بدان ای عزیز من که چون خواستی وارد مجلسی شوی اول باید ملاحظه کنی که جائی نباشد که محل تهمت و گمان باشد بلکه مجلسی باشد که سزاوار داخل شدنت را داشته باشد و چون خواستی بنشینی جائی را انتخاب کن که لیاقت آنرا داشته باشی و اگر مکانی باشد که شان تو مناسب بالاتر از آن است، بهتر و خوبتر و به تواضع نزدیکتر است و مکانی را که سزاوار آن نیستی، منشین که اگر خوار شدی، خود را باید ملامت کنی و کسی که هر چه از او بپرسند نتواند جواب گوید یا آنکه وقتی که دیگران عاجز از جواب شدند او حق را نتواند بیان کند و با چنین حالی در صدر مجلس نشیند، احمق است و اگر اهل مجلس برایت جایی را باز کردند، بنشین و اگر نه هر جائی که خلوتتر است و یا صاحب خانه پیشنهاد میکند بنشین و چون خواستی بنشینی بگوبسم الله الرحمن الرحیم و صلی الله علی محمد و آل محمد.و جای رو به قبله را در مجالس انتخاب کن و در جای تنگ چهار زانو، منشین که وارد شده چنین کسی را آدم نشمارید.
و اهل علم و صلاحی و پیرمردان و محترمین را احترام کن و از مجالس اشرار و فساق و ظلمه، اجتناب کن و با کسی بنشین که رؤیت او خدا را به یاد تو آورد و سخن گفتن او، بر علم تو بیفزاید و کردار او، تو را به سوی آخرت رغبت فرماید و چون در مجلسی نشینی با اهل مجلس نیکو معاشرت کن و حی (با نشاط) و حلیم و با وقار باش و سخن مردم را قطع مکن مگر آنکه غیبتی یا بهتانی و یا دروغی یا حرام دیگری در آن باشد.
و در نهی از منکر و امر به معروف مسامحه (و سهل انگاری) مکن و مزاح بسیار مکن که آبرو و مهابت را میبردی و کینهها تولید میکند و بسیار پرده از میان خود و بردار مؤمن خود بر ندار که باعث بر طرف شدن حیا است.
و زنهار از مجادله و آزار نمودن مردمان، و بر تو باد به عفو کردن و فرو بردن خشم خود که عفو و کظم غیظ از مکارم دنیا و آخرت و باعث عزت دارین است.
و بدان که اظهار دوستی و مهربانی با مردم، نصف عقل است و بهترین مجالس مجلسی است که در آن ذکر خدا و مذاکره احادیث و فقه و علوم اهل بیت علیهالسلام شود و در سابق گذشت روایتی که فرمود: هر گروهی که در مجلسی جمع شوند و در آن مجلس یاد خدا نکنند و صلوات نفرستند، آن مجلس برای آنان حسرت و وبال است در قیامت و چون از مجلسی بر خواستی. بگو،سبحان ربک رب العزه عما یصفون و سلام علی المرسلین و الحمد لله رب العالمینکه این ذکر شریف کفاره آن مجلس خواهد بود.