نکتهای که توجه بدان ضرورت دارد، این است که جوامع الهی - مخصوصاً جامعه اسلامی - برای امور معنوی اهمیّت فراوانی قائلند. اسلام همان گونه که برای فرد، حفظ دین را بر هر کار دیگری مقدّم میداند و برای نگهداری دین، بذل مال و جان را توصیه میکند - چنانکه در وصایا و سفارشهای امیرالمؤمنین علیبنابیطالبعلیه السلام آمده است(138) - برای جامعه نیز حراست و پاسداری دین را به هر قیمتی که باشد، واجب و بایسته دانسته است. از دیدگاه اسلامی اگر موجودیّت دین در معرض تهدید و مخاطره قرار گرفت، برای دفاع از آن، جانها باید فدا شود، چه رسد به اموال. هنگامی که در جامعه، دین اصالت دارد باید اوّلاً: همه احکام و مقرّرات اجتماعی و حقوقی به گونهای وضع شود و جمیع اعمال و فعالیّتهای جمعی چنان صورت پذیرد که نه فقط با اهدافِ متعالی دین و اخلاق مخالفت و منافات نداشته باشد بلکه با آنها موافقت داشته و در راه تأمین آنها قرار گیرد. ثانیاً: یکی از وظائف اساسی «حکومت» و بلکه مهمترین وظیفه آن، تعلیم و تربیت دینی و اخلاقی افراد جامعه باشد. یک جامعه الهی و اسلامی به امور معنوی و مسائل دینی و اخلاقی اهتمام فراوان دارد و برآوردهشدن همه نیازهای متعدّد و متنوّع خود را در چارچوب دین و اخلاق میخواهد. و همین است فرق اصلی این جامعه با سایر جوامع.%
%
%