها وَمَسَحَهُ عَلی وَجْهِهِ وَاَعانَتْهُ مَلائِکَتُکَ علی غُسْلِهِ
و خنکی آن را در ربود آن را بر چهره خود کشید و فرشتگان تو نیز در غسل او
وَتَجْهیزِهِ وَصَلّی عَلَیْهِ وَواری شَخْصَهُ وَقَضی دَیْنَهُ وَاَنْجَزَ وَعْدَهُ
و سایر کارهای کفن و دفنش به او کمک کردند و بر او نماز خوانده جنازهاش را دفن کرد و بدهی او را پرداخت و به وعدهاش عمل کرد
وَلَزِمَ عَهْدَهُ وَاحْتَذی مِثالَهُ وَحَفِظَ وَصِیَّتَهُ وَحینَ وَجَدَ اَنْصاراً
و ملازم عهد و پیمانش گشت و همانند او رفتار کرد و وصیتش را حفظ کرد و هنگامی که یاورانی
نَهَضَ مُسْتَقِلّاً بِاَعْبآءِ الْخِلافَةِ مُضْطَلِعاً بِاَثْقالِ الْأِمامَةِ فَنَصَبَ رایَةَ
برای خود دید مستقلاً به مسئولیتهای خلافت قیام فرمود و بدوش کشید بارهای سنگین پیشوائی و امامت را، و پرچم
الْهُدی فی عِبادِکَ وَنَشَرَ ثَوْبَ الْأَمْنِ فی بِلادِکَ وَبَسَطَ الْعَدْلَ فی
هدایت را در میان بندگان تو به پا کرد و جامه امنیت را در میان شهرهایت پهن کرد و داد و عدل را در
بَرِیَّتِکَ وَحَکَمَ بِکِتابِکَ فی خَلیقَتِکَ وَاَقامَ الْحُدوُدَ وَقَمَعَ الْجُحُودَ
میان خلق تو بسط داد و در میان آفریدگانت به کتاب تو حکم کرد و حدود را برپاداشت و کفر و انکار را ریشهکن ساخت
وَقَوَّمَ الزَّیْغَ وَسَکَّنَ الْغَمْرَةَ وَاَبادَ الْفَتْرَةَ وَسَدَّ الْفُرْجَةَ وَقَتَلَ النَّاکِثَةَ
و کجیها را راست و آشوب و فتنه را آرام نمود و فَترَت و سستی را از میان برد و شکاف را پرکرد و پیمان شکنان
وَالْقاسِطَةَ وَالْمارِقَةَ وَلَمْ یَزَلْ عَلی مِنْهاجِ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ
و ستمکاران و بیرون روندگان از دین را کشت و پیوسته بر طریقه رسول خدا صلی اللّه علیه
وَآلِهِ وَوَتیرَتِهِ وَلُطْفِ شاکِلَتِهِ وَجَمالِ سیرَتِهِ مُقْتَدِیاً بِسُنَّتِهِ مُتَعَلِّقاً
و آله و در راه او و روش نیکو و سیره زیبایش برفت و به سنّت او اقتداء کرد و به همتش
بِهِمَّتِهِ مُباشِراً لِطَریقَتِهِ وَاَمْثِلَتُهُ نَصْبُ عَیْنَیْهِ یَحْمِلُ عِبادَکَ عَلَیْها
چسبید و ملازم طریقه او بود و نمونه کارهای آن حضرت را برابر دیدگانش قرار داده و بندگان تو را بدان کارها
وَیَدْعُوهُمْ اِلَیْها اِلی اَنْ خُضِبَتْ شَیْبَتُهُ مِنْ دَمِ رَاْسِهِ اَللّهُمَّ فَکَما لَمْ
وادار نموده و به آنها میخواند تا آنگاه که محاسن شریفش از خون سرش رنگین شد خدایا هم چنانکه
یُؤْثِرْ فی طاعَتِکَ شَکّاً عَلی یَقینٍ وَلَمْ یُشْرِکْ بِکَ طَرْفَةَ عَیْنٍ صَلِ
او در اطاعت تو هیچگاه شک را مقدّم بر یقین نداشت و چشم برهم زدنی به تو مشرک نگشت درود
عَلَیْهِ صَلوةً زاکِیَةً نامِیَةً یَلْحَقُ بِها دَرَجَةَ النُّبُوَّةِ فی جَنَّتِکَ وَبَلِّغْهُ
فرست بر او درودی پاکیزه و فزاینده که برسد بوسیله آن به درجه نبوت در بهشتت و برسان به او
مِنَّا تَحِیَّةً وَسَلاماً وَآتِنا مِنْ لَدُنْکَ فی مُوالاتِهِ فَضْلاً وَاِحْساناً
از جانب ما درود و سلامی و بده به ما از نزد خود در دوستی او فضیلت و احسان
وَمَغْفِرَةً وَرِضْواناً اِنَّکَ ذوُ الْفَضْلِ الْجَسیمِ بِرَحْمَتِکَ یا اَرْحَمَ
و آمرزش و خوشنودی که براستی تو دارای فضلی بزرگ هستی به رحمتت ای مهربانترین
الرَّاحِمینَ پس ببوس ضریح را و روی راست خود را بگذار بر آن و بعد از آن روی چپ را و
مهربانان
میل کن به سمت قبله و نماز زیارت بجای آور و آنچه خواهی بعد از نماز دعا کن و بگو بعد از
فرستادن تسبیح زهراءعلیها السلام: اَللّهُمَّ اِنَّکَ بَشَّرْتَنی عَلی لِسانِ نَبِیِّکَ
خدایا تو به من نوید دادی به زبان پیغمبر
وَرَسُولِکَ مُحَمَّدٍ صَلَواتُکَ عَلَیْهِ وَآلِهِ فَقُلْتَ وَبَشِّرِ الَّذینَ آمَنُوا اَنَ
و فرستادهات محمد که درودهای تو بر او و آلش باد و فرمودی «و مژده ده کسانی را که ایمان آوردند که برای
لَهُمْ قَدَمَ صِدْقٍ عِنْدَ رَبِّهِمْ اَللّهُمَّ وَاِنّی مُؤْمِنٌ بِجَمیعِ اَنْبِیآئِکَ
ایشان سابقه درستی نزد پروردگارشان هست» خدایا من ایمان دارم به همه پیمبرانت
وَرُسُلِکَ صَلَواتُکَ عَلَیْهِمْ فَلا تَقِفْنی بَعْدَ مَعْرِفَتِهِمْ مَوْقِفاً تَفْضَحُنی
وفرستادگانت که درودهای تو بر ایشان باد واز این رو پس از معرفتی که در حقّشان دارم قرارم مده در جایگاهی که رسوایم
فیهِ عَلی رُؤُسِ الْأَشْهادِ بَلْ قِفْنی مَعَهُمْ وَتَوَفَّنی عَلَی التَّصْدیقِ
کنی در آنجا در برابر مردمان بلکه مرا به همراه آنان باز دار و با تصدیق
بِهِمْ اَللّهُمَّ وَاَنْتَ خَصَصْتَهُمْ بِکَرامَتِکَ وَاَمَرْتَنی بِاتِّباعِهِمْ اَللّهُمَ
به ایشان بمیران خدایا تو بودی که آنان را به کرامتت مخصوص داشتی و مرا به پیروی کردنشان دستورم دادی خدایا
وَاِنّی عَبْدُکَ وَزآئِرُکَ مُتَقَرِّباً اِلَیْکَ بِزِیارَةِ اَخی رَسُولِکَ وَعَلی کُلِ
من بنده تو و زائر توأم که تقرب جویم بدرگاهت بوسیله زیارت برادر رسولت و بر آنکس که
مَاْتِیٍّ وَمَزوُرٍ حَقٌّ لِمَنْ اَتاهُ وَزارَهُ وَاَنْتَ خَیْرُ مَاْتِیٍّ وَاَکْرَمُ مَزوُرٍ
به دیدار و زیارتش روند حقی است برای دیدار کننده و زائرش و تو بهترین دیدار شده و بزرگوارترین کسی هستی که به زیارتت آیند
فَاَسْئَلُکَ یا اَللَّهُ یا رَحْمنُ یا رَحیمُ یا جَوادُ یا ماجِدُ یا اَحَدُ یا صَمَدُ
از تو خواهم ای خدا ای بخشاینده ای مهربان ای جواد ای با مجد و شوکت ای یکتا ای بینیاز
یا مَنْ لَمْ یَلِدْ وَلَمْ یُولَدْ وَلَمْ یَکُنْ لَهُ کُفُواً اَحَدٌ وَلَمْ یَتَّخِذْ صاحِبَةً وَلا
ای که فرزند ندارد و فرزند کسی نیست و نیست برایش همتائی هیچکس و نگرفته برای خود همسر و نه
وَلَداً اَنْ تُصَلِّیَ عَلی مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَاَنْ تَجْعَلَ تُحْفَتَکَ اِیَّایَ مِنْ
فرزندی که درود فرستی بر محمد و آل محمد و دیگر آنکه قرار دهی تحفه خود را نسبت به من از
زِیارَتی اَخا رَسُولِکَ فَکاکَ رَقَبَتی مِنَ النَّارِ وَاَنْ تَجْعَلَنی مِمَّنْ
زیارت کردنم برادر رسولت را آزادیم از آتش دوزخ و قرارم دهی از آنانکه
یُسارِعُ فِی الْخَیْراتِ وَیَدْعُوکَ رَغَباً وَرَهَباً وَتَجْعَلَنی مِنَ
بسوی خیرات بشتابد و از روی اشتیاق و هراس تو را بخواند و قرارم دهی از
الْخاشِعینَ اَللّهُمَّ اِنَّکَ مَنَنْتَ عَلَیَّ بِزِیارَةِ مَوْلایَ عَلِیِّ بْنِ اَبیطالِبٍ
خشوعکنندگان خدایا تو بر من منّت نهادی به زیارت مولایم علی بن ابیطالب
وَوِلایَتِهِ وَمَعْرِفَتِهِ فَاجْعَلْنی مِمَّنْ یَنْصُرُهُ وَیَنْتَصِرُ بِهِ وَمُنَّ عَلَیَ
و بدوستی و معرفتش پس قرارم ده از کسانیکه یاریش کنند و به او یاری ستانند و منّت بنه بر من
بِنَصْرِکَ لِدینِکَ اَللّهُمَّ وَاجْعَلْنی مِنْ شیعَتِهِ وَتَوَفَّنی عَلی دینِهِ
به یاری دادنت برای دینت خدایا و مرا از شیعیانش قرارم ده و بر دین او بیمرانم
اَللّهُمَّ اَوْجِبْ لی مِنَ الرَّحْمَةِ وَالرِّضْوانِ وَالْمَغْفِرَةِ وَالْأِحْسانِ
خدایا واجب گردان برای من از رحمت و خوشنودی و آمرزش و نیکی
وَالرِّزْقِ الْواسِعِ الْحَلالِ الطَّیِّبِ ما اَنْتَ اَهْلُهُ یا اَرْحَمَ الرَّاحِمینَ
و روزی فراخ حلال و پاکیزه آنچه را تو شایسته آنی ای مهربانترین مهربانان
وَالْحَمْدُ للَّهِِ رَبِّ الْعالَمینَ مؤلّف گوید: که در روایت معتبر منقول است که حضرت
و ستایش از آن خدا پروردگار جهانیان است
خضر علیه السلام در روز شهادت حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام گریه کنان و استرجاع گویان بسرعت آمد
و ایستاد بر در خانه امیرالمؤمنین علیه السلام پس گفت: رَحِمَکَ اللَّهُ یا اَبَا الْحَسَنِ کُنْتَ
خدایت رحمت کند ای ابوالحسن که تو
اَوَّلَ الْقَوْمِ اِسْلاماً وَاَخْلَصَهُمْ ایماناً وَاَشَدَّهُمْ یَقیناً وَاَخْوَفَهُمْ للَّهِِ
نخستین مردم بودی در پذیرفتن اسلام و خالصترین آنها بودی در ایمان و محکمترین آنها در یقین و ترسناکترینشان از خدا
و شمرد بسیاری از فضائل آن حضرت را قریب به همین عباراتی که در همین زیارت مذکور است پس اگر در این روز این زیارت نیز خوانده شود مناسب است و اصل آن کلمات که به منزله زیارت روز شهادتست در هدیّه ذکر کردهایم هر که خواهد به آنجا رجوع کند و نیز بدانکه ما پیش از این در ضمن اعمال شب مبعث کلامی از رحله ابن بطوطه نقل کردیم که متعلق بود به این روضه شریفه صَلَواتُ اللّهِ عَلی مُشَرَّفِها شایسته است به آنجا رجوع شود.
