من التواضع أن ترضی بالمجلس دون المجلس و أن تسلّم علی من تلقی و أن تترک المراء و ان کنت محقّا و أن لا تحب أن تحمد علی التقوی؛(171)
امام صادق علیهالسلام فرمود: از جلمه کارهایی که حاکی از تواضع است، این است که راضی باشی در مجلس جایی بنشینی که از جایگاه شایسته تو پستتر باشد.
دیگر آن که با هر کس که برخورد مینمایی، سلام کنی و این که بحث خصومتانگیر را - اگر چه حق با تو باشد - ترک گویی و این که نخواهی برای تقوی، مورد تحسین و تمجیدت قرار دهند.
برای آنکه بدانیم اولیای گرامی اسلام به موازات توصیههایی که به پیروان خود در امر تواضع مینمودند، خودشان عملا متواضع بودند و این خلق پسندیده را نسبت به دیگران رعایت میکردند. در این جا به طور نمونه به چند مورد اشاره میشود.
در اخلاق و رفتار رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم آمده است:
و کان یکرم من یدخل علیه حتی ربما بسط ثوبه و یؤثر الداخل بالوسادة التی تحته...؛(172)
روش رسول گرامی صلی الله علیه و آله و سلم این بود که هر کس بر وی وارد میشد، او را اکرام مینمود.
گاهی عبای خود را به جای فرش زیر قدمش میگسترانید و تشک کوچکی را که روی آن نشسته بود، به شخص تازهوارد ایثار مینمود.
دخل علیه صلی الله علیه و آله و سلم رجل المسجد و هو جالس وحده فتزحزح له صلی الله علیه و آله و سلم فقال الرجل فی المکان سعة یا رسول الله! فقال صلی الله علیه و آله و سلم ان حق المسلم علی المسلم اذا رآه یرید الجلوس الیه أن یتزحزح له؛(173)
مردی وارد مسجد شد و رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم تنها نشسته بود. به سوی پیامبر آمد. با نزدیک شدن او حضرت جا به جا شد و تغییر محل داد.
مرد عرض کرد: مسجد وسیع است، چرا حرکت کردید و مکان خود را ترک گفتید؟
حضرت در پاسخ فرمود: حق مسلمان بر مسلمان این است که وقتی ببیند او قصد نشستن دارد، به احترام وی جا به جا شود و کنار برود.
در واقع معنای کلام حضرت این است که برای تازهوارد حریم بگیرد و او را مورد تواضع و تکریم خود قرار دهد.(174)