برای پرهیز از خطرات هر موجود خطرناک قبل از هر چیز توجّه کامل به خطرات آن لازم است، هر روز که انسان از خواب بیدار میشود باید به خودش توصیه کند که باید مراقب خطرات زبانش باشد زیرا این عضو میتواند تو را به اوج سعادت برساند و یا بر خاک ذلّت و شقاوت بنشاند؛ اگر غافل شوی همچون حیوان درّنده غافلگیری، تو را میدرد.
این معنی بطرز زیبائی در روایات اسلامی وارد شده است.
در حدیثی از «سعید بن جبیر» از رسول خداصلی الله علیه وآله نقل شده است که فرمود:
«اِذا اَصْبَحَ ابْنُ آدَمَ اَصْبَحَتِ الْاَعْضاءُ کُلُّها تَسْتَکْفِی اللِّسانُ اَنّی تَقُولُ اِتَّقِ اللَّهَ فِینا فَاِنَّکَ اِنْ اِسْتَقِمْتَ اِسْتَقَمْنا وَ اِنْ اِعْوَجَجْتَ اِعْوَجَجْنا؛ هنگامی که فرزندان آدم صبح میکنند تمام اعضای بدن به زبان هشدار میدهند و میگویند تقوای الهی را در مورد ما مراعات کن، چرا که اگر تو به راه راست بروی ما نیز به راه راست میرویم و اگر تو به راه کج بروی ما نیز به راه کج میرویم!»(383)
در حدیث دیگری از امام علیّ ابن الحسینعلیه السلام آمده است: «اِنَّ لِسانَ ابْنِ آدَمَ یُشْرِفُ عَلی جَمیعِ جَوارِحِهِ کُلَّ صَباحٍ فَیَقُولُ کَیْفَ اَصْبَحْتُمْ؟! فَیْقَولُونَ بِخَیْرٍ اِنْ تَرَکْتَنا وَ یَقُولُونَ اللَّهَ اللَّهَ فینا، وَ یُناشِدُونَهُ وِ یَقُولُونَ اِنَّما نُثابُ وَ نُعاقَبُ بِکَ؛ زبان انسان هر روز صبح به تمام اعضاء بدن نظر میافکند و میگوید: صبح شما چگونه است؟ میگویند خوب است اگر تو ما را به حال خود واگذاری! (سپس اضافه میکنند) خدا را، خدا را، رعایت حال ما را بکن، و به او قسم میدهند و میگویند ما به واسطه تو مشمول ثواب یا عقاب واقع میشویم!»(384)