عنصر تفکر در روایات جایگاه متعالی دارد. از جمله ثمرات اشتغال قلب به تفکر مثبت و سازنده پرهیز از شهوات و اعمال منافی عفت است. اساسا کسی که گرفتار شهوات و هیجان جنسی میشود قدرت تفکر از دل او زایل میگردد، اما اگر انسان دارای قلب وسیع و گشاده و قوی باشد و عادت به تفکر قلب کرده باشد در اوج هیجان شهوت نیز قادر است خود را کنترل کند و انسان با این تفکر که لذات شهوانی گذرا است و یاد آن نه تنها لذتبخش نیست بلکه یا ندامتزا یا تحریص کننده به آن اعمال است که در هر دو صورت غمآفرین است راحتتر میتواند از شراب و زنا و لواط و ... درگذرد.
علی (علیه السلام): اتقوا الله عباد الله تقیه ذی لب شغل التفکر قلبه ... و أظلف الزهد شهواته(217)
امام علی (علیه السلام): پس ای بندگان خدا، از خدا پروا کنید، همچون پروای خردمندی که اندشیدن (درباره مبدأ و معاد) دل او را مشغول ساخته ... و زهد به دنیا جلو شهوتهایش را گرفته است.
اوحی الله تعالی الی موسی (علیه السلام): اذکر انک ساکن القبر فیمنعک ذلک عن کثیر من الشهوات(218)
خداوند متعال به موسی (علیه السلام) وحی فرمود: به یاد داشته باش، که تو ساکن قبر خواهی بود. این یادآوری تو را از بسیاری شهوتها باز میدارد.
علی (علیه السلام): أذکر مع کل لذه زوالها ... فان ذلک أبقی للنعمه و أنفی الشهوه(219)
امام علی (علیه السلام): همواره به یاد داشته باش که هر لذتی به سر میآید... زیرا این یادآوری در پایندگی نعمت و زدودن شهوت مؤثرتر است.