فصل پنجم
در فضیلت کوفه و مسجد بزرگ آن و اعمال آن مسجد و زیارت جناب مسلم است بدانکه کوفه یکی از آن چهار بلدی است که حق تعالی آن را اختیار فرموده و طُور سینین تفسیر به آن شده و در روایتست که آن حرم خدا و حرم رسولصلی الله علیه وآله و حرم امیرالمؤمنینعلیه السلام است و یک درهم تصدّق در آن حساب میشود به صد درهم در جای دیگر و دو رکعت نماز در آن حساب میشود به صد رکعت و اما فضیلت مسجد کوفه پس زیاده از آن است که ذکر شود و بس است در شرافت آن که یکی از آن چهار مسجدی است که سزاوار است شَدِّرِحال شود به سمت آنها به جهت درک فیوضات آنها و یکی از آن مواطن است که مسافر مخیّر است در آن مابین قصر و اتمام نماز و نماز فریضه در آن معادل حجّ مقبول و معادل هزار نماز است که در جای دیگر بجای آورده شود و در روایات وارد شده که محلّ نماز پیغمبران است و محلّ نماز حضرت مهدی صلواتاللّه علیه خواهد شد و در روایتی هزار پیغمبر و هزار وصیّ پیغمبر در آن نماز کرده و از بعضی روایات استفاده شود که مسجد کوفه افضل است از مسجد اقصی که در بیتالمقدّس است و ابن قولویه از امام محمّد باقرعلیه السلام روایت کرده که فرمود اگر مردم بدانند که چه فضیلت دارد مسجد کوفه هر آینه از شهرهای دور تهیّه زاد و راحله کنند و بسوی این مسجد بیایند و فرمود که نماز واجب در آن برابر است با حج مقبول و نماز نافله برابر عمره مقبوله و به روایت دیگر نماز فریضه و نافله در آن مثل حجّ و عمرهای است که با رسول خداصلی الله علیه وآله کرده باشند شیخ کلینی و غیر او از مشایخ عظام روایت کردهاند از هارون بن خارجه
که حضرت صادقعلیه السلام به من فرمود ای هارون چه مقدار مسافت است بین تو و بین مسجد کوفه یک میل میشود گفتم نه فرمود بجا میآوری همه نمازهای خود را در آنجا گفتم نه فرمود اگر من نزدیک آن مسجد بودم امید داشتم که از من فوت نمیشد یک نماز در آن و هیچ میدانی که چیست فضیلت آن موضع نبوده بنده صالحی و نه پیغمبری مگر آنکه نماز گذارده در مسجد کوفه حتّی آنکه رسول خداصلی الله علیه وآله در شبیکه او را به معراج میبردند جبرئیل به آن حضرت گفت میدانی که در کجائی یا رسولاللّه الآن مقابل مسجد کوفه میباشی فرمود پس رخصت بطلب از پروردگار من تا بروم در آن و دو رکعت نماز گذارم پس جبرئیل از حق تعالی اذن طلبکرد حق تعالی اذن مرحمت فرمود پس فرود آورد آن حضرت را و آن جناب دو رکعت نماز گذاشت در آن و بدرستی که جانب راست آن باغی است از باغهای بهشت و میان آن باغی است از باغهای بهشت و عقب آن باغی است از باغهای بهشت و بدرستیکه نماز واجب در آن برابر است با هزار نماز و نافله در آن مقابلست با پانصد نماز و نشستن در آن بدون تلاوت و ذکر عبادتست و اگر مردم بدانند که چه فضیلت است در آن بیایند بسوی آن اگرچه به رَوِش کودکان خود را بر زمین کشند و در روایت دیگر است که نماز واجب در آن مقابل حجّ است و نماز نافله مقابل عمره و گذشت در ذیل زیارت هفتم حضرت امیرعلیه السلام اشاره به فضیلت این مسجد شریف و از بعضی روایات معلوم میشود که جانب راست این مسجد افضلست از جانب چپ آن وامّا اعمال مسجد کوفه پس بهنحوی که در مصباح الزّائر و غیره است آن است که چون داخل کوفه شدی بگو: بِسْمِ اللَّهِ وَبِاللَّهِ وَفی سَبیلِ اللَّهِ وَعَلی مِلَّةِ رَسُولِ اللَّهِ
به نام خدا و به ذات خدا و در راه خدا و برکیش رسول خدا
صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَآلِهِ اَللّهُمَّ اَنْزِلْنی مُنْزَلاً مُبارَکاً وَاَنْتَ خَیْرُ
درود خدا بر او و آلش باد خدایا فرود آر مرا فرود آمدنی با برکت و توئی بهترین
الْمُنْزِلینَ پس روانه شو به سوی مسجد کوفه و در حال رفتن بگو: اَللَّهُ اَکْبَرُ وَلا
فرود آرندگان خدا بزرگتر است و معبودی
اِلهَ اِلاَّ اللَّهُ وَالْحَمْدُ للَّهِِ وَسُبْحانَ اللَّهِ تا وارد شوی به در مسجد پس بایست نزد در
جز خدا نیست و ستایش خاص خدا است و منزه است خدا
و بگو: اَلسَّلامُ عَلی سَیِّدِنا رَسُولِ اللَّهِ مُحَمَّدِ بْنِ عَبْدِاللَّهِ
سلام بر آقای ما رسول خدا محمد بن عبداللّه
وَآلِهِ الطَّاهِرینَ اَلسَّلامُ عَلی اَمیرِ الْمُؤْمِنینَ عَلِیِّ بْنِ اَبیطالِبٍ
و آل پاکیزهاش سلام بر امیر مؤمنان علی بن ابی طالب
وَرَحْمَةُ اللَّهِ وَبَرَکاتُهُ وَعَلی مَجالِسِهِ وَمَشاهِدِهِ وَمَقامِ حِکْمَتِهِ
و رحمت خدا و برکاتش و بر مجالس او و جایگاههای حضور و مقام حکمتش
وَآثارِ آبائِهِ آدَمَ وَنُوحٍ وَاِبْرهیمَ وَاِسْمعیلَ وَتِبْیانِ بَیِّناتِهِ اَلسَّلامُ
و آثار پدرانش آدم و نوح و ابراهیم و اسماعیل و جایگاه بیان حجتهایش سلام
عَلَی الْأِمامِ الْحَکیمِ الْعَدْلِ الصِّدّیقِ الْأَکْبَرِ الْفاروُقِ بِالْقِسْطِ الَّذی
بر امام فرزانه دادگر راستگوی اکبر جدا کننده به عدالت آنکس که خدا بوسیلهاش
فَرَّقَ اللَّهُ بِهِ بَیْنَ الْحَقِّ وَالْباطِلِ وَالْکُفْرِ وَالْأیمانِ وَالشِّرْکِ وَالتَّوْحیدِ
جدا کرد میان حق و باطل و کفر و ایمان و شرک و توحید را
لِیَهْلِکَ مَنْ هَلَکَ عَنْ بَیِّنَةٍ وَیَحْیی مَنْ حَیَّ عَنْ بَیِّنَةٍ اَشْهَدُ اَنَّکَ اَمیرُ
تا هلاک شود هر که هلاک میشود از روی دلیل و زنده بماند هر که زنده میماند از روی دلیل گواهی دهم براستی که توئی امیر
الْمُؤْمِنینَ وَخاصَّةُ نَفْسِ الْمُنْتَجَبینَ وَزَیْنُ الصِّدّیقینَ وَصابِرُ
مؤمنان و مخصوص در میان برگزیدگان و زیور راستگویان و بردبار
الْمُمْتَحَنینَ وَاَنَّکَ حَکَمُ اللَّهِ فی اَرْضِهِ وَقاضی اَمْرِهِ وَبابُ حِکْمَتِهِ
امتحان شدگان و براستی توئی حاکم خدا در زمین و قضاوت کننده امرش و دروازه حکمتش
وَعاقِدُ عَهْدِهِ وَالنَّاطِقُ بِوَعْدِهِ وَالْحَبْلُ الْمَوْصُولُ بَیْنَهُ وَبَیْنَ عِبادِهِ
و پیوند دهنده پیمانش و گویای به وعدهاش و رشته پیوسته میان او و میان بندگانش
وَکَهْفُ النَّجاةِ وَمِنْهاجُ التُّقی وَالدَّرَجَةُ الْعُلْیا وَمُهَیْمِنُ الْقاضِی
و پناهگاه نجات و طریقه پرهیزکاری و درجه برتر و گواه خدای دادگر
