با آنکه ابراهیم الهی برای آنها تبیین نمود و همچون خورشید تابان بر آنها ثابت کرد که بتها و بت بزرگ را هیچ امکان تاثیر گذاری نیست و آنها نیز همانند بت سازان مخلوقند و در برابر اراده و مشیت الهی عاجز و درمانده و اگر ابراهیمیان به خود آیند و در برابر نهیب و غرش و تهدید نمرودیان که بر بت و بتگری استوار است بایستند آنگاه خواهند دید که آنها در برابر کید و مکر الهی عاجزند لیکن این شعار را سر دادند و:
قالوا حرقوه و انصروا آلهتکم ان کنتم فاعلین«انبیاء 68»
گفتند که اگر اهل حمایت از خدایانتان هستید ابراهیم را آتش بزنید
قالوا ابنوا علیه بنیانا فالقوه فی الحجیم (صافات 97»
بنای بلندی درست کنید و او را در آتش بیاندازید
این چنین حیله ورزی کردند و بجای اینکه اجازه دهند عوام الناس در سخنان ابراهیم تفکر کنند با ایجاد جو مردم را از او پراکندند
فارادوا به کیدا فجعلناهم الاسفلین«صافات 98»
در باره ابراهیم حیله ورزیدند اما آن را شکست دادیم
آتش افروختند چنان که گمان میکردند ابراهیم در میان آن ذوب خواهد شد و اثری از او باقی نخواهد ماند
ابراهیم اکنون تنهاست هنوز کسی او را یاری نمیدهد و باید ورود در آتش را بجان بخرد تا بتواند مشعل تاریخ بشریت درد مسیر خدا باشد
در برابر همه حامیان بتگری و بت بزرگ و نمرود که خود را خدای آنها میداند تنهاست. اما آنها غافلند که ناخودآگاه در برابر یک نفر همچون ابراهیم زبون و درمانده شدهاند و مجبور به ایجاد کوهی از آتش شدهاند تا او را بسوزانند
اما آیا میتوان ابراهیم را خاموش ساخت؟ ابراهیم نور خداست و نور خدا جاودانه است اگر چه شیطان همه قوای خود را در برابر او به میدان آورد.
آنها چون از خداوند و قدرت او غافلند گمان دارند که پیروز میشوند اما به سختی شکست خوردند و خداوند به همان ابزار که میخواستند وسیله نابودی ابراهیم قرار دهند و طبق روال طبیعی نیز باید چنین میشد یعنی آتش دستور داد:
قلنا یا نار کونی بردا وسلاما علی ابراهیم«انبیاء 69»
برای ابراهیم سرد و مطبوع باش
(با این دستور دیگر ابراهیم نخواهد سوخت بلکه آنها باید بسوزند آنکه قدرتش بر دوری از خدا و متکی به ماده و ابزار مادی است باید آتش بگیرد آنهم نه با آتشی که خداوند به او دستور داده که خنک و مطبوع باش بلکه با آتشی که در درونشان شعله میکرد و باید به آنها گفت از خشمتان بمیرید)
و ارادوا به کیدا فجعلناهم الاخسرین«انبیاء 70»
حیله ورزی کردند اما با ناکامی مواجه شدند