در قرآن کریم، آیات فراوانی با تعبیرات و آهنگهای مختلف، درباره امر به معروف و نهی از منکر، به چشم میخورد که از میان آنها به دو نمونه اشاره میکنیم. خدای تعالی در سوره توبه میفرماید:
المنافقون والمنافقات بعضهم من بعض یأمرون بالمنکر و ینهون عن المعروف و یقبضون أیدیهم نسوا الله فنسیهم إن المنافقین هم الفاسقون؛(240) مردان و زنان منافق همبستگی دارند. مردم را به کارهای زشت امر میکنند و از نیکیها باز میدارند و دستهایشان را به هم میسایند. خدا را فراموش کردهاند؛ پس خدا نیز آنان را فراموش کرده است که منافقان مردمی فاسق و زشتکارند.
والمؤمنون والمؤمنات بعضهم أولیاء بعض یأمرون بالمعروف و ینهون عن المنکر و یقیمون الصلاة و یؤتون الزکاة و یطیعون الله و رسوله أولئک سیرحمهم الله إن الله عزیز حکیم؛(241) مردان مؤمن و زنان مؤمن همبستگی دارند. مردم را به کار نیکو امر میکنند و از کار زشت بازمیدارند و نماز برپا میدارند و زکات میپردازند و خدا و پیامبرش را اطاعت میکنند. البته خدا آنان را مشمول رحمت خود میگرداند خدا عزیز و حکیم است.
در این مقال بر آنیم که درباره این دو آیه توضیح دهیم.