سه آیه آغازین سوره حمد درباره بری از اوصاف برجسته خداوند است که انسان در مقام عبادت باید به آنها توجه داشته باشد و بداند که در برابر چه کسی ایستاده و میخواهد چه کسی را عبادت کند.
آیات دیگر این سوهر، درباره اظهار بندگی و پرستش انسان در برابر خداوند و درخواستهای حیاتی و مهم او از پروردگار عالم است. در سه آیه پایانی سوره حمد، عمدهترین مسائلی مطرح شده که انسان در مقام عبادت باید به پیشگاه خداوند عرضه بدارد. در آیه چهارم خداوند میفرماید: ایاک نعبد و ایاک نستعین.
در این آیه بنده در پیشگاه الهی عرض میکند که من فقط تو را میپرستم، و بدین ترتیب به توحید در عبادت اقرارکند. همچنین تنها خداوند را شایسته استعانت میداند و فقط از او مدد میجوید.