درباره راستگوئی و امانت پردازی حضرت صادق (علیه السلام) در حدیثی فرموده: خدای عزوجل پیغمبری را مبعوث نکرد مگر به راستگوئی و امانت پردازی نسبت به نیکو کار و بدکار
در حدیث دیگر فرمود: فریب مردم را به نماز خواندن و روزه گرفتنشان نخورید، زیرا بسیار میشود مردی به نماز و روزه انس میگیرد تا آنجا که اگر آنها را ترک نماید بهراس افتد، ولیکن آنان را بیازمائید به راستگوئی و امانتپردازیشان.
در حدیث دیگر فرمود: من صدق لسانه زکی عمله: کسی که زبانش راستگو است کردارش پاک است.
امام باقر (علیه السلام) به ابی المقدام که اول بار بود برای اخذ حدیث بخدمتش مشرف شد فرمود: راستگوئی را قبل از حدیث یاد بگیرید.
حضرت صادق (علیه السلام) به فضیلبن یسار فرمود: ای فضیل: نخستین گواهی دهنده بر راستگوئی آدم راستگو خدای تعالی است که میداند او راستگو است، خودش نیز خود را تصدیق میکند که راستگو است.
فرمود: اسماعیل را بدان جهت صادق الوعد گفتند که با مردی قرار گذاشت در مکانی ملاقات کند و تا یکسال در آنجا بانتظار آن مرد بود تا اینکه خداوند او را صادق الوعد نامید و پس از آمدن آن مرد اسماعیل باو گفت من از آنوقت تاکنون بانتظار تو بودم. مفسران در اسماعیل اختلاف دارند. مرحوم طبرسی گفته اسماعیل پسر حضرت ابراهیم بود زیرا هر وعدهای بهر کس میداد وفا مینمود و بعضیها اسماعیل ابن حزقیل میدانند
در حدیثی دیگر فرمود:
کونوا دعاه للناس بالخیر بغیر السنتکم لیروا منکم الاجتهاد و الصدق و الورع
دعوت کننده مردم باشید به اسلام بوسیله کارهای خیر غیر از زبانتان، تا از شما کوشش و راستی و ورع و پرهیزکاری به بینند.