الْأَعْلی یا اَمیرَ الْمُؤْمِنینَ بِکَ اَتَقَرَّبُ اِلَی اللَّهِ زُلْفی اَنْتَ وَلیِّی
والا، ای امیر مؤمنان به تو تقرب جویم به درگاه خدا تقرب کامل توئی سرپرست
وَسَیِّدی وَوَسیلَتی فِی الدُّنْیا وَالْأخِرَةِ پس داخل مسجد میشوی مؤلّف
و آقای من و وسیلهام در دنیا و آخرت
گوید: که بهتر آن است که از دری که در عقب مسجد است که مشهور است به بابالفیل
داخل شوی پس میگوئی: اَللَّهُ اَکْبَرُ اَللَّهُ اَکْبَرُ اَللَّهُ اَکْبَرُ هذا مَقامُ الْعائِذِ بِاللَّهِ
خدا بزرگتر است . . . . . . . . . این است جایگاه پناه برنده به خدا
وَبِمُحَمَّدٍ [حَبیبِ اللَّهِ] صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَآلِهِ وَبِوِلایَةِ اَمیرِ الْمُؤْمِنینَ
و به محمد حبیب خدا - درود خدا بر او و آلش - و به ولایت امیر مؤمنان
وَالْأَئِمَّةِ الْمَهْدِیّینَ الصَّادِقینَ النَّاطِقینَ الرَّاشِدینَ الَّذینَ اَذْهَبَ اللَّهُ
و امامان راهبر راستگوی گویای راهیافتهای که دور کرده است خداوند
عَنْهُمُ الرِّجْسَ وَطَهَّرَهُمْ تَطْهیراً رَضیتُ بِهِمْ اَئِمَّةً وَهُداةً وَمَوالِیَ
از ایشان پلیدی را و بخوبی پاکشان کرده خوشنودم به امامت ایشان و راهنمائیشان و سروریشان
سَلَّمْتُ لِأَمْرِ اللَّهِ لا اُشْرِکُ بِهِ شَیْئاً وَلا اَتَّخِذُ مَعَ اللَّهِ وَلِیّاً کَذِبَ
تسلیم أمر خدایم و شریک نسازم به او چیزی را و نگیرم به همراه خدا دوستی دروغ گفتند شرک
الْعادِلُونَ بِاللَّهِ وَضَلُّوا ضَلالاً بَعیداً حَسْبِیَ اللَّهُ وَاَوْلِیآءُ اللَّهِ اَشْهَدُ اَنْ
ورزان به خدا و گمراه شدند گمراهی دوری بس است مرا خدا و دوستان خدا گواهی دهم
لا اِلهَ اِلَّا اللَّهُ وَحْدَهُ لا شَریکَ لَهُ وَاَشْهَدُ اَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَرَسُولُهُ
که معبودی نیست جز خدای یگانهای که شریک ندارد و گواهی دهم که محمد بنده و رسول او است
صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَآلِهِ وَاَنَّ عَلِیّاً وَالْأَئِمَّةَ الْمَهْدِیّینَ مِنْ ذُرِّیَّتِهِ عَلَیْهِمُ
درود خدا بر او و آلش باد و اینکه علی علیهالسلام و امامان راه یافته از نژاد او علیهم
السَّلامُ اَوْلِیآئی وَحُجَّةُ اللَّهِ عَلی خَلْقِهِ آنگاه برو به جانب ستون چهارم که در
السلام سروران منند و حجتهای خدایند بر خلقش
جنب باب انماط و برابر ستون پنجم است و آن ستون حضرت ابراهیمعلیه السلام است پس چهار رکعت نماز کن دو رکعت آنرا با حمد و قُلْ هُوَ اللَّهُ اَحَدٌ و دو رکعت دیگر را با حمد و اِنَّا اَنْزَلْناهُ فی لَیْلَةِ الْقَدْرِ پس چون فارغ شدی از نماز تسبیح حضرت زهراءعلیها السلام را بگو و بعد از آن بگو:
اَلسَّلامُ عَلی عِبادِ اللَّهِ الصَّالِحینَ الرَّاشِدینَ الَّذینَ اَذْهَبَ اللَّهُ عَنْهُمُ
سلام بر بندگان شایسته راه یافتهای که دور کرده است خداوند از ایشان
الرِّجْسَ وَطَهَّرَهُمْ تَطْهیراً وَجَعَلَهُمْ اَنْبِیآءَ مُرْسَلینَ وَحُجَّةً عَلَی
پلیدی را و پاکیزهشان کرده است بخوبی و قرارشان داده است پیمبرانی مرسل و حجت بر
الْخَلْقِ اَجْمَعینَ وَسَلامٌ عَلَی الْمُرْسَلینَ وَالْحَمْدُ للَّهِِ رَبِّ الْعالَمینَ
همه خلق و سلام بر رسولان و حمد خاص خدا پروردگار جهانیان است
ذلِکَ تَقْدیرُ الْعَزیزِ الْعَلیمِ وهفت مرتبه بگو: سَلامٌ عَلی نُوحٍ فِی الْعالَمینَ
و این است تقدیر فرازانه دانا سلام بر نوح در میان جهانیان
پس بگو: نَحْنُ عَلی وَصِیَّتِکَ یا وَلِیَّ الْمُؤْمِنینَ الَّتی اَوْصَیْتَ بِها
ما بر سفارش تو پایبندیم ای سرپرست مؤمنان آن سفارشی که به
ذُرِّیَّتَکَ مِنَ الْمُرْسَلینَ وَالصِّدّیقینَ وَنَحْنُ مِنْ شیعَتِکَ وَشیعَةِ نَبِیِّنا
فرزندانت کردی از رسولان و راستگویان و ما از شیعیان تو و شیعیان پیامبرمان
مُحَمَّدٍ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَآلِهِ وَعَلَیْکَ وَعَلی جَمیعِ الْمُرْسَلینَ
محمد هستیم که درود خدا بر او آلش و بر تو و بر همه رسولان
وَالْأَنْبِیآءِ وَالصَّادِقینَ وَنَحْنُ عَلی مِلَّةِ اِبْرهیمَ وَدینِ مُحَمَّدٍّ النَّبِیِ
و پیمبران و راستگویان باد و ما نیز بر کیش ابراهیم و دین محمد پیامبر امیّ (درس نخوانده)
الْأُمِّیِّ وَالْأَئِمَّةِ الْمَهْدِیّینَ وَوِلایَةِ مَوْلانا عَلِیٍّ اَمیرِ الْمُؤْمِنینَ
و امامان راه یافته و ولایت سرورمان علی امیر مؤمنان هستیم
اَلسَّلامُ عَلَی الْبَشیرِ النَّذیرِ صَلَواتُ اللَّهِ عَلَیْهِ وَرَحْمَتُهُ وَرِضْوانُهُ
سلام بر مژده دهنده ترساننده درودهای خدا بر او و رحمتش و خوشنودیش
وَبَرَکاتُهُ وَعَلی وَصِیِّهِ وَخَلیفَتِهِ الشَّاهِدِ للَّهِِ مِنْ بَعْدِهِ عَلی خَلْقِهِ عَلِیٍ
و برکاتش و نیز بر وصی او و جانشینش آن گواه خدا پس از او بر خلقش علی
اَمیرِ الْمُؤْمِنینَ الصِّدیقِ الْأَکْبَرِ وَالْفاروُقِ الْمُبینِ الَّذی اَخَذْتَ بَیْعَتَهُ
امیر مؤمنان آن صدیق اکبر و جدا کننده (حق و باطل) روشن، آن کس که بیعتش را
عَلَی الْعالَمینَ رَضیتُ بِهِمْ اَوْلِیآءَ وَمَوالِیَّ وَحُکَّاماً فی نَفْسی
بر جهانیان گرفتی خوشنودم به سرپرستی و سروری و حکمرانی ایشان در جانم
وَوَُلَْدی وَاَهْلی وَمالی وَقِسْمی وَحِلّی وَاِحْرامی وَاِسْلامی وَدینی
و فرزندان و خاندان و مال و بهرهام و در حال حِلْ و احرامم و اسلام و دینم
وَدُنْیایَ وَآخِرَتی وَمَحْیایَ وَمَماتی اَنْتُمُ الْأَئِمَّةُ فِی الْکِتابِ
و دنیا و آخرتم و زندگی و مرگم شمائید امامان در کتاب خدا (قرآن)
وَفَصْلُ الْمَقامِ وَفَصْلُ الْخِطابِ وَاَعْیُنُ الْحَیِّ الَّذی لا یَنامُ وَاَنْتُمْ
و فیصله هر مقام و حکم نافذ حق و دیدگان آن بیداریکه نخوابد و شمائید
حُکَمآءُ اللَّهِ وَبِکُمْ حَکَمَ اللَّهُ وَبِکُمْ عُرِفَ حَقُّ اللَّهِ لا اِلهَ اِلَّا اللَّهُ مُحَمَّدٌ
فرزانگان خدا و بوسیله شما حکم راند و بوسیله شما شناخته شود حق خدا معبودی نیست جز خدا محمد
رَسُولُ اللَّهِ اَنْتُمْ نُورُ اللَّهِ مِنْ بَیْنِ اَیْدینا وَمِنْ خَلْفِنا اَنْتُمْ سُنَّةُ اللَّهِ الَّتی
