افکار عمومی ایالات متحده دارای تأثیری قدرتمند، اما پنهان بر روی سیاست خارجی آمریکا است. در این راستا مهمترین ابزار تأثیرگذاری بر افکار عمومی، رسانهها میباشند. رسانههای جمعی آمریکا از شبکههای تلویزیونی گرفته تا رسانههای مکتوب، به طور قابل ملاحظهای تحت مدیریت یهودیان قرار دارد.
این رسانهها طی سالیان متمادی، تصویری مثبت از اسراییل را برای افکار عمومی ساختهاند و لذا افکار عمومی در مقابل گرایشهای سیاست خارجی به سوی اسراییل، واکنشی منفی را خود به نمایش نمیگذارد.
در ایالات متحده آمریکا به سال 1848 میلادی، پنج روزنامه به تأسیس خبرگزاری آسوشیتدپرس اقدام نمودند. این خبرگزاری در سال 1900 به شرکت عظیمی تبدیل شد که اکثر روزنامهها و مجلات آمریکایی را که قسمت اعظم آنها واقعاً تحت سیطره صهیونیسم بودند، زیر پوشش قرار داد.
در سال 1907 میلادی، اسکریپس و هوارد خبرگزاریای را تأسیس کردند که اسکریپس هوارد یونایتدپرس لقب گرفت.
در سال 1909 نیز ویلیام هرست (که با یک زن یهودی ازدواج کرد)، خبرگزاریای را تأسیس نمود که به اینتر نشنال نیوز سرویس )I.N.S( مشهور شد.
روزنامه نیویورک تایمز یکی از مشهورترین روزنامههای آمریکاست که سابقه سیطره صهیونیسم به آن به سال 1896 میرسد.
روزنامه واشنگتن پست نیز از جهت خضوع در برابر سیطره صهیونیسم بعد از نیویورک تایمز در مرتبه دوم قرار دارد و روزنامههای دیلی نیوز، نیویورک پست، استارلیجر و سان تایم در مرتبههای بعدی این نفوذ قرار دارند.
مجلات تایم و نیوزویک نیز که از حیث تیراژ و تأثیر جزو مهمترین مجلات آمریکا و جهان هستند، شامل این نفوذ و سیطره میگردند.
اکثر شبکههای مهم تلویزیونی و ایستگاههای رادیویی مانند A.B.C ، C.B.S، N.B.C نه فقط در سطح مدیران عامل، بلکه در سطح پایینتر نیز کاملاً در اختیار و مدیریت صهیونیستها میباشند.
شرکتهای بزرگ نشر کتاب مانند پرنسهال، رندم هاوس و سایمساند شوستر نیز تحت اداره و مدیریت صهیونیستها میباشد.
هالیوود و تولیدکنندگان و کارگردانان فیلمها: اگر به لیست اسامی مدیران، تولید کنندگان و کارگردانان هالیوود و وابسته به هالیوود (از استودیو پارامونت در شهر هالیوود گرفته تا استودیو یونیورسال و ام. جی. ام، والت دیزنی و استودیوسیتی و...) مراجعه نمایید، خواهید دید که اکثر آنان جهود میباشند.
سخن مارلون براندو (هنرپیشه دیرین هالیوود) در مورد هالیوود و جهودان که گفت: هالیوود مال جهودهاست و توسط جهودها نیز اداره میشود عین حقیقت است.
از اواسط دهه 80 میلادی، ژاپنیها شروع به خرید تعدادی از این استودیوها نمودند با گذشت بیش از یک دهه، شما هنوز میبینید که صهیونیستها، گردانندگان اصلی این اماکنند و ژاپنیها در جواب علت این مسأله میگویند که جهودها چنان برنامه را پیاده نمودهاند که بدون آنان کار پیش نرود ژاپنیها همیشه محتاج آنان باشند. لذا ژاپنیها مجبورند آنان را در صدر کار قرار دهند.
از طرف دیگر، تا آنجا که ممکن است، صهیونیستها از هنرپیشگان جهود استفاده میکنند تا اولاً جهودان به عنوان هنرپیشه و غیره در قلب مردم جایی پیدا نموده و در مواقع ضروری بتوانند از وجود این افراد به عنوان یک اهرم استفاده کنند و ایدههای صهیونیستی خود را بر مردم تحمیل نمایند، ثانیاً از این راه مبالغ هنگفتی به جیب صهیونیستها سرازیر گردد.
صهیونیستها برای مقابله با اسلام و جمهوری اسلامی ایران، فیلم متعددی را ساخته و از هنرپیشگان صهیونیست نظیر آرنولد شوارتزنگر (یک جهود اتریشی که از اتریش به اسراییل و از آنجا به آمریکا آمد) و یا هنرپیشگان وابسته به صهیونیستها نظیر سیلوستر استالونه و یا سلی فیلدز استفاده نمودند.
در برخی از این فیلمها، صهیونیستها، مسلمین را یک تروریست معرفی نموده و بعد در صحنههایی از فیلم، هنرپیشگان مشهور با این به اصطلاح تروریستها مقابله کرده و آنان را نابود میسازند.