پرسش این است که چرا خدای تعالی در مقابل جمله «والمؤمنون والمؤمنات بعضهم أولیاء بعض یأمرون بالمعروف و ینهون عن المنکر»، تعبیر «الکافرون و الکافرات، یأمرون بالمنکر و ینهون عن المعروف» را نیاورده، و در مقابل واژه «مؤمنان» از واژه «منافقان» بهره برده است.
بدین سؤال میتوان چنین پاسخ داد که منافقان کسانی هستند که در جامعه اسلامی زندگی میکنند و تظاهر به ایمان دارند و در ظاهر، تمامی ارزشهای اسلامی را پذیرفتهاند، اما به هیچ یک از باورهای دینی اعتقاد قلبی ندارند. آنان در ظاهر، با مسلمانان همراهی میکنند، ولی در پنهان با آنان دشمنی میورزند و اگر فرصت مناسبی بیابند، به مسلمانان ضربه میزنند؛ بر خلاف کافران که در جامعه اسلامی نیستند و اگر هم در میان مسلمانان زندگی میکنند به صورت علنی، مواضع خود را علیه ارزشهای اسلامی اعلام میدارند. از این روی مسلمانان ایشان را میشناسند و مرزی میان خود و آنان میکشند.
بنابراین خطر منافقان از کافران بیشتر است؛ زیرا اینان در جامعه اسلامی رسوخ کردهاند و به ارزشهای اسلامی اعتراف دارند و تظاهر به ایمان میکنند؛ اما به هر مکر و حیلهای دست مییازند تا مردم را از دین جدا کنند. از این روی، خداوند متعال با طرح نام آنان در مقابل مؤمنان، هشدار میدهد که مؤمنان مواظب دین خود باشند و بدانند که منافقانی در درون جامعه اسلامی هستند که امر به منکر و نهی از معروف میکنند.