تربیت
Tarbiat.Org

به سوی تو (منک و بک و لک و الیک)
آیت الله محمد تقی مصباح یزدی‏‏

نقش توسل به اهل بیت علیهم السلام در تقرب به خدا

شایسته است برای این که بیشتر مورد عنایت و توجه الهی قرار گیریم، قبل از نماز به ائمه اطهار علیهم السلام توسل پیدا کنیم و آنان را واسطه بین خود و خداوند قرار دهیم.
در دعاهایی که برای قبل از نماز وارد شده، بر این مطلب تاکید شده است. در یکی از توقیعات شریفی که از ناحیه حضرت بقیة الله الاعظم - عجل الله تعالی فرجه الشریف - رسیده، آمده است:
اللهم صل علی محمد و آله و صلنی بهم و لا تقطعنی بحجتک اعطمنی و سلامک علی آل یس، مولای، انت الجاه عند الله ربک و ربی؛(55)
خداوندا، بر محمد و آل محمد درود فرست و مرا با آنها پیوند ده و به حجتت سوگند، مرا از آنان جدا نگردان و مرا [از خطاها و انحرافات‏] حفظ کن، و سلام تو بر آل یاسین باد، مولای من، تو نزد پروردگارت و پروردگار من مقام و منزلت داری.
در همان توقیع شریف آمده است:
السلام علیکم انتم نورنا و انتم جاهنا اوقات صلاتنا، و عصمتنا بکم لدعائنا و صلاتنا و صیامنا و استغفرنا و سائر اعمالنا؛(56)
درود بر شما، شما انوار [ی جهت هدایت و راهنمایی‏] ما هستید و شما آبروی ما در هنگامه‏های نماز مان هستید و به برکت شما به هنگام دعا، نماز، روزه، استغفار و سایر اعمالمان [از لغزش و انحراف ]محفوظ می‏مانیم.
چنان که مشاهده می‏شود، در توقیع شریف، ائمه اطهار علیهم السلام و حضرت ولی عصر - عجل الله تعالی فرجه الشریف - واسطه بین ما و خداوند معرفی شده‏اند، تا آنجا که پذیرش اعمال و از جمله نماز ما به جهت عنایت، توجه و شفاعت آنهاست.
برای این که این نکته ارزشمند محسوس‏تر و آشکارتر شود، به نمونه‏ای عملی برای واسطه قرار دادن اولیای خدا در این زمان اشاره می‏کنم:
بنده افراد فراوانی را می‏شناسم که گاهی برای شرکت در نماز جماعت بعضی از بزرگان از تهران به قم م یآیند. آنان این مسیر را طی می‏کنند و آن زحمت را بر خود هموار می‏سازند تا در نماز جماعت کسی شرکت کنند که امید دارند به واسطه نماز او، نمازشان نیز پذیرفته شود. انان بین نماز خود با آن بزرگ چنان فاصله‏ای می‏بینند که لازم می‏دانند چند ساعت وقت صرف کنند و هزینه سفر و مشکلاتی را تحمل نمایند، تا در نماز او حاضر شوند؛ به این امید که در پرتو آن نماز، نماز آنان نیز پذیرفته شود.
حال اگر به جای امام جماعتی که مریدانش او را از بندگان شایسته و در زمره اولیای خدا می‏شناسند، وجود مقدس ولی عصر - عجل الله تعالی فرجه الشریف - نماز بخوانند و مردم مطلع شوند و امکان حضور در آن نماز برایشان فراهم شود، تا چه حد مردم حاضرند برای شرکت در آن نماز سرمایه‏گذاری کنند؟
هستند کسانی که عظمت نماز آن حضرت را می‏شناسند و حاضرند از همه نعمت‏های دنیا و آنچه دارند بگذرند تا توفیق شرکت در نماز او را پیدا کنند و دو رکعت نماز با ایشان بخوانند. فاصله نماز حضرت با نماز ما بیش از فاصله زمین تا آسمان است؛ در عین حال ایشان خویش را در برابر خداوند چیزی به حساب نمی‏آورد؛ از این رو شایسته است ما که عظمت خداوند را در نمی‏یابیم و نمی‏توانیم نسبت خود با او را درک کنیم، خود را با کسی بسنجیم که او عظمت خدا را می‏شناسد و بر نسبت بنده با خداوند واقف است.
