متن حدیث :
من کتم سره کانت الخیرة بیده.(257)
ترجمه :
هر که پنهان کرد سر خو را از غیر خود اختیار افشا و کتمان سرش بدست خودش است بخلاف آنکه اگر افشا کند که دیگر متمکن از کتمان آن نیست.
پس ای عزیز من رازی که پنهان خواهی با کسی در میان منه اگر چه دوست مخلص باشد که مر آن دوست را دوستان بسیار است همچنین مسلسل.
فلا تفش سرک الا الیک - فان لکل نصیح نصیحاً
دانایان گفتهاند: کل سر جاوز الأثنین شاع.(258) هر چه از میان دو لب خارج شد شایع شد.
گر آرام در این آب و گل - مگو تا توانی بکس راز دل
و نظیر این کلمه شریفه است کلمه دیگر آنحضرت علیه السلام:
الکلام فی وثاقک ما لم تتکلم به فاذا تکلمت به صرت فی وثاقه فاخرن لسانک کما تحزن ذهبک و ورقک فرب کلمة سلبت و نعمة و جلبت نقمة.(259)
یعنی کلام در بند تو است مادامیکه تکلم نکردهای به آن پس هر گاه که تکلم نمودی بآن تو در بند آن میشوی پس بگنجینه بنه زبان خود را همچنان که بگنجینه مینهی طلا و نقره خود را پس بسا یک کلمه که ربود نعمتی را و پدید آورد عقوبتی را.
سخن تا نگفتی بر او دست هست - چه گفته شود یابد او بر تو دست
تو پیدا مکن راز دل با کسی - که او خود بگوید بر هر کسی
جواهر بگنجینهداران سپار - ولی راز با خویشتن پاس دار