(1) 1550- هارون بن خارجه از امام صادق علیه السّلام روایت کرده که آن حضرت فرمود: هر گاه یکی از شما (شیعیان) بخواهد کار مهمّی (که نیاز به مشاوره دارد) انجام دهد، در این صورت با هیچ یک از مردم در باره آن مشورت و نظرخواهی نکند، تا نخست با خداوند تبارک و تعالی مشاوره نماید. راوی گوید: عرض کردم:
فدایتان گردم مشاوره با خداوند تبارک و تعالی دیگر چیست؟ فرمود: نخست از خداوند متعال درخواست میکند که خیر او را در آن کار پیش آورد و کارش را درست کند (یا کلمه «استخیر اللَّه» را بگوید و اگر «برحمته» را نیز اضافه کند بهتر است) آنگاه با دیگران به مشاوره پردازد، و هر گاه شخص با مشاوره خداوند تبارک
من لا یحضره الفقیه-ترجمه غفاری، ج2، ص: 289
و تعالی کارش را آغاز کند، خداوند نیز خیر او را بر زبان هر یک از مردم که طرف مشورت او قرار گیرد جاری خواهد ساخت.
(1) 1551- و مرازم از امام صادق علیه السّلام روایت کرده است که فرمود:
هر گاه یکی از شما بخواهد کار مهمی انجام دهد باید دو رکعت نماز کند آنگاه حمد و ثنای خداوند عزّ و جلّ بجا آورد و بر پیامبر خدا صلّی اللَّه علیه و آله صلوات فرستد و بعد این دعا را بخواند: «اللّهمّ ان کان هذا الامر خیرا لی فی دینی و دنیای فیسّره لی و قدّره لی، و ان کان غیر ذلک فاصرفه عنّی» (یعنی: بار خدایا اگر این کار خیر دین و دنیای مرا در بردارد، پس انجام آن را برایم میسّر و مقدّر فرما، و اگر چنین نیست، پس آن را از من برگردان و دور ساز) مرازم گوید: از آن حضرت پرسیدم در آن دو رکعت چه میخوانند؟ فرمود: هر چه میخواهی بخوان، اگر خواستی «قل هو اللَّه احد»، و «قل یا ایها الکافرون» در آن دو رکعت بخوان. ولی «قل هو اللَّه احد» معادل یک سوم قرآن است.
(2) 1552- محمّد بن خالد قسری از امام صادق علیه السّلام در باره استخاره سؤال کرد، آن حضرت فرمود: در رکعت آخر نماز شب (رکعت هشتم یا یازدهم) در حالی که سر بر سجده نهادهای صد و یک بار از خداوند استخاره کن (یا خیر خود را
من لا یحضره الفقیه-ترجمه غفاری، ج2، ص: 290
درخواست کن) پرسید: چگونه یا با چه لفظی بگویم؟ فرمود: میگوئی: «أستخیر اللَّه برحمته، أستخیر اللَّه برحمته».
(1) 1553- و حمّاد بن عثمان از امام صادق علیه السّلام روایت کرده که آن حضرت در مورد استخاره فرمود: ترتیب آن چنین است که شخص در سجده آخر دو رکعت نافله صبح صد و یک بار «أستخیر اللَّه» بگوید، و حمد خدای متعال بجا آورد و صلوات بر پیامبر اکرم و آل او فرستد، آنگاه پنجاه بار لفظ استخاره از خداوند را بگوید، سپس حمد خداوند بجا آورد و صلوات بر پیغمبر و آل او صلّی اللَّه علیه و آله فرستد و صد و یک بار استخاره را تمام کند (یعنی ترتیب آن صد و یک بار چنین است که در دو نوبت یک بار پنجاه مرتبه و پس از حمد و صلوات پنجاه یک بار دیگر بگوید تا کامل شود).
(2) 1554- و حمّاد بن عیسی از ناحیه و او از امام صادق علیه السّلام روایت کرده است که آن حضرت هر گاه قصد داشت بنده یا چهارپائی بخرد یا کار ساده یا حاجت سبکی داشت هفت بار استخاره میکرد یعنی استخیر اللَّه میگفت و از خداوند عزّ و جلّ طلب خیر مینمود، و هر گاه کار مهم و بزرگی داشت لفظ «استخیر اللَّه» (طلب خیر از خداوند متعال را) صد مرتبه میفرمود.
(3) 1555- و معاویة بن میسره از امام صادق علیه السّلام روایت کرده که
من لا یحضره الفقیه-ترجمه غفاری، ج2، ص: 291
آن حضرت فرمود: هیچ بندهای نیست که باین استخاره هفتاد مرتبه از خداوند طلب خیر کرده باشد مگر اینکه خداوند عزّ و جلّ او را خیر رساند و آن چنین است که میگوید:
«یا أبصر النّاظرین- تا آخر دعای متن- کذا و کذا».
یعنی: ای بیناترین نظرکنندگان، و ای شنواترین شنوایان، و ای سریعترین حسابخواهان، و ای مهربانترین مهربانان، و ای صحیح حکمترین حکمکنندگان بر محمّد و خاندان او درود فرست، و خیر مرا در این کار- و کارش را بگوید- پیش آور و مقدّر فرما.
و پدرم- رضی اللَّه عنه- در رسالهای که برایم فرستاده گوید: فرزندم هر گاه خواستی کاری انجام دهی دو رکعت نماز بخوان و صد و یک بار استخیر اللَّه بگو، پس هر چه در خاطرت قرار گرفت به آن عمل کن و در دعایت بگو: «لا اله الا اللَّه الحلیم الکریم، لا اله الا اللَّه العلیّ العظیم، ربّ بحق محمّد و آله صلّ علی محمّد و آله، و خر لی فی- کذا و کذا- للدّنیا و الآخرة خیرة فی عافیة» (یعنی: هیچ خدائی نیست مگر خداوند حلیم و کریم، نیست خدائی جز آن خداوند بلند مرتبه بزرگ و با عظمت، پروردگار من بحقّ محمّد و آل او بر محمّد و آلش درود فرست، و خیر مرا در فلان کار- که حاجت شخص است- خیر دنیا و آخرت، خیری که در عافیت باشد مقدّر فرما.