عن علی علیهالسلام قال: علیک بلزوم الیقین و تجنب الشک فلیس للمرء شیء أهلک لدینه من غلبة الشک علی یقینه؛(40)
امام علی علیهالسلام فرموده است:
بر تو باد به ملازمت یقین و دوری جستن از شک، چه آن که هیچ چیزی برای نابود ساختن دین آدمی بدتر از شک و تردید نیست.
افراد فاسد و گمراهکننده وقتی میخواهند کسی را از صراط مستقیم منحرف نمایند و او را به راه باطل سوق دهند، اول با وسوسههای خائنانه یقینش را متزلزل میکنند و گرفتار شک و تردیدش مینمایند، سپس بذر تجری را در ضمیرش میافشانند و او را به راهی که خلاف حق و مصلحت است سوق میدهند.
حضرت آدم علیهالسلام یقین داشت که خداوند او را از نزدیک شدن به شجره منهیه منع فرموده است، اما شیطان وقتی خواست او را اغفال کند و به کار ناروا وادارش نماید، به وی گفت: درختی را که تو از آن اجتناب مینمایی، شجره خلد است و اگر از میوه آن بخوری همیشه در بهشت میمانی و برای آن که آدم و حوا را نسبت به گفته خود مطمئن نماید، قسم یاد کرد و گفت: من خیرخواه شما دو نفر هستم.
با این وسوسه شیطانی یقین آدم علیهالسلام متزلزل گردید و دچار شک و تردید شد و از میوه ممنوعه استفاده نمود و در نتیجه از بهشت بیرون شد.
علی علیهالسلام عمل آدم را در عبارتی کوتاه بیان فرموده:
فباع الیقین بشکّه و العزیمة بوهنه و استبدل بالجذل وجلا و بالاغترار ندما؛(41)
آدم علیهالسلام یقین خود را با شک معامله کرد و تصمیم خویشتن را به سستی مبدل ساخت، فرح و شادیاش را با ترس معاوضه کرد و پشیمانی جایگزین غرورش گردید.(42)