فرهنگ اسلامی به فقر دو رویکرد دارد، اول اینکه فقر آزمایش الهی و امری سازنده و تکامل بخش و رویکرد دیگر اینکه فقر سبب خروج از دین و کشیده شدن به تباهی میباشد. فرهنگ اسلامی در این رویکرد، فقر را نزدیک به کفر و یا مرگ سرخ تلقی کرده است.
امام صادق (علیه السلام): الفقر الموت الأحمر فقلت، لأبی عبدالله (علیه السلام): الفقر من الدینار و الدرهم؟ فقال: لا و لکن من الدین(146)
امام صادق (علیه السلام): فقر مرگ سرخ است. عرض شد: فقر از درهم و دینار؟ فرمود: نه فقر دینی.
قال رسول الله (صلیاللهوعلیهوآله): کاد الفقر یکون کفرا(147)
پیامبر خدا (صلیاللهوعلیهوآله): نزدیک است که فقر به کفر انجامد.
در تفسیر این دو روایات سخن بسیار گفته شده است. در یکی از این تفاسیر آمده است که فقر و نیاز مادی انسان را به بیاعتمادی به خدا و جسارت و بیباکی، بیحیایی و اعمال منافی عفت میکشاند.