امام باقر (علیه السلام) ضمن حدیثی به ابی الصباح کنانی فرمود:
به امیرالمؤمنین (علیه السلام) گفتند، کسی که لا اله الا اله، محمد رسول الله بگوید، مؤمن است؟ فرمود، پس واجبات خدا چه میشود؟ و فرمود: اگر ایمان به صرف گفتار و اقرار بزبان صادق بود، درباره نماز و روزه، حلال و حرام نازل نمیشد.
راوی حدیث به امام باقر (علیه السلام) عرض کرد. نزد ما مردمی هستند که میگویند همینکه کسی به یگانگی خدا و رسالت محمد (صلیالله علیه و آله و سلم) گواهی داد مؤمن است. حضرت فرمود: پس چرا گناهکار را حد میزنند و دست دزد را میبرند؟
و ما خلق الله عزوجل خلقا اکرم علی الله عزوجل من المؤمن، لان الملائکه خدام المؤمنین، و ان جوارالله للمؤمنین، و ان الجنه للمؤمنین، و ان الحور العین للمؤمنین،
و حال اینکه خدا گرامیتر از مؤمنین نزد خود مخلوقی نیافریده، زیرا فرشتگان خدمتگزار مؤمناناند، و مؤمنان همسایگان خدا و در پناه خدایند و بهشت از برای مؤمنان است و حورالعین نیز مخصوص مؤمنانند.
سپس فرمود: پس چرا کسی که منکر واجبات خدا است کافر است؟