خداوند با پیامبرش میفرماید:
ای پیامبر (گر چه سیره تو آن است که در تشییع جنازه و دفن مسلمانان حاضر میشوی لکن حساب مسلمان نماهای منافق از دیگران جداست). بر مرده هیچ یک از آنان نماز مگزار و بر قبر آنان حاضر مشو.(267)
آری با منافقان مبارزه منفی کنید. از اهرم نماز برای تشویق و تنبیه استفاده کنید. جنازه منافقان نیز باید تحقیر شود.
البته بخورد انقلابی پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) در مورد منافقان قسم خورده است آنان که نه به اشک ریختنشان میشود اعتماد کرد و مثل برادران یوسف که اشک ریزان آمدند و گفتند یوسف را گرگ خورده. اکله الذئب(268)
نه به سوگندشان میتوان اعتماد کرد که سوگند آنان سپری برای خلافکاری آنهاست. اتخذوا ایمانهم جنه(269)
نه به گفتارشان میتوان اعتماد کرد که سخنانشان تو را که پیامبری به تعجب میاندازد. یعجبک قوله(270)
نه به نمازشان که در حال کسالت است و هم کسالی نه به زکات دادنشان که با کراهت است. کارهون(271)
و نه مسجد ساختنشان قابل قبول است، زیرا که مسجد ضرار است. منافقان در مدینه به بهانه دوری راه در مقابل مسجد پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) مسجدی را ساختند تا به اسم مسجد میان مسلمانان تفرقه به وجود آورند. و از پیامبر خواستند تا با نمازی که در آن اقامه میکند به آن رسمیت دهند. آیه نازل شد که هدف بانیان این مسجد ضرر رسانی به امت اسلام و تفرقه میان مسلمانان و کمنگاه دشمنان خارجی است. هرگز در آن اقامه نماز نکن. حضرت رسول آن را خراب کردند.(272)
جالب این است رهبر منافقان و نانی مسجد ضرار شخصی به نام ابو عامر بود، ولی فرزند او شخصی به نام حنظله بود. حنظله همان جوانی است که شب زفاف با عروس بود و غسل نکرده خود را به جبهه رساند و شهید شد که حضرت فرمود: فرشتگان آن را غسل دادند.
این نمونهای از سیره پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم)با این قبیل افراد جسور و توطئه گر بود که برخورد قاطع و انقلابی است و به فرمان آیه واغلظ علیهم(273) عمل میفرمودند.