عبدالله بن حارث گوید: خنده پیامبر صلی الله علیه و آله تنها تبسم بود.
سعد (بن ابی وقاص) گوید: در جنگ خندق پیامبر صلی الله علیه و آله را دیدم که به گونهای میخندید که دندانهایش نمایان شد. راوی(671) گوید: پرسیدم: خنده ایشان برای چه بود؟ گفت: سعد مشغول تیراندازی بود؛ مردی سپری را در دست داشت و با سپر به سمت چپ و راست اشاره میکرد و چهرهاش را میپوشانید. سعد تیری برداشت و هنگامی که مرد سرش را بلند کرد به سوی او پرتاب نمود؛ تیر به سر آن مرد خورد و او بر زمین افتاد. پیامبر صلی الله علیه و آله در اینجا خندید؛ چنانکه دندانهایش نمایان شد. گفتم: خنده آن حضرت از چه بود؟ گفت: از کار سعد با آن مرد.(672)