رسول خدا است شمائید نور خدا از پیش روی ما و از پشت سرمان شمائید آن آئین و طریقه خدا که قضا
بِها سَبَقَ الْقَضآءُ یا اَمیرَ الْمُؤْمِنینَ اَ نَا لَکُمْ مُسَلِّمٌ تَسْلیماً لا اُشْرِکُ
بدان سبقت یافته ای امیر مؤمنان من در برابر شما تسلیمم چنان تسلیمی که چیزی را به خدا شریک
بِاللَّهِ شَیْئاً وَلا اَتَّخِذُ مِنْ دوُنِهِ وَلِیّاً اَلْحَمْدُ للَّهِِ الَّذی هَدانی بِکُمْ وَما
نگیرم و جز او کسی را به سرپرستی خود انتخاب نکنم، ستایش خدائی را که مرا راهنمائی کرد بوسیله شما
کُنْتُ لِأَهْتَدِیَ لَوْلا اَنْ هَدانِیَ اَللَّهُ اَللَّهُ اَکْبَرُ اَللَّهُ اَکْبَرُ اَللَّهُ اَکْبَرُ الْحَمْدُ للَّهِِ
و من چنان نبودم که بخودی خود راهنمائی شوم اگر خدا هدایتم نمیکرد خدا بزرگتر است خدا بزرگتر است خدا ... ستایش خدای را
عَلی ما هَدانا
بر آنچه ما را بدان هدایت کرد
اَعْمال دَکَّة الْقَضآء وَبَیْت الطَّشْت
بدانکه دکّة القضاء دکّانچهای بوده در مسجد که امیرالمؤمنینعلیه السلام بر روی آن مینشستند و قضاوت و حکم مینمودند و در آن موضع ستون کوتاهی بوده که در آن نوشته بود آیه کریمه اِنَّ اللَّهَ یَاْمُرُ بِالْعَدْلِ وَالْأِحْسانِ و بیت الطّشت همان محلّی است که ظاهر شده معجزه امیرالمؤمنینعلیه السلام در باب آن دختر بیشوهری که یک وقتی در میان آب بوده که زالوئی در شکمش داخل شده و کم کم از مکیدن خون بزرگ شده بود و شکم آن دختر را نیز بزرگ کرده بود برادران دختر گمان حمل به او بردند و خواستند او را بکشند برای حکم آن نزد امیرالمؤمنینعلیه السلام آمدند حضرت امر فرمود در جانب مسجد پرده کشیدند و آن دختر را پس آن پرده نشانیدند و قابله کوفه را امر فرمود که او را تفتیش کند قابله پس از تفتیش عرض کرد یا امیرالمؤمنین این دختر آبستن است و فرزند در شکم دارد پس حضرت امر فرمود طشتی مملوّ از لجن آوردند و دختر را بر روی آن نشانیدند آن زالو که بوی لجن شنید از شکم دختر بیرون آمد و در بعضی از روایاتست که حضرت دست دراز کرد و از کوههای شام قطعه برفی آورد و نزدیک آن طشت نهاد تا آن حیوان از شکم دختر بیرون آمد و نیز بدانکه مشهور در ترتیب اعمال مسجد آن است که بعد از اعمال ستون چهارم میروند به وسط مسجد و اعمال آنجا را بجا میآورند و اعمال دَکَّة القضاء و بیت الطَّشْت را در آخر همه بعد از فراغ از دکّه حضرت صادقعلیه السلام بجا میآورند و لکن ما به همان ترتیبی که سیّد بن طاووس در مصباح الزائر و علامه مجلسی در بحار و شیخ خضر در مزار نقل کردهاند اعمال را ذکر مینمائیم و اگر کسی خواسته باشد به ترتیب مشهور عمل نماید اعمال دَکَّةُ القَضاء و بَیْت الطَّشْت را بعد از ستون چهارم بجا نیاورد و بگذارد در آخر بعد از اعمال دکّه حضرت صادقعلیه السلام بجا آورد بالجمله میگوئیم پس برو بسوی دکَّةُ القضاء و در آنجا دو رکعت نماز کن به حمد و هر سوره
که خواهی و چون فارغ شدی بگو تسبیح زهراعلیها السلام را و بگو یا مالِکی وَمُمَلِّکی
ای مالک من و ای مالککننده من
وَمُتَغَمِّدی بِالنِّعَمِ الْجِسامِ مِنْ غَیْرِ اسْتِحْقاق ٍ وَجْهی خاضِعٌ لِما
و ای که مرا غرق نعمتهای بزرگ خود ساختی بدون اینکه استحقاق آنرا داشته باشم روی من خاضع است در
تَعْلُوهُ الْأَقْدامُ لِجَلالِ وَجْهِکَ الْکَریمِ لا تَجْعَلْ هذِهِ الشِّدَّةَ وَلا هذِهِ
مقابل آنچه بر آن گذارده شود گامها برای جلالت سیمای بزرگوارت قرار مده این سختی و نه این
الْمِحْنَةَ مُتَّصِلَةً بِاِسْتیصالِ الشَّاْفَةِ وَامْنَحْنی مِنْ فَضْلِکَ ما لَمْ تَمْنَحْ
گرفتاری را پیوست به ریشه کن کردن بیخ و بن و ببخش به من از فضل خود چیزیرا که نبخشیدهای آنرا
بِهِ اَحَداً مِنْ غَیْرِ مَسْئَلَةٍ اَنْتَ الْقَدیمُ الْأَوَّلُ الَّذی لَمْ تَزَلْ وَلا تَزالُ
به هیچکس بدون درخواست، تویی دیرینه نخست که همواره بوده و همواره خواهی بود
صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَاغْفِرْ لی وَارْحَمْنی وَزَکِّ عَمَلی
درود فرست بر محمد و آل محمد و بیامرز مرا و به من رحم کن و کردارم را پاک کن
وَبارِکْ لی فی اَجَلی وَاجْعَلْنی مِنْ عُتَقآئِکَ وَطُلَقآئِکَ مِنَ النَّارِ
و برکت بده در عمرم و قرارم ده از آزاد شدگان و رهاشدگان از آتش دوزخ
بِرَحْمَتِکَ یا اَرْحَمَ الرَّاحِمینَ
به رحمتت ای مهربانترین مهربانان
اَعْمال بَیْتُ الطَّشْتْ
که متّصل است به دکّه قضا نماز کن در آنجا دو رکعت و بعد از سلام تسبیح کن پس بگو:
اَللّهُمَّ اِنّی ذَخَرْتُ تَوْحیدی اِیَّاکَ وَمَعْرِفَتی بِکَ وَاِخْلاصی لَکَ
خدایا من ذخیره کردم یگانه پرستی تو را و معرفتم را به تو و اخلاصم را برای تو
وَاِقْراری بِرُبُوبِیَّتِکَ وَذَخَرْتُ وِلایَةَ مَنْ اَنْعَمْتَ عَلَیَّ بِمَعْرِفَتِهِمْ مِنْ
و اقرارم را به پروردگاری تو و ذخیره کردم ولایت آنان را که بوسیله معرفتشان از میان
بَرِیَّتِکَ مُحَمَّدٍ وَعِتْرَتِهِ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِمْ لِیَوْمِ فَزَعی اِلَیْکَ عاجِلاً
مخلوقات بر من نعمت دادی (یعنی) محمد و خاندانش - که درود خدا بر ایشان باد - برای روز هراسم بسوی تو در دنیا
وَآجِلاً وَقَدْ فَزِعْتُ اِلَیْکَ وَاِلَیْهِمْ یا مَوْلایَ فی هذَا الْیَوْمِ وَفی
و آخرت و اینک پناه آوردهام بسوی تو و بسوی ایشان ای مولای من در این
مَوْقِفی هذا وَسَئَلْتُکَ مادَّتی مِنْ نِعْمَتِکَ وَاِزاحَةَ ما اَخْشاهُ مِنْ
روز و در این جایگاهی که هستم و از تو درخواست کنم ادامه نعمتت را و از بین بردن آنچهرا
نِقْمَتِکَ وَالْبَرَکَةَ فیما رَزَقْتَنیهِ وَتَحْصینَ صَدْری مِنْ کُلِّ هَمٍ
از خشم و انتقامت که از آن ترس دارم و برکت در آنچه روزیم کردهای و محفوظ داشتن سینهام از هر اندوه
وَجائِحَةٍ وَمَعْصِیَةٍ فی دینی وَدُنْیایَ وَآخِرَتی یا اَرْحَمَ الرَّاحِمینَ
و بلا و گناهی در دین و دنیا و آخرتم ای مهربانترین مهربانان
و نقل شده که حضرت صادق علیه السلام در بَیْت الطّشت دو رکعت نماز کردند.
