من شنیدم بعضی از زن ها در جایی می گویند. خوب! این چه تحولی است؟ پیشتر چه بود؟ مساله زن چه بود در ایران؟ انسان حیا می کند که بگوید، آن اسمش آزادی بود! این اسمش اختناق است! آن آزادی بود که هرچه دلشان می خواهد، هر چه انجام بدهند، به هر نحوه ای باشد! و این اختناق است برای این که زن ها خودشان آزادند که خدمت کنند، آزادند که پشت جبهه باشند، آزادند که درس بخوانند، آزادند که چه بکنند، این اسمش اختناق است! آن ها اختناق را می گویند، یعنی نمی گذارید که زن ها به طوری عمل کنند که ملّت را فلج کنند.
یک قشر جوان ملّت را به واسطه آن بی بند و باری که داشتند، فلج می کردند، یعنی از کار می انداختند. هیچ کس دنبال این نبود که یک فعالیت چشمگیری بکند، یک فعالیت اجتماعی بکند. همه دنبال این بودند که صبح که پا می شدند، کجا بروند تفریح بکنند، کجا بروند فرض کنید چه بکنند. بازارتان را نگاه کنید! خیابان هاتان را نگاه بکنید! حالا وقتی که می خواهند تکذیب کنند از ایران، می گویند که در آن جا محل تفریح پیدا نمی شود - آن تفریحی که آن ها می خواهند، والا محل تفریح هست - یا زن ها حالا دیگر چادر سرشان است. آن وقت به طوری تبلیغ شده بود که زن جرات نمی کرد که به این صورتی که باید درآید، درآید مخفی در می آمدند. آن هایی که می خواستند حفظ کنند خودشان را، یا از خانه در نمی آمدند، یا شبی، یک وقتی مخفیانه از این ور به جای دیگر می رفتند و هکذا همه جهاتی که ما ملاحظه می کنیم.(70)
وصیت نامه سیاسی - الهی رهبر کبیر انقلاب اسلامی و بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران تاریخ 15/3/1368