زراره از امام باقر یا امام صادق (علیهما السلام) نقل کرده است که: فرمودند:
خدای تعالی برای آدم (علیه السلام) در ذریهاش چنین قرار داده است که هر کس قصد کار نیک کند و آنرا بجا نیاورد برای او یک حسنه نوشته شود و هر کس قصد کار نیک بکند و آنرا بجا آورده ده حسنه برایش نوشته شود و کسی که قصد کار بد کند و آنرا بجا نیاورد چیزی بر او نوشته نشود و هر کس نیت کار بد کند و آن را بجا آورد یک سیئه برایش نوشته میشود(46).
فضل بن مرادی (راوی حدیث) گوید شنیدم امام صادق (علیه السلام) میفرمود:
رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) فرموده: چهار صفت در هر کس باشد هلاک نشود مگر آنکه موجب دیگری از گمراهی و شقاوت برای هلاکت او پیدا شود:
1- بندهای تصمیم بر انجام کار خیری بگیرد اگرچه موفق بانجام آن نشود، خداوند بحسن نیتش یک حسنه بنویسد و اگر آن کار را انجام دهد ده حسنه بنویسد.
2- بندهای قصد انجام کار بدی کند، اگر آنرا انجام ندهد چیزی برایش ننویسند و اگر انجام دهد هفت ساعت مهلتش دهند، فرشته مأمور نوشتن حسنات بفرشته مأمور سیئات که بر دست چپ است گوید در نوشتن شتاب مکن شاید دنبال این کار بد، کار خوبی انجام دهد که آنرا محو کند، زیرا خدای عزوجل میفرماید:
ان الحسنات یذهبن السیئات.
(بتحقیق که کارهای نیک، بدیها را نابود میکنند) یا آنکه استغفار کند پس اگر بگوید:
استعفر الله الذی لا اله الا هو، عالم الغیب و الشهاده، العزیز الحکیم، الغفور الرحیم، ذوالجلال و الاکرام، و اتوب الیه.
یعنی: آمرزش میخواهم از آن خدائی که معبودی به جز او نیست داننده نهان و آشکار است، عزیز و حکیم است، آمرزنده و مهربان است، صاحب جلال و عظمت و اکرام است، و بسوی او باز میگردم؛ چون این چنین توبه و انابه کند بر او گناهی نوشته نمیشود ولی اگر هفت ساعت از ارتکاب آنکار بد بگذرد و دنبال آن، کار خیری انجام ندهد و توبه هم نکند، فرشته مأمور حسنات به فرشته سیئات گوید: بنویس بر این بدبخت محروم.