در دعوات راوندی از حضرت امام زین العابدین علیه السلام نقل شده که فرمود: پدرم مرا در بر گرفت و به سینه خود چسباند در آن روز که شهید شد، در حالی که خون از بدن مبارکش میجوشید و فرمود ای فرزندم حفظ کن از من دعایی را که آنرا مادرم فاطمه به من تعلیم فرمود و به او رسول خدا تعلیم نموده بود و جبرئیل علیهالسلام آنرا به آن جناب تعلیم کرده بود، برای حاجت مهم و اندوه و بلاهای سخت که نازل میشود و امر عظیم دشوار، فرمود بگو:
بحق یس و القرآن الحکیم و بحق طه و القرآن العظیم یا من یقدر علی حوائج السائلین یا من یعلم ما فی الضمیر یا منفس عن المکروبین یا مفرج عن المغمومین یا راحم الشیخ الکبیر یا رازق الطفل الصغیر یا من لا یحتاج الی التفسیر صل علی محمد و آل محمد و افعل بی کذا و کذا.و به جای افعل بی کذا و کذا حاجت خود را درخواست نمایید.
مؤلف میگوید: که غیر از این دعا، دعاهای دیگری نیز از آن حضرت منقول است که در روز عاشورا خواندهاند. و یکی از آنها دعای ذیل است که شیخ مفید در ارشاد نقل فرموده است و برای دفع نازله (بلا و گرفتار) خواندن آن مناسب است:اللهم انت ثقتی فی کل کرب و انت رجائی فی کل شده و انت لی فی کل امر نزل بی ثقه وعده کم من هم یضعف فیه الفواد و تقل فیه الحیله و یخذل فیه الصدیق و یشمت فیه العدو و انزلته بک و شکوته الیک رغبه منی الیک عمن سواک ففرجته عنی و کشفته فانت ولی کل نعمه و صاحب کل حسنه و منتهی کل رغبه.
و نیز برای وقوع در ورطه و شدائد، مرویست که برای خلاصی از آن بگویند:بسم الله الرحمن الرحیم لا حول و لا قوه الا بالله العلی العظیم اللهم ایاک نعبد و ایاک نستعین.و نیز وارد شده است که رسول خدا صلی الله علیه و آله برای رفع شدت و گرفتاری و غموم دعای ذیل را تعلیم امیرالمؤمنین فرمود:اللهم انی اسئلک بحق محمد و آل محمد ان تصلی علی محمد و آل محمد و ان تنجینی من هذا الغم.و نیز جهت رفع هموم و احزان بخواند: لا حول و لا قوه الا بالله العلی العظیم و نیز جهت رفع هم و حزن و دفع بلا و کربات بگوید:الله الله ربی لا اشرک به شیئا توکلت علی الحی الذی لا یموت.و نیز جهت رفع هموم (غمها) مفید است راه رفتن و سواری و فرو رفتن در آب و نظر کردن به سبزه و صورت نیکو و اکل و شرب و جماع و مسواک نمودن و شستن سر با سدر و با خطمی و پاکیزه نمودن لباس و خوردن انگور بخصوص انگور سیاه.
و اجتناب کردن از چیزهای که موجب هم و غم است. مانند راه رفتن از بین گوسفندان و زنان و ایستاده زیر جامه پوشیدن و بر رو خوابیدن و کندن موی ریش و یا ناخن را با دندان و راه رفتن بر روی پوست تخم و استنجاء(155) کردن به دست راست و خوردن با دست چپ و نشستن بر درگاه (چهار چوب) در و پاک کردن صورت به دامان و از بین قبور راه رفتن و در قبرستان خندیدن و بول کردن در گرمابه و در آب ایستاده و غیر آن.