وقتی به این نتیجه رسیدیم که گل سرسبد اعمال شبانه‏روز ما ((نماز در مقابل نماز وجود مقدس حضرت ولی عصر - ارواحنا فداه - چیزی نیست و ما امید داریم که به طفیل نماز ایشان نمازمان پذیرفته شود، بیشتر حقارت خود را درک می کنیم و حضور قلب بیشتری پیدا می‏کنیم.
این مساله بر اساس یک معادله صحیح و واقعی شکل می‏گیرد: هر قدر ما حقارت خود را در مقابل عظمت الهی بیشتر درک کنیم، به خداوند نزدیک تریم؛ چون درک کوچکی خود، با درک عظمت الهی مساوی است و هر قدر ما خویش را در برابر خداوند حقیرتر و کوچک‏تر بدانیم، به عظمت خداوند بیشتر پی برده‏ایم.
یکی از راه‏هایی که برای رسیدن به این نقطه ارائه شده، این است که خود را با مقام و منزلت اولیای خدا و معصومان علیهم السلام مقایسه کنیم تا در پرتو درک حقارت خویش در برابر مقام آنان، به بی‏نهایت کوچکی خود در مقابل عظمت نامحدود خداوند پی ببریم و ایشان را وسیله تقرب به خداوند قرار دهیم.
در اصول کافی(57) از حضرت صادق علیه‏السلام روایت شده که امیر مؤمنان علیه‏السلام می‏فرمود: هر کس این دعا را قبل از شروع نماز بگوید:
اللهم انی اتوجه الیک بمحمد و آل محمد، و أُقدِّمهم بین یدی صلاتی، و اتقرب بهم الیک، فاجعلنی بهم وجیها فی الدنیا و الاخرة و من المقربین، مَنَنتَ علیَّ بمعرفتهم فاختم لی بطاعتهم و معرفتهم و ولایتهم فانها السعادة، واختم لی بها فانک علی کل شی‏ء قدیر؛
خدایا به وسیله محمد و آل محمد به سوی تو رو می‏آورم و ایشان را جلو نمازم مقدم می‏دارم و به وسیله ایشان نزد تو تقرب می‏جویم، پس مرا به برکت ایشان در دنیا و آخرت آبرومند ساز، و از مقربان درگاهت قرار ده. معرفت ایشان را به من ارزانی داشتی پس کارم را به اطاعت و معرفت و ولایت ایشان به پایان رسان که همانا سعادت در آنهاست، و آن را خاتمه کارم قرار ده که تو بر هر چیز توانایی.
و پس از نماز بگوید:
اللهم اجعلنی مع محمد و آل محمد فی کل عافیة و بلاء، و اجعلنی مع محمد و آل محمد فی کل مثوی و منقلب. اللهم اجعل محیای محیاهم و مماتی مماتهم، و اجعلنی معهم فی المواطن کلها، و لا تفرّق بینی و بینهم، انک علی کل شی‏ء قدیر؛
خدایا مرا در هر بلا و عافیتی با محمد و آل محمد قرار بده، و در هر اقامتگاه و بازگشتگاهی با محمد و آل محمد قرار بده. خدایا زندگی مرا [مانند] زندگی ایشان و مرگ مرا [مانند] مرگ ایشان بگردان، و مرا در همه جا با ایشان بدار و میان من و ایشان جدایی مینداز، که تو بر هر چیز توانایی.
باید توجه داشت که وجود معصومان علیهم السلام و اولیای دین، بزرگترین نعمتی است که خداوند در اختیار ما نهاده تا بتوانیم با تبعیت از ایشان و به طفیل وجودشان، به خداوند نزدیک شویم.
در این عصر بزرگترین نعمت الهی برای ما، وجود عزیز و مقدس حضرت ولی عصر - عجل الله تعالی فرجه الشریف - است که در قله عظمت و شرافت قرار دارد و هر قدر معرفت ما به نورانیت و مقام آن امام عزیز بیشتر باشد، بیشتر برای جلب رضایت و تقرب به او تلاش می‏کنیم و به وسیله وی، به مقام بی‏نهایت عظیم خداوند تقرب می‏جوییم.