بیان نماز و دعا در وسط مسجد
دو رکعت نماز میکنی در وسط مسجد در رکعت اوّل حمد میخوانی با قُلْ هُوَ اللَّهُ اَحَدٌ و در رکعت دوّم حمد و قُلْ یا اَیُّهَا الْکافِرُونَ پس وقتی که سلام دادی تسبیح زهرا علیها السلام را بخوان و
بگو: اَللّهُمَّ اَنْتَ السَّلامُ وَمِنْکَ السَّلامُ وَاِلَیْکَ یَعُودُ السَّلامُ وَدارُکَ
خدایا تویی سلام (بیعیب) و از تو است سلام و به تو بازگردد سلام و درگاهت
دارُ السَّلامِ حَیِّنا رَبَّنا مِنْکَ بِالسَّلامِ اَللّهُمَّ اِنّی صَلَّیْتُ هذِهِ الصَّلوةَ
درگاه سلامتی است تحیت ده پروردگارا از خود بر ما سلامتی را خدایا من خواندم این نماز را
ابْتِغآءَ رَحْمَتِکَ وَرِضْوانِکَ وَمَغْفِرَتِکَ وَتَعْظیماً لِمَسْجِدِکَ اَللّهُمَ
به جستجوی رحمت و خوشنودی و آمرزشت و برای بزرگداشت مسجدت خدایا
فَصَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَارْفَعْها فی عِلِّیّینَ وَتَقَبَّلْها مِنّی یا
پس درود فرست بر محمد و آل محمد و بالا ببر این نماز را در جایگاه بلند بهشت و آنرا از من بپذیر ای
اَرْحَمَ الرَّاحِمینَ مؤلّف گوید: که این مقام را دَکَّةُ الْمِعْراج گفتهاند و ظاهراً به ملاحظه
مهربانترین مهربانان
آن است که در شب معراج حضرت رسولصلی الله علیه وآله از حقّ تعالی رخصت طلبید و در اینجا فرود آمد و دو رکعت نماز گذاشت و در اوّل فصل روایت آن گذشت.
اعمال ستُون هفتم
و آن مقامی است که در آن حقّ تعالی توفیق توبه به آدم علیه السلام داده پس برو بطرف ستون هفتم
وبایست درنزد آن رو به قبله و بگو: بِسْمِ اللَّهِ وَبِاللَّهِ وَعَلی مِلَّةِ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّی
بنام خدا و به ذات خدا و برکیش رسول خدا درود
اللَّهُ عَلَیْهِ وَآلِهِ وَلا اِلهَ اِلَّا اللَّهُ مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّهِ اَلسَّلامُ عَلی اَبینا
خدا بر او و آلش و معبودی نیست جز خدا محمد رسول خدا است سلام بر پدر ما
آدَمَ وَاُمِّنا حَوَّآءَ اَلسَّلامُ عَلی هابیلَ الْمَقْتُولِ ظُلْماً وَعُدْواناً عَلی
آدم و مادرمان حواء سلام بر هابیل که از روی ستم و دشمنی کشته شد بر بخششهای خدا و
مَواهِبِ اللَّهِ وَرِضْوانِهِ اَلسَّلامُ عَلی شَیْثٍ صَفْوَةِ اللَّهِ الْمُخْتارِ الْأَمینِ
خوشنودیش سلام بر شیث برگزیده خدا و انتخاب شده امین او و به
وَعَلَی الصَّفْوَةِ الصَّادِقینَ مِنْ ذُرِّیَّتِهِ الطَّیِّبینَ اَوَّلِهِمْ وَآخِرِهِمْ
برگزیدگان راستگوی از نژاد پاکش نخستشان و پایانشان
اَلسَّلامُ عَلی اِبْرهیمَ وَاِسْمعیلَ وَاِسْحقَ وَیَعْقُوبَ وَعَلی ذُرِّیَّتِهِمُ
سلام بر ابراهیم و اسماعیل و اسحاق و یعقوب و بر نژاد
الْمُخْتارینَ اَلسَّلامُ عَلی مُوسی کَلیمِ اللَّهِ اَلسَّلامُ عَلی عیسی روُحِ
انتخابشده آنها سلام بر موسی همسخن با خدا سلام بر عیسی روح
اللَّهِ اَلسَّلامُ عَلی مُحَمَّدِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ خاتَِمِ النَّبِیّینَ اَلسَّلامُ عَلی اَمیرِ
خدا سلام بر محمد بن عبدالله خاتم پیمبران سلام بر امیر
الْمُؤْمِنینَ وَذُرِّیَّتِهِ الطَّیّبینَ وَرَحْمَةُ اللَّهِ وَبَرَکاتُهُ اَلسَّلامُ عَلَیْکُمْ فِی
مؤمنان و نژاد پاکیزهاش و رحمت خدا و برکاتش سلام بر شما در زمره
الْأَوَّلینَ اَلسَّلامُ عَلَیْکُمْ فِی الْأخِرینَ اَلسَّلامُ عَلی فاطِمَةَ الزَّهْراءِ
پیشینیان سلام بر شما در زمره پسینیان سلام بر فاطمه زهرا
اَلسَّلامُ عَلَی الْأَئِمَّةِ الْهادینَ شُهَدآءِ اللَّهِ عَلی خَلْقِهِ اَلسَّلامُ عَلَی
سلام بر پیشوایان راهنما که گواهان خدایند بر خلق او سلام بر
الرَّقیبِ الشَّاهِدِ عَلَی الْاُمَمِ للَّهِِ رَبِّ الْعالَمینَ پس نماز میکنی نزد آن ستون
نگهبان و گواه بر امتها از جانب خدا پروردگار جهانیان
چهار رکعت میخوانی در رکعت اوّل حمد و اِنَّا اَنْزَلْناهُ و در رکعت دوّم حمد و قُلْ هُوَ اللَّهُ اَحَدٌ و در رکعت سیّم و چهارم به همین نحو و چون فارغ شدی بگو تسبیح زهراعلیها السلام را پس بگو:
اَللّهُمَّ اِنْ کُنْتُ قَدْ عَصَیْتُکَ فَاِنّی قَدْ اَطَعْتُکَ فِی الْأیمانِ مِنّی بِکَ
خدایا اگر من نافرمانیت کردم پس (در عوض) فرمانبرداریت کردم در ایمان به تو از روی منّتی که تو
مَنّاً مِنْکَ عَلَیَّ لا مَنّاً مِنّی عَلَیْکَ وَاَطَعْتُکَ فی اَحَبِّ الْأَشْیآءِ لَکَ لَمْ
بر من گذاردی نه اینکه منّتی باشد از من بر تو و فرمانبرداریت کردم در محبوبترین چیزها پیش تو
اَتَّخِذْ لَکَ وَلَداً وَلَمْ اَدْعُ لَکَ شَریکاً وَقَدْ عَصَیْتُکَ فی اَشْیآءَ کَثیرَةٍ
که نگرفتم برایت فرزندی و نخواندم برای تو شریکی و نافرمانیت کردم در جاهای بسیاری
عَلی غَیْرِ وَجْهِ الْمُکابَرَةِ لَکَ وَلاَ الْخُروُجِ عَنْ عُبُودِیَّتِکَ وَلاَ
که البته از روی سرکشی و عنادورزی بود و نه از باب بیرون رفتن از تحت بندگیت و نه بخاطر
الْجُحُودِ لِرُبُوبِیَّتِکَ وَلکِنِ اتَّبَعْتُ هَوایَ وَاَزَلَّنِی الشَّیْطانُ بَعْدَ
انکار پروردگاریت بوده بلکه پیروی هوای نفسم را کردم و شیطان هم مرا بلغزاند پس از
الْحُجَّةِ عَلَیَّ وَالْبَیانِ فَاِنْ تُعَذِّبْنی فَبِذُنُوبی غَیْرُ ظالِمٍ لی وَاِنْ تَعْفُ
دلیل و بیانی که بر من داشتی اکنون اگر کیفرم کنی بواسطه گناهانم میباشد و تو ستمی به من نکردهای و اگر بگذری
عَنّی وَتَرْحَمْنی فَبِجُودِکَ وَکَرَمِکَ یا کَریمُ اَللّهُمَّ اِنَّ ذُنُوبی لَمْ یَبْقَ
و به من ترحّم کنی آنهم بواسطه جود و بزرگواری تو است ای خدای کریم خدایا براستی برای گناهانم چیزی نمانده
لَها اِلاَّ رَجآءُ عَفْوِکَ وَقَدْ قَدَّمْتُ آلَةَ الْحِرْمانِ فَاَ نَا اَسْئَلُکَ اللَّهُمَّ ما لا
جز همان امید گذشت تو و من پیش داشتهام ابزار محرومیت را پس از تو خواهم خدایا آنچه را
اَسْتَوْجِبُهُ وَاَطْلُبُ مِنْکَ ما لا اَسْتَحِقُّهُ اَللّهُمَّ اِنْ تُعَذِّبْنی فَبِذُنُوبی
