کنیهاش ابو عبدالله بود - ابو محمد نیز گفته شده است - و بزرگترین فرزند عباس بود که کنیهاش نیز از نام او بود. او زیباترین مردم بود. روایت کردهاند که پیامبر صلی الله علیه و آله زمانی که از مزدلفه به منی میرفت او را پشت سر خود سوار نمود. مردی خوش مو و سفید روی و نیک چهره بود. در فتح مکه و غزوه حنین با رسول خدا صلی الله علیه و آله بود (آن روز از فراریها نشد) و در حجة الوداع حاضر بود. به امیر مؤمنان علیه السلام در غسل دادن بدن رسول خدا صلی الله علیه و آله کمک میکرد چنانکه به خواست خداوند متعال به زودی خواهد آمد.
در تاریخ وفاتش اختلاف نظر وجود دارد: برخی گویند در اجنادین در خلافت ابوبکر در سال سیزدهم هجری کشته شد (اجنادین موضعی است در اطراف دمشق) و برخی گویند در روز صفراء در خلافت عمر کشته شد. بعضی دیگر گفتهاند در روز (جنگ) یرموک به قتل رسید.
گویند به جز یک دختر، فرزند دیگری از او باقی نماند که او را امام حسن مجتبی علیه السلام به همسری گرفت. پس از مدتی از او جدا شد و ابوموسی اشعری با او ازدواج کرد و از او دارای فرزندی به نام موسی گردید.