مفضل از امام صادق (علیه السلام) روایت کرده که آنحضرت فرمود:
الاسلام یحقن به الدم، و تؤدی به الامانه و تستحل به الفروج، و الثواب علی الایمان
به اسلام (یعنی با اقرار به شهادتین) خون شخص محترم و محفوظ و امانت باورد میشود، و امر ازدواج بدان حلال میگردد؛ اما ثواب آخرت بر ایمان مترتب گردد.
در روایت دیگر ایمان و اسلام را چنین معرفی میکند:
الایمان اقرار و عمل، و الاسلام اقرار بلاعمل
ایمان، اقرار است توام با عمل؛ و اسلام اقرار است بدون عمل.
در روایت دیگر، آن حضرت در جواب سائلی از فرق میان اسلام و ایمان میفرماید: اسلام همان ظاهر وضعی است که مردم مسلمان برآنند یعنی شهادت بر وحدانیت خدای تعالی و نبوت محمد (صلی الله علیه و آله و سلم) و سلم و اقامه نماز و ایتاء زکوة و حج خانه خدا و گرفتن روزه ماه مبارک رمضان است، ولیکن ایمان شناختن امر ولایت است با شرایط نامبرده؛ به این معنی که علاوه بر اقرار و انقیاد بر اینها اعتقاد قبلی به امر ولایت معتبر است و لذا در آخرت روایت میفرماید: چنانکه شخصی به شش امر نامبرده اقرار نماید ولی امر امامت را نشناسد و اعتقاد پیدا نکند مسلمان گمراهی است.