مستحقش نیستم و طلب کنم از تو چیزیرا که سزاوارش نباشم خدایا اگر عذابم کنی بخاطر گناهانم هست
وَلَمْ تَظْلِمْنی شَیْئاً وَاِنْ تَغْفِرْ لی فَخَیْرُ راحِمٍ اَنْتَ یا سَیِّدی اَللّهُمَ
و تو هیچگونه ستمی به من روا نداشتهای و اگر بیامرزیم تو بهترین مهرورزانی ای آقای من، خدایا
اَنْتَ اَنْتَ وَاَ نَا اَ نَا اَنْتَ الْعَوَّادُ بِالْمَغْفِرَةِ وَاَ نَا الْعَوَّادُ بِالذُّنُوبِ وَاَنْتَ
تو همانی و من همان، تویی که همیشه بازگردی به آمرزش و منم که همواره بازگردم به گناه تویی
الْمُتَفَضِّلُ بِالْحِلْمِ وَاَ نَا الْعَوَّادُ بِالْجَهْلِ اَللّهُمَّ فَاِنّی اَسْئَلُکَ یا کَنْزَ
بخشاینده به بردباری و منم بازگردنده به نادانی خدایا از تو خواهم ای گنج
الضُّعَفاءِ یا عَظیمَ الرَّجآءِ یا مُنْقِذَ الْغَرْقی یا مُنْجِیَ الْهَلْکی یا
ناتوانان ای بزرگ مایه امید ای نجات دهنده غریقان و ای نجاتبخش هالکان ای
مُمیتَ الْأَحْیآءِ یا مُحْیِیَ الْمَوْتی اَنْتَ اللَّهُ لا اِلهَ اِلاَّ اَنْتَ اَنْتَ الَّذی
میراننده زندگان و ای زندهکننده مردگان تویی خدایی که معبودی جز تو نیست تویی که
سَجَدَ لَکَ شُعاعُ الشَّمْسِ وَدَوِیُّ الْمآءِ وَحَفیفُ الشَّجَرِ وَنُورُ الْقَمَرِ
سجده کرد برایت تابش خورشید و بانگ آب و صدای مخصوص بهم خوردن درخت و نور ماه
وَظُلْمَةُ اللَّیْلِ وَضَوْءُ النَّهارِ وَخَفَقانُ الطَّیْرِ فَاَسْئَلُکَ اللَّهُمَّ یا عَظیمُ
و تاریکی شب و روشنایی روز و صدای بال پرنده پس از تو خواهم ای خدای بزرگ
بِحَقِّکَ عَلی مُحَمَّدٍ وَآلِهِ الصَّادِقینَ وَبِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَآلِهِ الصَّادِقینَ
به حقی که بر محمد و آل راستگویش داری و به حقی که محمد و آل راستگویش بر تو دارند
عَلَیْکَ وَبِحَقِّکَ عَلی عَلِیٍّ وَبِحَقِّ عَلِیٍّ عَلَیْکَ وَبِحَقِّکَ عَلی فاطِمَةَ
و به حق تو بر علی و به حق علی بر تو و به حق تو بر فاطمه
وَبِحَقِّ فاطِمَةَ عَلَیْکَ وَبِحَقِّکَ عَلَی الْحَسَنِ وَبِحَقِّ الْحَسَنِ عَلَیْکَ
و به حق فاطمه بر تو و به حق تو بر حسن و به حق حسن بر تو
وَبِحَقِّکَ عَلَی الْحُسَیْنِ وَبِحَقِّ الْحُسَیْنِ عَلَیْکَ فَاِنَّ حُقُوقَهُمْ عَلَیْکَ
و به حق تو بر حسین و به حق حسین بر تو چونکه بطور مسلم حقوق تو بر ایشان
مِنْ اَفْضَلِ اِنْعامِکَ عَلَیْهِمْ وَبِالشَّاْنِ الَّذی لَکَ عِنْدَهُمْ وَبِالشَّاْنِ الَّذی
از برترین نعمتبخشی تو بر ایشان است و به حق آن شأن و منزلتی که تو در پیش ایشان داری و بدان منزلتی که
لَهُمْ عِنْدَکَ صَلِّ عَلَیْهِمْ یا رَبِّ صَلوةً دائِمَةً مُنْتَهی رِضاکَ وَاغْفِرْ
آنها در پیش تو دارند که درود فرست بر ایشان پروردگارا درودی همیشگی تا آخرین سرحد خوشنودیت و بوسیله ایشان
لی بِهِمُ الذُّنُوبَ الَّتی بَیْنی وَبَیْنَکَ وَاَرْضِ عَنّی خَلْقَکَ وَاَتْمِمْ عَلَیَ
بیامرز برایم گناهانی را که میان من و تو است و خلق خود را از من خوشنود ساز و نعمتت را بر من تمام کن
نِعْمَتَکَ کَما اَتْمَمْتَها عَلی آبائی مِنْ قَبْلُ وَلا تَجْعَلْ لِأَحَدٍ مِنَ
چنانچه بر پدران پیشین من تمام کردی و قرار مده برای هیچیک از آفریدگانت بر من
الْمَخْلُوقینَ عَلَیَّ فیهَا امْتِناناً وَامْنُنْ عَلَیَّ کَما مَنَنْتَ عَلی آبائی مِنْ
در اینباره منّتی و منّت نِه بر من چنانچه از پیش بر پدران من منّت نهادی
قَبْلُ یا کهیعص اَللّهُمَّ کَما صَلَّیْتَ عَلی مُحَمَّدٍ وَآلِهِ فَاسْتَجِبْ لی
ای «کهیعص» خدایا چنانچه درود فرستی بر محمد و آلش پس دعای مرا در آنچه از تو
دُعآئی فیما سَئَلْتُ یا کَریمُ یا کَریمُ یا کَریمُ پس برو به سجده و در سجده
درخواست کردم مستجاب گردان ای کریم ای بزرگوار ای کریم
بگو: یا مَنْ یَقْدِرُ عَلی حَوآئِجِ السَّآئِلینَ وَیَعْلَمُ ما فی ضَمیرِ
ای که توانایی داری بر (قضاء) حاجتهای خواستاران و بدانی آنچه هست در نهاد
الصَّامِتینَ یا مَنْ لا یَحْتاجُ اِلَی التَّفْسیرِ یا مَنْ یَعْلَمُ خائِنَةَ الْأَعْیُنِ
خاموشان ای که نیازی ندارد به شرح و بیان ای که میداند بهم خوردن چشمان و هرآنچه را سینهها
وَما تُخْفِی الصُّدوُرُ یا مَنْ اَنْزَلَ الْعَذابَ عَلی قَوْمِ یُونُسَ وَهُوَ یُریدُ
پنهان کند ای که فرو فرستاد بر قوم یونس عذاب را و قصد فرموده بود که
اَنْ یُعَذِّبَهُمْ فَدَعَوْهُ وَتَضَرَّعُوا اِلَیْهِ فَکَشَفَ عَنْهُمُ الْعَذابَ وَمَتَّعَهُمْ
عذابشان کند ولی آنان دعا کرده و بدرگاهش تضرع و زاری کردند و او عذاب را از ایشان برطرف کرد و تا زمانی
اِلی حینٍ قَدْ تَری مَکانی وَتَسْمَعُ دُعآئی وَتَعْلَمُ سِرّی وَعَلانِیَتی
از زندگی بهرهمندشان کرد (خدایا) مکانم را میبینی و دعایم بشنوی و نهان و عیانم و حال و
وَحالی صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَاکْفِنی ما اَهَمَّنی مِنْ اَمْرِ
وضعم را دانی درود فرست بر محمد و آل محمد و کفایت کن آنچه مرا به اندوه واداشته از کار
دینی وَدُنْیایَ وَآخِرَتی پس هفتاد مرتبه بگو: یا سَیِّدی پس سر از سجده بردار
دین و دنیا و آخرتم ای آقای من
و بگو: یا رَبِّ اَسْئَلُکَ بَرَکةَ هذَا الْمَوْضِعِ وَبَرَکَةَ اَهْلِهِ وَاَسْئَلُکَ اَنْ
پروردگارا از تو خواهم برکت این جایگاه و برکت اهل آنرا و از تو خواهم که
تَرْزُقَنی مِنْ رِزْقِکَ رِزْقاً حَلالاً طَیِّباً تَسُوقُهُ اِلَیَّ بِحَوْلِکَ وَقُوَّتِکَ
روزی من کنی از روزی خود روزی حلال پاکیزهای که بکشانی آنرا بسوی من به جنبش و نیروی خودت
وَاَ نَا خآئِضٌ فی عافِیَةٍ یا اَرْحَمَ الرَّاحِمینَ مؤلّف گوید: که در مزار
در حالی که فرو رفته باشم در تندرستی کامل ای مهربانترین مهربانان
قدیم در دعای این مقام بعد از یا کَریمُ یا کَریمُ یا کَریمُ و پیش از سجده ذکر کرده
ای بزرگوار ... ... ...
