محمد بن سیرین گوید:
نزد ابو هریره بودیم. او دو لباس کتانی رنگ شده داشت؛ در یکی از آنها آب بینی میریخت. و میگفت: به به! ابوهریره در لباس کتانی آب بینی میاندازد یادم میآید روزی بین منبر رسول خدا صلی الله علیه و آله و حجره عایشه بیهوش افتاده بودم. هر کس که از کنارم عبور میکرد - چون فکر میکرد من به حالت غش و جنون دچار شدهام - پایش را روی گردنم قرار میداد حال آنکه این به سبب دیوانگی نبود؛ بلکه به جهت گرسنگی به من روی آورده بود.
این حدیث را ترمذی از این جهت در قسمت زندگی آن حضرت ذکر کرده است که بر تنگی زندگی ایشان دلالت مینماید؛ چرا که اگر چیزی نزد آن حضرت بود، ابوهریره را گرسنه نمیگذاشت تا به آن حالت از گرسنگی برسد که مردم به گمان غش و جنون پاهایشان را روی گردن او قرار دهند؛ زیرا این عمل را برای برگشت حال این گونه افراد انجام میدهند.
مالک بن دینار گوید: هرگز پیامبر از نان و گوشت - به قدری که سیر شود - تناول نفرمود؛ مگر وقتی که همراه دیگران غذا میخورد.