تربیت
Tarbiat.Org

مرواریدهای درخشان‏
حاج شیخ عباس قمی (رضوان الله علیه)

روز بیست و چهارم:

بنابر اشهر روزی است که رسول خدا صلی الله علیه و آله با نصارای نجران مباهله کرد و پیش از مباهله، عبا بر دوش مبارک گرفت و حضرت امیرالمؤمنین و فاطمه و حسن و حسین علیه‏السلام را داخل در زیر عبا نمود و فرمود: پروردگارا هر پیامبری را اهل بیتی بوده که مخصوص‏ترین خلق بوده‏اند به او، خداوند اینان اهل بیت منند پس از ایشان برطرف کن شک و گناه را و پاک کن ایشان را پاک کردنی. پس جبرئیل نازل شد و آیه تطهیر را در شان و منزلت ایشان آورد. پس حضرت رسول صلی الله علیه و آله آن چهار بزرگوار را برای مباهله بیرون برد. چون نگاه نصاری بر ایشان افتاد و حقیقت آن حضرت و آثار نزول عذاب را مشاهده کردند جرئت مباهله ننمودند و استدعای مصاحبه کرده و جزیه را قبول نمودند.
و در این روز حضرت امیرالمؤمنین علیه‏السلام در حال رکوع انگشتر خود را (سائل) داد و آیه انما ولیکم الله؛ در شأنش نازل گردید. و بالجمله، این روز روز شریفی است و در آن چند عمل وارد است: 1- غسل 2- روزه 3- دو رکعت نماز و آن مثل (نماز) روز غدیر است در کیفیت و ثواب 4- خواندن دعای مباهله که شبیه به دعای سحرهای ماه رمضان است. 5- دو رکعت نماز انجام دهد با آداب و شرایط و بعد از نماز هفتاد مرتبه استغفار کند پس اشاره کند به موضع سجود و بخواند: الحمدلله رب العالمین... و شایسته است در این روز تصدیق به فقرأء به جهت تاسی به مولای هر مؤمن و مؤمنه، امیرالمومنین علیه‏السلام و زیارت کردن آن حضرت و خواندن زیارت جامعه مناسب‏تر است.