دعای اَللّهُمَّ یا مَنْ تُحَلُّ بِهِ عُقَدُ الْمَکارِهِ که از ادعیه صحیفه سجادیه است و
خدایا ای که گشوده شود بوسیلهاش گرههای گرفتاریها
در باب اوّل گذشت پس از آن فرمود آنگاه بگو: اَللّهُمَّ اِنَّکَ تَعْلَمُ وَلا اَعْلَمُ وَتَقْدِرُ
خدایا تو میدانی و من ندانم و نیرو داری
وَلا اَقْدِرُ وَاَنْتَ عَلاَّمُ الْغُیُوبِ صَلِّ اللّهُمَّ عَلی مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ
و من ندارم و تویی دانای نادیدنیها درود فرست خدایا بر محمد و آل محمد
وَاغْفِرْ لی وَارْحَمْنی وَتَجاوَزْ عَنّی وَتَصَدَّقْ عَلَیَّ ما اَنْتَ اَهْلُهُ یا
و بیامرز مرا و به من رحم کن و از من درگذر و بر من تصدق کن آنچه را تو شایسته آنی ای
اَرْحَمَ الرَّاحِمینَ آنگاه بهسجده برو وبگو: یامَنْ یَقْدِرُ عَلی حَوائِجِ السَّائِلینَ
مهربانترین مهربانان ای که توانایی بر (قضای) خواستههای خواستاران
الخ و بدان نیز که احادیث در فضیلت این ستون هفتم بسیار وارد شده و شیخ کلینی به سند معتبر روایت کرده که امیرالمؤمنینعلیه السلام رو به این ستون نماز میکرد و نزدیک میایستاد که میان آن حضرت و ستون آنقدر فاصله بود که بُزی بگذرد و در روایت معتبر دیگر وارد شده است که در هر شب شصت هزار ملک از آسمان نازل میشوند و نزد ستون هفتم نماز میکنند و در شب دیگر ملائکه دیگر به این عدد میآیند و دیگر هیچیک عود نمیکنند تا روز قیامت و در حدیث معتبر از حضرت صادقعلیه السلام منقول است که ستون هفتم مقام حضرت ابراهیم است و نیز شیخ کلینی در کافی به سند صحیح از ابواسمعیل سرّاج روایت کرده که معاویة بن وَهَب دست مرا گرفت و گفت ابوحمزه ثمالی دست مرا گرفت و گفت که اصبغ بن نباته دست مرا گرفت و ستون هفتم را به من نشان داد و گفت که این ستون مقام حضرت امیرالمؤمنینعلیه السلام است که نزد آن نماز میکرد و امام حسن علیه السلام در نزد ستون پنجم نماز میکرد و چون امیرالمؤمنین علیه السلام حاضر نبود امام حسن علیه السلام در جای او نماز میخواند وَهِیَ مِنْ بابِ کِنْده وبالجمله اخبار در فضیلت این ستون بسیار و بنای ما بر اختصار است عمل ستون پنجم بدان که از جمله مواضع ممتازه مسجد کوفه ستون پنجم است که باید نزد آن نماز کنند و حاجات خود را از حقتعالی طلب نمایند زیرا که در روایات معتبره وارد شده است که محل نماز حضرت ابراهیم خلیل الرّحمن علیه السلام بوده است و منافات ندارد با روایات دیگر زیرا که ممکن است که آن حضرت در همه این مواضع نماز کرده باشد و در حدیث معتبر از حضرت صادق علیه السلام منقول است که ستون پنجم مقام جبرئیل علیه السلام است و از حدیث سابق ظاهر است که مقام امام حسن علیه السلام است و بالجمله آنچه از احادیث معلوم میشود آنستکه نزد ستون هفتم و پنجم اشرفست از سایر جاهای مسجد و سیّد بن طاوس (ره) گفته که در نزد ستون پنجم دو رکعت نماز کن بحمد و هر سوره که خواهی و چون سلام گفتی و تسبیح نمودی پس بگو: اَللّهُمَّ اِنّی اَسْئَلُکَ بِجَمیعِ اَسْمآئِکَ کُلِّها ما عَلِمْنا مِنْها
خدایا از تو درخواست کنم به همه نامهایت همه آنها چه آنها که میدانیم و چه
وَما لا نَعْلَمُ وَاَسْئَلُکَ بِاِسْمِکَ الْعَظیمِ الْأَعْظَمِ الْکَبیرِ الْأَکْبَرِ الَّذی مَنْ
آنها که نمیدانیم و درخواست کنم به نام بزرگ و بزرگترت و کبیر و اکبرت آن نامی که هرکه تو را
دَعاکَ بِهِ اَجَبْتَهُ وَمَنْ سَئَلَکَ بِهِ اَعْطَیْتَهُ وَمَنِ اسْتَنْصَرَکَ بِهِ نَصَرْتَهُ
بدان بخواند پاسخش دهی و هر که بدان نام از تو چیزی درخواست کند به او بدهی و هرکه بدان از تو یاری طلبد یاریشکنی
وَمَنِ اسْتَغْفَرَکَ بِهِ غَفَرْتَ لَهُ وَمَنِ اسْتَعانَکَ بِهِ اَعَنْتَهُ وَمَنِ اسْتَرْزَقَکَ
و هرکه بدان نام از تو آمرزش خواهد بیامرزیش و هرکه از تو کمک خواهد کمکش دهی و هرکه بدان نام از تو روزی خواهد
بِهِ رَزَقْتَهُ وَمَنِ اسْتَغاثَکَ بِهِ اَغَثْتَهُ وَمَنِ اسْتَرْحَمَکَ بِهِ رَحِمْتَهُ وَمَنِ
روزیش دهی و هر که بدان از تو فریادرسی خواهد به فریادش رسی و هرکه بدان رحم تو را جوید رحمش کنی و هرکه
اسْتَجارَکَ بِهِ اَجَرْتَهُ وَمَنْ تَوَکَّلَ عَلَیْکَ بِهِ کَفَیْتَهُ وَمَنِ اسْتَعْصَمَکَ بِهِ
بدان نام از تو پناه خواهد پناهش دهی و هرکه بدان بر تو توکل کند کفایتش کنی و هرکه بدان نام از تو نگهداری خواهد
عَصَمْتَهُ وَمَنِ اسْتَنْقَذَکَ بِهِ مِنَ النَّارِ اَنْقَذْتَهُ وَمَنِ اسْتَعْطَفَکَ بِهِ
نگاهش داری و هرکه بدان نام از تو رهایی از آتش طلبد رهاییش دهی و هرکه مهر و عطوفت تو را بدان نام طلب کند به او
تَعَطَّفْتَ لَهُ وَمَنْ اَمَّلَکَ بِهِ اَعْطَیْتَهُ الَّذِی اتَّخَذْتَ بِهِ آدَمَ صَفِیّاً وَنُوحاً
او مهرورزی و هر که بوسیله آن به تو آرزومند شود به او عطا کنی، آن نامی که بوسیله آن آدم را صفی خود قرار دادی و نوح را
نَجِیّاً وَاِبْرهیمَ خَلیلاً وَمُوسی کَلیماً وَعیسی روُحاً وَمُحَمَّداً حَبیباً
همراز و ابراهیم را خلیل و موسی را همسخن و عیسی را روح خود و محمد را حبیب
وَعَلِیّاً وَصِیّاً صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِمْ اَجْمَعینَ اَنْ تَقْضِیَ لی حَوآئِجی
و علی را وصی خود گرفتی - که درود خدا بر همگی ایشان باد - (بدان نام از تو درخواست کنم) که حاجاتم را برآوری
وَتَعْفُوَ عَمَّا سَلَفَ مِنْ ذُنُوبی وَتَتَفَضَّلَ عَلَیَّ بِما اَنْتَ اَهْلُهُ وَلِجَمیعِ
و از گناهان گذشتهام درگذری و تفضل کنی بر من بدانچه تو شایسته آنی و همچنین بر همه
الْمُؤْمِنینَ وَالْمُؤْمِناتِ لِلدُّنْیا وَالْأخِرَةِ یا مُفَرِّجَ هَمِّ الْمَهْمُومینَ وَیا
مردان مؤمن و زنان باایمان در دنیا و آخرت ای گشاینده اندوه اندوهناکان و ای
غِیاثَ الْمَلْهُوفینَ لا اِلهَ اِلاَّ اَنْتَ سُبْحانَکَ یا رَبَّ الْعالَمینَ مؤلّف
فریادرس درماندگان معبودی جز تو نیست منزهی تو ای پروردگار جهانیان
گوید: که روایت شده از حضرت صادق علیه السلام که به بعضی از اصحاب خویش فرمودند که در نزد ستون پنجم دو رکعت نماز گذار که آن مصلای ابراهیم علیه السلام است و بگو اَلسَّلامُ عَلی اَبینا آدَمَ وَاُمِّنا حَوَّاءَ الخ قریب به همان که در نزد ستون هفتم رو به قبله خوانده میشد.
عمل ستون سیّم مقام امام زین العابدین علیه السلام آنگاه برو بسوی دَکّه امام زینالعابدینعلیه السلام و آن در نزد ستون سیّم است از طرف متصّل به باب کِنده مؤلّف گوید که این مقام از طرف قبله مقابل است با دکّه باب امیرالمؤمنین علیه السلام و از طرف غربی مقابل بوده با باب کنده که مسدود شده و گفته شده که شایسته است آنکه بقدر پنج ذراع متأخّر از ستون بعمل آورده شود زیرا که دکّه در آن محل بوده و بالجمله پس نماز کن در آنجا دو رکعت و بخوان در آن حمد و هر سوره که خواستی پس همین که سلامدادی و تسبیح نمودی پس بگو:
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ اَللّهُمَّ اِنَّ ذُنُوبی قَدْ کَثُرَتْ وَلَمْ یَبْقَ لَها اِلاَّ
بنام خدای بخشاینده مهربان خدایا براستی گناهانم بسیار است و بجای نمانده برای آنها جز
رَجآءُ عَفْوِکَ وَقَدْ قَدَّمْتُ آلَةَ الْحِرْمانِ اِلَیْکَ فَاَ نَا اَسْئَلُکَ اللَّهُمَّ ما لا
امید گذشت تو و من پیش آوردهام ابزار محرومیت خود را بدرگاهت و از تو درخواست دارم خدایا
اَسْتَوْجِبُهُ وَاَطْلُبُ مِنْکَ ما لا اَسْتَحِقُّهُ اَللّهُمَّ اِنْ تُعَذِّبْنی فَبِذُنُوبی
چیزی را که شایستهاش نیستم و میجویم از تو آنچه را که مستحقش نیستم خدایا اگر عذابم کنی
وَلَمْ تَظْلِمْنی شَیْئاً وَاِنْ تَغْفِرْ لی فَخَیْرُ راحِمٍ اَنْتَ یا سَیِّدی اَللّهُمَ
بواسطه گناهانم میباشد وتو هیچگونه ظلمی بهمن نکردهای واگر بیامرزیم پستو بهترین رحمکنندگانی ای آقای منخدایا
اَنْتَ اَنْتَ وَاَ نَا اَ نَا اَنْتَ الْعَوَّادُ بِالْمِغْفِرَةِ وَاَ نَا الْعَوَّادُ بِالذُّنُوبِ وَاَنْتَ
تو همانی و من همانم تویی که بسیار عادت داری به آمرزش و منم که بسیار عادت کردهام به گناه و تویی که
الْمُتَفَضِّلُ بِالْحِلْمِ وَاَ نَا الْعَوَّادُ بِالْجَهْلِ اَللّهُمَّ فَاِنّی اَسْئَلُکَ یا کَنْزَ
تفضل کنی به بردباری و منم که زیاد عادت کردهام به نادانی خدایا پس از تو درخواست دارم ای گنج
الضُّعَفآءِ یا عَظیمَ الرَّجآءِ یا مُنْقِذَ الْغَرْقی یا مُنْجِیَ الْهَلْکی یا
ناتوانان ای بزرگ مایه امید ای نجاتدهنده غریقان و ای نجاتبخش هلاک شدگان ای
مُمیتَ الْأَحْیآءِ یا مُحْیِیَ الْمَوْتی اَنْتَ اللَّهُ الَّذی لا اِلهَ اِلاَّ اَنْتَ اَنْتَ
میراننده زندگان و ای زنده کننده مردگان تویی خدایی که معبودی جز تو نیست تویی که
الَّذی سَجَدَ لَکَ شُعاعُ الشَّمْسِ وَنُورُ الْقَمَرِ وَظُلْمَةُ اللَّیْلِ وَضَوْءُ
سجده کرد برایت تابش خورشید و روشنی ماه و تاریکی شب و پرتو
النَّهارِ وَخَفَقانُ الطَّیْرِ فَاَسْئَلُکَ اللَّهُمَّ یا عَظیمُ بِحَقِّکَ یا کَریمُ عَلی
روز و بال زدن پرنده از تو خواهم خدایا ای خدای بزرگ به حق تو ای بزرگوار بر
مُحَمَّدٍ وَآلِهِ الصَّادِقینَ وَبِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَآلِهِ الصَّادِقینَ عَلَیْکَ وَبِحَقِّکَ
محمد و خاندان راستگویش و به حق محمد و خاندان راستگویش بر تو و به حق تو بر علی و به حق
عَلی عَلِیٍّ وَبِحَقِّ عَلِیٍّ عَلَیْکَ وَبِحَقِّکَ عَلی فاطِمَةَ وَبِحَقِّ فاطِمَةَ
علی بر تو و به حق تو بر فاطمه و به حق فاطمه
عَلَیْکَ وَبِحَقِّکَ عَلَی الْحَسَنِ وَبِحَقِّ الْحَسَنِ عَلَیْکَ وَبِحَقِّکَ عَلَی
بر تو و به حق تو بر حسن و به حق حسن بر تو و به حق تو بر
الْحُسَیْنِ وَبِحَقِّ الْحُسَیْنِ عَلَیْکَ فَاِنَّ حُقُوقَهُمْ مِنْ اَفْضَلِ اِنْعامِکَ
حسین و به حق حسین بر تو زیرا که حقوق ایشان از برترین نعمتبخشیهای تو است
عَلَیْهِمْ وَبِالشَّاْنِ الَّذی لَکَ عِنْدَهُمْ وَبِالشَّاْنِ الَّذی لَهُمْ عِنْدَکَ صَلِّ یا
بر ایشان و بدان منزلتی که تو در پیش ایشان داری و بدان منزلتی که ایشان در پیش تو دارند درود فرست
رَبِّ عَلَیْهِمْ صَلوةً دآئِمَةً مُنْتَهی رِضاکَ وَاغْفِرْ لی بِهِمُ الذُّنُوبَ
پروردگارا بر ایشان درودی همیشگی تا سرحد خوشنودیت و بیامرز بوسیله ایشان گناهانی را
الَّتی بَیْنی وَبَیْنَکَ وَاَتْمِمْ نِعْمَتَکَ عَلَیَّ کَما اَتْمَمْتَها عَلی آبائی مِنْ
که میان من و تو است و تمام کن نعمت خود را بر من چنانچه تمام کردی آنرا بر پدرانم
قَبْلُ یا کهیعص اَللّهُمَّ کَما صَلَّیْتَ عَلی مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ
پیش از این ای «کهیعص» خدایا چنانچه درود فرستادی بر محمد و آل محمد
فَاسْتَجِبْ لی دُعآئی فیما سَئَلْتُکَ پس برو به سجده و جانب راست رو را بر
پس دعایم را به اجابت رسان در آنچه از تو خواستم
زمین گذار و بگو: یا سَیِّدی یا سَیِّدی یا سَیِّدی صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَآلِ
ای آقای من ای آقای من ای آقای من درود فرست بر محمد و آل
مُحَمَّدٍ وَاغْفِرْ لی وَاغْفِرْ لی و بسیار بگو این کلمه را با خشوع و گریه پس جانب
محمد و بیامرز مرا...
چپ رو را بر زمین گذار و این کلمات را بگو پس دعا کن به آنچه میخواهی مؤلّف گوید که در بعض مَجامیع غیر معتبره و مشهور بین مردم آنست که در این مقام بجا میآورند عملی را که حضرت صادق علیه السلام تعلیم یکی از اصحاب خود نموده و لکن مقیّد به این مقام نیست و کیفیّت آن چنانست که از آن حضرت نقل شده که به بعضی از اصحاب خود فرمودند که آیا پی حاجتی بامداد نمیروی که گذر کنی به مسجد بزرگ کوفه عرض کرد بلی فرمود که چهار رکعت نماز بکن در آن مسجد پس بگو: اِلهی اِنْ کُنْتُ قَدْ عَصَیْتُکَ فَاِنّی قَدْ
خدایا اگر من تو را نافرمانی کردم ولی (در عوض)
اَطَعْتُکَ فی اَحَبِّ الْأَشْیآءٍ اِلَیْکَ لَمْ اَتَّخِذْ لَکَ وَلَداً وَلَمْ اَدْعُ لَکَ
در محبوبترین چیزها بدرگاهت فرمانبرداری کردم نگرفتم برایت فرزندی و نخواندم برایت
شَریکاً وَقَدْ عَصیتُکَ فی اَشْیآءَ کَثیرَةٍ عَلی غَیْرِ وَجْهِ الْمُکابَرَةَ لَکَ
شریکی و در بسیاری از چیزها نیز نافرمانیت کردم اما نه از راه سرکشی و طرفیت با تو
وَلاَ الْاِسْتِکْبارِ عَنْ عِبادَتِکَ وَلاَ الْجُحُودِ لِرُبُوبِیَّتِکَ وَلاَ الْخُروُجِ
و نه بواسطه کبرورزی از پرستشت و نه از روی انکار پروردگاریت و نه بخاطر بیرون رفتن
عَنِ الْعُبُودِیَّةِ لَکَ وَلکِنِ اتَّبَعْتُ هَوایَ وَازَلَّنِی الشَّیْطانُ بَعْدَ الْحُجَّةِ
از بندگیت ولی پیروی کردم هوای نفسم را و بلغزاند مرا شیطان پس از برقراری حجت
وَالْبَیانِ فَاِنْ تُعَذِّبْنی فَبِذُنُوبی غَیْرُ ظالِمٍ اَنْتَ لی وَاِنْ تَعْفُ عَنّی
و بیان اکنون اگر عذابم کنی بواسطه گناهان خود من است بدون آنکه تو به من ستم کرده باشی و اگر از من بگذری
وَتَرْحَمْنی فَبِجُودِکَ وَکَرَمِکَ یا کَریمُ و میگوئی نیز غَدَوْتُ بِحَوْلِ اللَّهِ
و به من رحم کنی آنهم بواسطه جود و بزرگواری تو است ای بزرگوار بامداد، کردم به جنبش و نیروی خدا
وَقُوَّتِهِ غَدَوْتُ بِغَیْرِ حَوْلٍ مِنّی وَلا قُوَّةٍ وَلکِنْ بِحَوْلِ اللَّهِ وَقُوَّتِهِ یا
بامداد کردم نه به جنبش و نیروی خودم بلکه به جنبش خدا و نیروی او
رَبِّ اَسْئَلُکَ بَرَکَةَ هذَا الْبَیْتِ وَبَرَکَةَ اَهْلِهِ وَاَسْئَلُکَ اَنْ تَرْزُقَنی رِزْقاً
پروردگارا از تو خواهم برکت این خانه و برکت اهلش را و از تو خواهم که روزیم دهی روزی
حَلالاً طَیِّباً تَسُوقُهُ اِلَیَّ بِحَوْلِکَ وَقُوَّتِکَ وَاَ نَا خائِضٌ فی عافِیَتِکَ
حلال پاکیزهای که بکشانی آنرا بسوی من به جنبش و نیروی خودت در حالیکه فرو رفته باشم در تندرستی کامل تو
و شیخ شهید و محمّد بن المشهدی این عمل را از برای صحن مسجد بعد از عمل ستون چهارم ذکر نمودهاند در دو رکعت حمد و توحید و در دو رکعت دیگر حمد و قدر گفتهاند و بعد از سلام تسبیح زهراء علیها السلام و در حدیث معتبر از ابو حمزه ثمالی منقول است که گفت روزی در مسجد کوفه نشسته بودم ناگاه دیدم که شخصی از دَرِ کنده داخل شد از همه کس خوشروتر و خوشبوتر و پاک جامهتر و عمامه بسر بسته و پیراهن و درّاعه پوشیده و دو نعل عربی در پای مبارکش بود پس نعلین را کند و نزد ستون هفتم ایستاد و دستها را تا برابر گوش بلند کرد و تکبیری گفت که جمیع موهای بدن من از دهشت آن راست ایستاد پس چهار رکعت نماز گذارد و رکوع وسجودش را نیکو بهعمل آورد پسایندعا را خواند «اِلهی اِنْ کُنْتُ قَدْ عَصَیْتُکَ» و خواند تا رسید به «یا کَریمُ» پس به سجود رفت و مکرّر «یا کَریمُ» گفت آنقدر که یک نفس وفا کند پس در سجود گفت «یا مَنْ یَقْدِرُ عَلی حَوائِجِ السَّائِلینَ» و خواند تا هفتاد مرتبه یا سَیِّدی که در اعمال ستون هفتم ذکر شد چون سر از سجده برداشت و نیک ملاحظه کردم حضرت امام زینالعابدین علیه السلام بود پس دستهای مبارکش را بوسیدم و پرسیدم که از برای چه آمدید به اینجا فرمود ازبرای آنچه که دیدی یعنی نماز در مسجد کوفه و در روایتی که در ذیل زیارت هفتم نقل کردیم ابوحمزه را با خود برد به زیارت حضرت امیرالمؤمنینعلیه السلام.